(महाकाव्य, ग्रीक, c. 725 BCE, 12,110 ओळी)

परिचयइथाका येथे त्याचे घर ट्रोजन विरुद्ध इतर ग्रीक लोकांशी लढण्यासाठी, ओडिसियसचा मुलगा टेलेमाचस आणि त्याची पत्नी पेनेलोप हे शंभरहून अधिक दावेदार आहेत जे पेनेलोपचे मन वळवण्याचा प्रयत्न करत आहेत की तिचा नवरा मरण पावला आहे आणि तिने त्यांच्यापैकी एकाशी लग्न केले पाहिजे.

देवी अथेना (नेहमी ओडिसियसची संरक्षक) द्वारे प्रोत्साहित झाले, टेलीमॅकस त्याच्या वडिलांना शोधण्यासाठी निघाला , नेस्टर, मेनेलॉस आणि हेलन यांसारख्या ओडिसियसच्या काही पूर्वीच्या साथीदारांना भेट देऊन, जे घरी येऊन खूप पूर्वीपासून आहेत. त्यांनी त्याचे भव्य स्वागत केले आणि लाकडी घोड्याच्या कथेसह ट्रोजन युद्धाचा शेवट सांगितला. मेनेलॉस टेलीमॅकसला सांगतो की त्याने ऐकले आहे की अप्सरा कॅलिप्सोने ओडिसियसला बंदिवान केले आहे.

ते दृश्य नंतर कॅलिप्सोच्या बेटावर बदलते, जिथे ओडिसियसने सात वर्षे बंदिवासात घालवली आहेत. कॅलिप्सोला शेवटी हर्मीस आणि झ्यूसने त्याला सोडण्यास राजी केले, परंतु ओडिसियसची तात्पुरती बोट त्याच्या नेमेसिस पोसायडॉनने उद्ध्वस्त केली आणि तो एका बेटावर किनाऱ्यावर पोहत गेला. तो तरुण नौसिका आणि तिच्या दासींना सापडला आणि किंग अल्सिनस आणि फायशियन्सचा राणी अरेटे यांनी त्याचे स्वागत केले आणि ट्रॉयहून परत आल्याची आश्चर्यकारक कथा सांगण्यास सुरुवात केली.

ओडिसियस तो आणि त्याची बारा जहाजे वादळातून कशी पळून गेली आणि ते आळशी लोटस-ईटर्स यांना त्यांच्या स्मृती पुसून टाकणाऱ्या अन्नासह कसे भेटले ते सांगते.राक्षस एक डोळा सायक्लोप्स पॉलीफेमस (पोसायडॉनचा मुलगा) ने पकडले, त्याने लाकडाच्या खांबाने राक्षसाला आंधळा केल्यावरच तो पळून गेला. एओलस, किंग ऑफ द विंड्सच्या मदतीनंतरही, ओडिसियस आणि त्याच्या खलाशी घर जवळजवळ दृष्टीक्षेपात असतानाच पुन्हा उडून गेले. ते नरभक्षक लेस्ट्रीगोन्सपासून थोडक्यात निसटले , नंतर लगेचच चेटकीण-देवी सर्कशी भेटले. सर्सेने त्याच्या अर्ध्या माणसांना डुक्कर बनवले, परंतु ओडिसियसला हर्मीसने पूर्व चेतावणी दिली होती आणि त्याला सर्सीच्या जादूचा प्रतिकार केला होता.

सर्सेच्या बेटावर एक वर्षभर मेजवानी आणि मद्यपान केल्यानंतर, ग्रीक लोक पुन्हा निघून गेले, जगाचा पश्चिम किनारा. ओडिसियसने मृतांना बलिदान दिले आणि त्याला सल्ला देण्यासाठी वृद्ध संदेष्टा टायरेसियास च्या आत्म्याला बोलावले, तसेच इतर अनेक प्रसिद्ध स्त्री-पुरुषांचे आत्मे आणि त्याच्या स्वतःच्या आईचे आत्मे, जे दुःखाने मरण पावले होते. त्याच्या दीर्घ अनुपस्थितीत आणि ज्याने त्याला त्याच्या स्वतःच्या घरातील परिस्थितीची त्रासदायक बातमी दिली.

त्यांच्या प्रवासाच्या उरलेल्या टप्प्यांवर पुन्हा एकदा सर्सेने सल्ला दिल्यावर, ते सायरन्सच्या भूमीवर गेले, अनेकांच्या मध्ये गेले. डोके असलेला अक्राळविक्राळ Scylla आणि व्हर्लपूल Charybdis , आणि टायरेसिअस आणि Circe च्या इशाऱ्यांकडे दुर्लक्ष करून, सूर्यदेव हेलिओसच्या पवित्र गुरांची शिकार केली. या अपवित्र कृत्यासाठी, त्यांना जहाजाच्या दुर्घटनेची शिक्षा देण्यात आली ज्यामध्ये ओडिसियसशिवाय सर्व बुडाले. तो कॅलिप्सोच्या किनाऱ्यावर वाहून गेलाबेट, जिथे तिने त्याला तिचा प्रियकर म्हणून राहण्यास भाग पाडले.

