คำอุปมาคือ อุปมาโวหารซึ่งเปรียบสิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งหนึ่ง ในลักษณะที่อธิบายและปรับปรุงรูปภาพ เป็นการเปรียบเทียบที่ชัดเจน จดจำได้ง่ายโดยใช้คำว่า “เหมือน” หรือ “เหมือน” ซึ่งแตกต่างจากคำอุปมาตรงที่การเปรียบเทียบดังกล่าวเป็นนัยมากกว่า วิลเลียม เชกสเปียร์เป็นหนึ่งในนักเขียนหลายคนที่ใช้คำอุปมา เพื่อสร้างเอฟเฟกต์ที่ยอดเยี่ยม เช่นใน Sonnet 130 ซึ่งเริ่มต้นด้วยคำอุปมาอุปไมยที่ชัดเจน “ดวงตาของนายหญิงของฉันไม่เหมือนดวงอาทิตย์เลย”

คำอุปมามหากาพย์ยังเป็นอุปลักษณ์ของคำพูดที่แสดงถึงการเปรียบเทียบ แม้ว่ามักจะใช้หลายบรรทัดก็ตาม บางครั้งก็เรียกว่าคำอุปมาอุปมัยของโฮเมอร์ เนื่องจากโฮเมอร์ ผู้ประพันธ์ The Iliad และ The Odyssey มักใช้เครื่องมือทางวรรณกรรมในบทกวีมหากาพย์ของเขา อุปลักษณ์ที่โฮเมอร์เขียนมีรายละเอียดและซับซ้อน และมักถูกมองว่าเป็นบทกวีในบทกวีต้นฉบับ ตัวอย่างมหากาพย์หลายเรื่องของโฮเมอร์และผู้แต่งที่ได้รับอิทธิพลจากเขาได้ทำการเปรียบเทียบกับองค์ประกอบทางธรรมชาติ เช่น สัตว์ พืช หรือดวงดาว

เกี่ยวกับมหากาพย์อุปมา

มักอธิบายว่าเป็น รูปแบบอันทรงเกียรติที่สุดของ การเปรียบเทียบ มหากาพย์ (หรือ Homeric) คล้ายคลึงกันมีการเปรียบเทียบที่ยาวนานระหว่างสองเรื่องที่มีความซับซ้อนสูง หัวเรื่องเหล่านี้อาจเป็นบุคคล วัตถุ หรือการกระทำ คำจำกัดความและแนวคิดของมหากาพย์อุปมามีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับโคลงกลอนและตราประจำรายการคำศัพท์ทางวรรณกรรมคำว่า blazon หมายถึง อุปมาเกี่ยวกับร่างกายของผู้หญิง ในขณะที่กลอนรายการเป็นคำที่ใช้อธิบายรายชื่อบุคคล สิ่งของ สถานที่ หรือความคิดในบทกวี

นอกจากนี้ โฮเมอร์ได้รับการว่าจ้างอย่างหนักในบทกวีมหากาพย์สองบทของเขาคือ The Iliad และ The Odyssey มหากาพย์เปรียบเทียบสามารถเห็นได้ในบทกวีอื่น ๆ อีกมากมายที่มีสัดส่วนเท่ากัน เราสามารถเห็นคำอุปมาอุปไมยของโฮเมริก เช่น ใน Aeneid ของ Virgil บทกวีมหากาพย์ที่มีอายุประมาณ 20 ปีก่อนคริสตกาล เขียนเป็นภาษาละติน Aeneid เล่าถึง Aeneas ซึ่งเป็นโทรจันที่เดินทางไปอิตาลีและกลายเป็นผู้ก่อตั้งชาวโรมัน ในฐานะตัวละคร อีเนียสเคยปรากฏตัวในบทอื่นๆ มาแล้ว รวมถึงเรื่อง The Iliad ของโฮเมอร์

อีกตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของการจำลองแบบมหากาพย์คือเรื่อง Paradise Lost ของจอห์น มิลตัน เขียนขึ้นหนึ่งพันปีหลังจากโฮเมอร์และเป็นภาษาที่ห่างไกลจากภาษากรีกของโฮเมอร์หรือภาษาละตินของเวอร์จิล Paradise Lost ตีพิมพ์ในปี 1667 และเล่าถึงการล่อลวงของทูตสวรรค์ซาตานที่ล่วงลับไปแล้วของอดัมและอีฟ

ด้านล่างนี้ เราจะเน้นตัวอย่างบางส่วนของมหากาพย์อุปมาที่พบในข้อความทั้งสี่ที่กล่าวถึงข้างต้น The Iliad, The Odyssey, Aeneid และ Paradise Lost .

ตัวอย่างการอุปมาที่ยิ่งใหญ่ใน The Iliad ของ Homer

มีตัวอย่างมากมายของ การอุปมาแบบมหากาพย์ใน Iliad ของโฮเมอร์ ดังนั้นตัวอย่างด้านล่างจึงเป็นเพียงการแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญทางกวีของกวีชาวกรีก พูดสั้น ๆ อีเลียดเกี่ยวข้องกับสงครามเมืองทรอยจากมุมมองของนักรบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในตำนานกรีกทั้งหมด อคิลลีส ในข้อความที่ตัดตอนมานี้ โฮเมอร์เขียนว่า ชาวกรีกรวมตัวกันอยู่ในสภา คล้ายกับผึ้ง ต่อไปนี้นำมาจากการแปล Lattimore ของ Homer ในนั้น เราจะเห็นว่าอุปมามหากาพย์นั้นลึกซึ้งและสมบูรณ์ยิ่งขึ้นอย่างไรเมื่อเปรียบเทียบกับอุปมาทั่วไปที่เราพบในเชคสเปียร์ เป็นต้น

“เหมือนฝูงผึ้งที่รวมกลุ่มกันเป็นฝูงตลอดไป<5

แตกออกจากโพรงในหิน และแขวนเหมือน

พวงองุ่นลอยอยู่ใต้ดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ

กระพือปีกเป็นฝูงพร้อมกันทั้งทางนี้และทางนั้น

ประชาชาติมากมายจากเรือและที่กำบัง

ตามด้านหน้าของทะเลลึกเดินขบวนตามลำดับ

โดยบริษัทต่าง ๆ ไปยังที่ชุมนุม […]”

ตัวอย่างมหากาพย์อุปมา ใน The Odyssey ของ Homer

The Odyssey ซึ่งเป็นบทกวีมหากาพย์ที่ยิ่งใหญ่อีกบทหนึ่งของ Homer เกี่ยวข้องกับภารกิจของ Odysseus เพื่อกลับบ้านไปยังอาณาจักรของเขา หลังจากต่อสู้ในสงครามเมืองทรอย นอกจากนี้ มันยังเหมือนกับบทกวีคู่หูของเขาที่นำเสนออุปมามหากาพย์ต่างๆ มากมาย ข้อความที่ตัดตอนมาต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับ Scylla สัตว์ประหลาดที่มีนิสัยชอบกินเหยื่อของเธอ นี่คือข้อความเปรียบเทียบวิธีที่ทะเลดึง Odysseus ออกจากโขดหินกับการกระทำของชาวประมงที่จับปลาหมึกและฉีกมันออกจากสภาพแวดล้อม เดอะแปลโดย Fitzgerald

“ระหว่างทำสมาธิ อันที่จริง คลื่นยักษ์ซัดเขาตรงไปที่โขดหิน เขา [น่าจะ] ถูกถลกหนังที่นั่น และกระดูกของเขาหัก โดยที่อธีน่าตาสีเทาไม่ได้สั่งเขา เขาจับหิ้งหินด้วยมือทั้งสองข้างแล้วจับไว้ ร้องครวญครางเมื่อคลื่นซัดผ่านไป เพื่อป้องกันไม่ให้มันหลุดออกไป การทำลาย จากนั้นกระแสน้ำย้อนกลับก็พุ่งเข้าใส่เขา ฉีกเขาออกจนสุด เมื่อคุณลากปลาหมึกออกจากห้อง ปลาหมึกยักษ์ตัวหนึ่งจะโผล่ขึ้นมาพร้อมหน่อที่เต็มไปด้วยหินก้อนเล็กๆ Odysseus ทิ้งผิวหนังของมืออันใหญ่โตของเขาขาดวิ่นบนหิ้งหินขณะที่คลื่นซัดเขาจมอยู่ใต้น้ำ และในที่สุด Odysseus ก็จะพินาศ ถูกทารุณอย่างไร้มนุษยธรรม แต่เขาได้รับของขวัญแห่งการครอบครองตนเองจาก Athena ตาสีเทา"

