Clàr-innse
thusa,
Carmen roimheeas-urram do Sulla le bhith ga ghairm mar mhaighstir-sgoile, a tha coltach ri tidsear bun-sgoile. Ged is e obair urramach a tha seo san latha an-diugh, bha e air a mheas mar mhasladh anns an t-seann Ròimh . Tha càirdeas aig Calvus agus Catullus làn de shealladh spòrsail agus grinn.
Tha Catullus a’ toirt iomradh air a charaid Calvus ann an dàin eile. B’ e neach-lagha a bh’ ann a bha uaireigin a’ casaid Vatinius, cìs-mhaor a bha na charaid do Chaesair. Cha toil le Catullus agus Calvus le chèile Caesar agus Pompey. Ann an dàn 53, sgrìobh Catullus mun chùis-lagha agus mar a thuirt Calvus gu robh Vatinius coltach ri manikin. Ann an 14, tha Catullus a’ magadh mu dheidhinn gràin a ghabhail air Calvus cho mòr ‘s a tha gràin aig an dithis aca air Vatinius . Sin cho dona sa bha leabhar na bàrdachd!
Faic cuideachd: An robh Medusa Real? An fhìor sgeulachd air cùlaibh gorgon nathairGus tilleadh gu Calbhus airson na droch bhàrdachd, tha Catullus a' maoidheadh tadhal air a' bhùth leabhraichean gus na leabhraichean de dhroch bhàrdachd a cheannach. Nam measg tha obraichean bàird air an do rinn e magadh ann an dàin eile. Ann an 22, tha Catullus a’ reubadh bàrdachd Suffenus às a chèile. Tha e ag innse gun do sgrìobh e còrr air 10,000 rann, ach chan eil iad nas fheàrr na na bhiodh cladhadair dìg no buachaille gobhar a' sgrìobhadh. Is e dreuchdan gun oideachadh a tha seo agus bha a bhith a’ toirt iomradh air Suffenus mar seo na fhìor mhasladh air an fhiosrachadh aige.
Cha'n 'eil e soilleir cò th' ann an Caesii, ach tha an double-i a' fàgail an ainm a' lùghdachadh an ainm Caesar . Leis nach robh Catullus agus Calvus le chèile a’ còrdadh ri Caesar, dh’ fhaodadh an iomradh air Caesii a bhith na mhasladh do cheannard na Ròimhe. AquiniCha robh fios cuideachd, ach dh'fheumadh gur e sgrìobhaiche a bh' ann a sgrìobh bàrdachd nach robh toilichte a leughadh.
Tha tòn an dàin aoibhneach, a tha a rèir beachd Saturnalia. Cluinnidh luchd-leughaidh Catullus a’ gàireachdainn agus e a’ dealbhadh a dhìoghaltas amaideach air a charaid ghràdhach.
Carmen 147> |
| Loidhne | Teacsa Laideann | Eadar-theangachadh Beurla |
|---|---|---|
| 1 | NI te plus oculis meis amarem, | Mura robh gaol agam ort nas motha na mo shùilean fhèin, |
| 0>2 | Calu iucundissime , munere isto Faic cuideachd: Lysistrata - Aristophanes | A Chalbhuis mo ghràidh, 'S còir dhomh do fhuathachadh, |
| 3 | dissem te odio Vatiniano: | a chionn gu bheil gràin againn uile air Vatinius, air sgàth an tiodhlac seo a tha agad; |
| 4 | nam quid feci ego quidue sum locutus, | airson na tha aig aon, no na thuirt mi, |
| 5 | gum tot male perderes poetis? | gu'n tugadh tu leir-sgrios ormsa maille ris na bàird so uile ? |
| 6 | isti di mala multa dent clienti, | Gun cuireadh na diathan sìos am plàighean uile air an neach-dèiligidh sin agaibh |
| 7 | qui tantum tibi misit impiorum. | a chuir thugad a leithid so de sheorsa pheacach. |
| 8 | quod si, ut suspicor, hoc nouum ac repertum | Ach ma tha, mar a tha amharas agam, tha an roghainn ùr seo an làthair |
| 9 | munus dat tibi Sullaneach-sgudail, | air a thoirt dhuibh le Sulla am maighstir-sgoile, |
| 10 | chan eil mi fireann, sed bene ac beate, | mar sin chan eil mi air mo chràdh, ach gu math toilichte, |
| 11 | quod non dispereunt tui laboures. | a chionn nach 'eil do shaothair air chall. |
| 12 | di magni, horribilem et sacrum libellum! | Na diathan mòra, abair leabhar mìn agus mallaichte! |
| 13 | quem tu scilicet ad tuum Catullum | Agus seo an leabhar a chuir thu do Catullus, |
| 14 | misti, continuo ut die periret, | gus a mharbhadh sa bhad air an dearbh latha |
| 15 | Saturnalibus, optimo dirum! | na Saturnalia, na laithean is fearr. |
| 16 | non non hoc tibi, false, sic abibit. | Chan e, chan e, a dhaoine meallta, cha tig sin gu crìch dhutsa. |
| nam si luxerit ad librariorum>Oir thigeadh a’ mhadainn a-mhàin, falbhaidh mi chun an luchd-reic leabhraichean, | ||
| 18 | curram scrinia, Caesios, Aquinos, | sguab còmhla Caesii , Aquini, |
| 19 | Suffenum, omnia colligam uenena. | Suffenus, agus gach ni nimhe mar sin, |
| Agus gheibh thu a dhuais. Pàighidh mi air ais do thiodhlac dhut. | ||
| 21 | uos hinc interea ualete abite | A bhàird, san eadar-ama, soraidh, falbh leat |