(تراژیکمدی، یونانی، حدود 408 ق.م، 709 سطر)

مقدمهاگرچه او در سراسر جهان صرفاً به عنوان "سیکلوپ" نامیده می شود).

اودیسه پیشنهاد می کند در ازای غذا برای خدمه گرسنه اش شراب را به سیلنوس مبادله کند و علیرغم این واقعیت که این غذا متعلق به او نیست، خدمتکار دیونیزوس نمی تواند در برابر وعده شراب بیشتر مقاومت کند. هنگامی که سیکلوپ از راه می رسد، سیلنوس به سرعت اودیسه را به دزدیدن غذا متهم می کند و به همه خدایان و زندگی ساترها سوگند یاد می کند که او حقیقت را می گوید.

علی رغم تلاش های یک طنزپرداز جوان تر و مدرن تر برای با بیان حقیقت، سیکلوپ خشمگین اودیسه و خدمه اش را به داخل غار خود می برد و شروع به بلعیدن آنها می کند. اودیسه که از آنچه دیده است وحشت زده می شود، موفق به فرار می شود و نقشه ای می کشد تا سیکلوپ ها را مست کند و سپس تک چشم خود را با یک پوکر غول پیکر بسوزاند. ، سعی می کنند در تلاش های خود از یکدیگر پیشی بگیرند. هنگامی که سیکلوپ خوب است و واقعا مست است، سیلنوس را به غار خود می‌دزدد (احتمالاً برای ارضای جنسی)، و اودیسه فرصت را برای اجرای مرحله بعدی نقشه‌اش می‌بیند. ساتیرها پیشنهاد کمک می‌دهند، اما پس از آن، وقتی واقعاً زمانش فرا رسید، با بهانه‌های پوچ و گوناگونی از آنها بیرون می‌آیند، و اودیسه آزرده خدمه‌اش را به کمک می‌گیرد. بین آنها موفق به سوزاندن چشم سایکلوپس می شوند.

سیکلوپس نابینا فریاد می زند که توسط "هیچ کس" کور شده است (نامی که اودیسه در اولین ملاقات آنها گذاشت) وساترها او را مسخره می کنند. با این حال، اودیسه خودخواه به اشتباه نام واقعی خود را فاش می کند و اگرچه او و خدمه اش موفق به فرار می شوند، بقیه مشکلاتی که اودیسه در سفر به خانه اش با آن روبرو می شود به دلیل همین عمل است، زیرا سیکلوپ فرزند پوزئیدون بود. .

اگرچه این نمایشنامه دارای برخی محاسن ذاتی است، اما علاقه اصلی آن برای خوانندگان مدرن به عنوان تنها نمونه کامل باقی مانده از سنت درام طنز است. نمایشنامه‌های ساتر (که نباید با «طنز» اشتباه گرفته شود) یک شکل یونانی باستان از تراژیک کمدی بی‌احترامی، شبیه به سبک بورلسک امروزی بود، که شامل گروهی از ساترها (پیروان نیمه‌مرد نیمه بز پان و دیونیسوس، که در جنگل‌ها و کوه‌ها پرسه می‌زدند) و بر اساس مضامین اساطیر یونانی، اما حاوی مضامینی از نوشیدن، تمایلات جنسی آشکار، شوخی‌ها و شادی عمومی بود.

نمایش‌های ساتر به‌عنوان ادامه‌ای دلپذیر پس از هر سه‌گانه تراژدی ارائه می‌شدند. در جشنواره‌های درام دیونیزیای آتن برای رهایی از تنش تراژیک نمایش‌های قبلی. قهرمانان با ابیات تراژیک آیامبیک صحبت می‌کردند و ظاهراً موقعیت خود را بسیار جدی می‌گرفتند، برخلاف اظهارات و سخنان ناپسند، بی‌احترامی و زشت و شیطنت‌های ساتیرز. رقص های مورد استفاده معمولاً با حرکات خشن و سریع، تقلید و کاریکاتور مشخص می شد.رقص های نجیب و برازنده تراژدی ها.

داستان مستقیماً از کتاب نهم از هومر گرفته شده است>«اودیسه» ، تنها نوآوری حضور سیلنوس و ساترها است. عناصر ناهماهنگ اودیسه جنگجوی شجاع، ماجراجو و مدبر، سیکلوپ درشت و وحشی، سیلنوس مست و ساترهای ترسو و بداخلاق توسط اوریپید با مهارتی نادر در اثر زیبایی هماهنگ ترکیب شده اند.

• ترجمه انگلیسی توسط E. P. Coleridge (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Euripides/cyclops.html
• نسخه یونانی با ترجمه کلمه به کلمه (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0093