Táboa de contidos
ti,
Anterior Carmenfalta de respecto a Sila chamándoo mestre de escola, o que é semellante a un profesor de primaria. Aínda que este é un traballo respectable na actualidade, na antiga Roma considerábase un insulto . Calvo e Catulo teñen unha amizade chea de diversión e actitude descarada.
Catulo menciona ao seu amigo Calvo noutros poemas. Foi un avogado que unha vez procesou a Vatinio, un publicano que era aliado de César. A Catulo e Calvo non lle gustan tanto César como Pompeio. No poema 53, Catulo escribiu sobre o proceso e como Calvo describiu a Vatinio como un maniquí. En 14, Catulo bromea sobre odiar a Calvo tanto como ambos odian a Vatinio . Así de malo estaba o libro de poesía!
Para volver a Calvus pola mala poesía, Catulo ameaza con visitar a libraría para mercar todos os libros de mala poesía. Eses inclúen as obras de poetas dos que se mofa noutros poemas. No 22, Catulo destroza a poesía de Sufeno. Menciona que escribiu máis de 10.000 versos, pero non son mellores que o que escribiría un escavador de cunetas ou un gandeiro de cabras. Estas son carreiras sen educación e referirse así a Suffenus era un verdadeiro insulto á súa intelixencia.
Non está claro quen é Caesii, pero o dobre-i fai que o nome sexa un diminutivo de Caesar . Como Catulo e Calvo non lles gustaban César, a mención de Cesio podería ser un insulto para o líder de Roma. Aquinotamén era descoñecido, pero tiña que ser un escribano que escribía unha poesía que non gustaba de ler.
O ton do poema é xovial , o que encaixa coa actitude de Saturnalia. Os lectores practicamente poden escoitar a Catulo rir mentres planea a súa tonta vinganza contra o seu querido amigo.
Ver tamén: Mitoloxía grega: que é unha musa na Odisea? Carmen 14 |
Liña | Texto latino | Tradución ao inglés |
---|---|---|
1 | NI te plus oculis meis amarem, | Se non te amase máis que aos meus ollos, |
2 | Calue iucundissime , munere isto Ver tamén: Hubris in Antigone: Sin of Pride | meu querido Calvus, debería odiarte, |
3 | odissem te odio Vatiniano: | como todos odiamos a Vatinio, por este teu don; |
4 | nam quid feci ego quidue sum locutus, | por que ten un, ou que dixen, |
5 | cur me tot male perderes poetis? | que deberías traerme a destrución con todos estes poetas? |
6 | isti di mala multa dent clienti, | Que os deuses envíen todas as súas pragas sobre ese teu cliente |
7 | qui tantum tibi misit impiorum. | quen vos enviou tal conxunto de pecadores. |
8 | quod si, ut suspicor, hoc nouum ac repertum | Pero se, como sospeito, esta nova e elección presente |
9 | munus dat tibi Sullaliterator, | Dácheche Sulla o mestre de escola, |
10 | non est mi male, sed bene ac beate, | daquela non estou molesto, pero ben feliz, |
11 | quod non dispereunt tui labores. | porque os teus traballos non se perden. |
12 | di magni, horribilem et sacrum libellum! | Grandes deuses, que libro tan portentoso e maldito! |
13 | quem tu scilicet ad tuum Catullum | E este foi o libro que enviaches ao teu Catulo, |
14 | misti, continuo ut die periret, | matalo de inmediato o mesmo día |
15 | Saturnalibus, optimo dierum! | das Saturnalias, o mellor dos días. |
16 | non non hoc tibi, false, sic abibit. | Non, non, canalla, isto non acabará así para ti. |
17 | nam si luxerit ad librariorum | Porque só chegue a mañá, irei aos libreiros, |
18 | curram scrinia, Caesios, Aquinos, | varrer xuntos a Caesii. , Aquini, |
19 | Suffenum, omnia colligam uenena. | Suffenus, e todas esas cousas velenosas, |
20 | acte os seus suppliciis remunerabor. | E con estas penas farase Devólvoche o teu agasallo. |
21 | uos hinc interea ualete abite | Poetas, mentres tanto, despedida |