ตัวอย่างมหากาพย์อุปมาใน Aeneid ของ Virgil

Homer มีอิทธิพลอย่างมากต่อ Aeneid ของ Virgil ติดตามเรื่องราวของ อีเนียส ขณะที่เขาเดินทางไปอิตาลีและค้นพบความงามและความแปลกใหม่ของมัน นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องราวการก่อตัวสำหรับการเริ่มต้นของอาณาจักรโรมัน คำอุปมาด้านล่างยังใช้ผึ้ง แม้ว่าคราวนี้จะแสดงให้เห็นว่าไอเนียสมองเห็นเมืองคาร์เธจอันยิ่งใหญ่และรูปแบบที่เป็นระเบียบเรียบร้อยอย่างไร สิ่งนี้นำมาจากการแปลของ Ruden ของ Virgil :

“เหมือนผึ้งในฤดูใบไม้ผลิทั่วดินแดนที่เบ่งบาน

ยุ่งอยู่ใต้ ดวงอาทิตย์นำลูกหลาน

โตเต็มที่แล้วตั้งแต่รังหรือกำลังโหลดเซลล์

จนตัวบวมด้วยน้ำผึ้งและรสหวานน้ำหวาน

หรือนำสินค้าเข้าหรือเข้าแถว

เพื่อป้องกันอาหารสัตว์จากโดรนจอมขี้เกียจ

งานที่อบอวลไปด้วยกลิ่นโหระพาและน้ำผึ้งที่หอมกรุ่น"

ตัวอย่างมหากาพย์อุปมาใน Milton's Paradise Lost

Paradise Lost เป็น บทกวีมหากาพย์ภาษาอังกฤษที่บอกเล่าเรื่องราวของซาตาน การตกจากสวรรค์และการล่อลวงของอดัมและเอวา เป็นเรื่องที่น่าสนใจที่จะดูว่าคำอุปมาอุปไมยที่สร้างขึ้นในภาษาอังกฤษเป็นอย่างไร โองการต่อไปนี้ เปรียบเทียบกองทัพของลูซิเฟอร์กับใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง เราสามารถเห็นอิทธิพลของโฮเมอร์ได้จากวิธีที่มิลตันสร้างภาพจำลองของเขา

“พยุหเสนาของเขา—ร่างทูตสวรรค์ที่แฝงตัวเข้ามา

หนาพอๆ ใบไม้ร่วงที่เกลื่อนลำธาร

ในวัลลอมโบรซา ที่ซึ่งมีร่มเงาของอีทรูเรียน

โค้งสูงเหนือโค้ง; หรือกกกระจาย

ลอยขึ้น เมื่อลมแรง แขนของนายพรานจะ

ได้ก่อกวนชายฝั่งทะเลแดง ซึ่ง คลื่นซัดกระหน่ำ

Busiris และอัศวิน Memphian ของเขา

ในขณะที่พวกเขาไล่ตามด้วยความเกลียดชังที่ร้ายกาจ

ผู้อาศัยใน Goshen ที่เห็น

จากฝั่งที่ปลอดภัย ซากรถที่ลอยอยู่

และล้อรถรบหัก: หนามาก พระราชทาน

น่าเวทนาและสูญหาย วางสิ่งเหล่านี้ปิดน้ำท่วม

ภายใต้ความประหลาดใจในการเปลี่ยนแปลงที่น่าเกลียดของพวกเขา”