(Трагикомедија, грчки, околу 408 п.н.е., 709 реда)

Воведиако тој се нарекува само „Киклопот“).

Одисеј му нуди да размени вино на Силен во замена за храна за неговата гладна екипа и, и покрај фактот што храната не е негова за трговија, слугата на Дионис не може да одолее на ветувањето за повеќе вино. Кога ќе пристигне Киклопот, Силен брзо го обвини Одисеј дека ја крадел храната, се колне во сите богови и животите на сатирите дека ја кажува вистината.

И покрај напорите на еден помлад и помодерен сатир да ја објави вистината, лутиот Киклоп го втурнува Одисеј и неговата екипа во неговата пештера и почнува да ги проголтува. Згрозен од она што го видел, Одисеј успева да избега и смислува шема да го опие Киклопот, а потоа да го изгори своето едно око со огромен покер.

Киклопот и Силен пијат заедно , обидувајќи се да се надминат еден со друг во нивните напори. Кога Киклопот е добро и навистина пијан, тој го краде Силенус во неговата пештера (најверојатно заради сексуално задоволување), а Одисеј ја гледа можноста да ја изврши следната фаза од својот план. Сатирите се нудат да помогнат, но потоа излегуваат со различни апсурдни изговори кога навистина ќе дојде време, а изнервираниот Одисеј наместо тоа ја натера својата екипа да помогне. Помеѓу нив, тие успеваат да го изгорат окото на Киклопот.

Заслепениот Киклоп вреска дека е заслепен од „Никој“ (името што го дал Одисеј на нивната прва средба) исатирите го исмеваат. Меѓутоа, егоистичниот Одисеј по грешка го измазнува своето вистинско име и, иако тој и неговата екипа успеваат да избегаат, останатите неволји со кои се соочува Одисеј на неговиот патнички дом се должат на овој чин, бидејќи Киклопот бил дете на Посејдон. .

Иако драмата има некои суштински заслуги, нејзиниот главен интерес за современите читатели е како единствен преостанат комплетен примерок од традицијата на сатиричната драма. Сатирските драми (да не се мешаат со „сатири“) беа античка грчка форма на непочитувана трагикомедија, слична на современиот бурлески стил, во која учествуваа хор од сатири (получовек полу-коза следбеници на Пан и Дионис, кој талкаше по шумите и планините) и заснован на теми од грчката митологија, но содржи теми за пиење, отворена сексуалност, шеги и општа веселба. на атинските драмски фестивали во Дионизија за да се ослободи трагичната тензија од претходните претстави. Хероите ќе зборуваат во трагични јамбични стихови, очигледно сфаќајќи ја сопствената ситуација многу сериозно, што е во спротивност со нерамните, непочитувани и непристојни забелешки и лудории на сатирите. Употребените танци обично се карактеризирале со насилни и брзи движења, пародирање и карикатураблагородните и грациозни танци на трагедиите.

Приказната е преземена директно од Книга IX од Хомер „Одисеја“ , единствената иновација е присуството на Силен и сатирите. Несогласните елементи на храбриот, авантуристички и снаодлив воин Одисеј, грубиот и брутален Киклоп, пијаниот Силен и кукавичките и развратни сатири Еврипид ги комбинира со ретка вештина во дело со хармонична убавина.

• Англиски превод од Е. превод од збор до збор (Персеј проект): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0093