आतापर्यंत, होमरने आम्हाला अद्ययावत केले आहे, आणि उर्वरित कथेचा भाग कालक्रमानुसार सरळपणे सांगितला आहे.

त्याची कहाणी अतिशय लक्षपूर्वक ऐकून, फायशियन्स ओडिसियसला घरी जाण्यास मदत करण्यास सहमती दर्शवतात आणि शेवटी त्यांनी एका रात्री त्याला त्याच्या इथाका या मूळ बेटावर एका छुप्या बंदरात पोहोचवले. भटक्या भिकाऱ्याच्या वेशात आणि स्वतःची एक काल्पनिक कथा सांगणारा, ओडिसियस एका स्थानिक स्वाइनपालकडून शिकतो की त्याच्या घरातील गोष्टी कशा उभ्या आहेत. एथेनाच्या कारस्थानांद्वारे , तो स्पार्टाहून नुकताच परत येत असताना त्याचा स्वतःचा मुलगा टेलेमाचस याच्याशी भेटतो आणि ते एकत्र मान्य करतात की उद्धट आणि वाढत्या अधीर दावेदारांना मारले पाहिजे. अथेनाच्या अधिक मदतीने, पेनेलोपने तीरंदाजी स्पर्धेचे आयोजन केले आहे दावेदारांसाठी, ज्याला वेषधारी ओडिसियस सहज जिंकतो आणि नंतर तो इतर सर्व दावेदारांची ताबडतोब कत्तल करतो.

फक्त आता ओडिसियस प्रकट करतो आणि त्याची खरी ओळख सिद्ध करतो त्याची पत्नी आणि त्याचे वृद्ध वडील लार्टेस यांना. ओडिसियसने इथाकाच्या दोन पिढ्या प्रभावीपणे मारल्या आहेत (जहाज उध्वस्त झालेले खलाशी आणि मृत्युदंड देणारे), अथेनाने शेवटच्या वेळी हस्तक्षेप केला आणि शेवटी इथाका पुन्हा एकदा शांत झाला.

जसे “द इलियड” , “द ओडिसी” याचे श्रेय ग्रीक महाकवी होमर यांना दिले जाते, जरी ते कदाचित होमर च्या प्रौढ काळात “द इलियड” नंतर लिहिले गेले. वर्षे, शक्यतो सुमारे ७२५ ईसापूर्व. तसेच “द इलियड” प्रमाणे, हे स्पष्टपणे तोंडी परंपरेत रचले गेले होते , आणि कदाचित ते वाचण्यापेक्षा जास्त गायले जावे, बहुधा एक साधी सोबत असेल तंतुवाद्य जे अधूनमधून लयबद्ध उच्चारणासाठी वाजले होते. हे होमेरिक ग्रीकमध्ये लिहिलेले आहे (आयोनिक ग्रीकची एक पुरातन आवृत्ती, ज्यामध्ये एओलिक ग्रीक सारख्या काही इतर बोलीभाषांचे मिश्रण आहे), आणि त्यात डॅक्टिलिक हेक्सामीटर श्लोकाच्या 12,110 ओळींचा समावेश आहे , सहसा विभागलेला असतो. 24 पुस्तकांमध्ये .

कवितेच्या अनेक प्रती आमच्याकडे आल्या आहेत (उदाहरणार्थ, 1963 मध्ये सर्व हयात असलेल्या इजिप्शियन पॅपिरीच्या सर्वेक्षणात असे आढळून आले की 1,596 व्यक्तींपैकी जवळजवळ निम्म्या " "पुस्तके" "द इलियड" किंवा "द ओडिसी" किंवा त्यांच्यावरील भाष्यांच्या प्रती होत्या). “द ओडिसी” आणि बरेच जुन्या सुमेरियन दंतकथा यातील च्या अनेक घटकांमध्‍ये समांतर आहेत. 24>"गिलगामेशचे महाकाव्य" . आज, "ओडिसी" हा शब्द इंग्रजी भाषेत कोणत्याही महाकाव्य प्रवासासाठी किंवा विस्तारित भटकंतीसाठी वापरला जातो.

<प्रमाणे 24>"दइलियड” , होमर “द ओडिसी” मध्ये “एपिथेट्स” चा वारंवार वापर करतो, वर्णनात्मक टॅग एक ओळ भरण्यासाठी नियमितपणे वापरले जातात श्लोकाचे तसेच वर्णाविषयी तपशील प्रदान करण्यासाठी, जसे की ओडिसियस “शहरांचा रेडर” आणि मेनलॉस “लाल केसांचा कर्णधार” . उपसंहार, तसेच पुनरावृत्ती पार्श्वभूमी कथा आणि दीर्घ महाकाव्य उपमा ही मौखिक परंपरेतील सामान्य तंत्रे आहेत, जी गायक-कवीचे काम थोडे सोपे करण्यासाठी तसेच प्रेक्षकांना महत्त्वाच्या पार्श्वभूमी माहितीची आठवण करून देण्यासाठी डिझाइन केलेली आहे.<3

“द इलियड” च्या तुलनेत, कवितेत दृश्यातील अनेक बदल आहेत आणि बरेच अधिक जटिल कथानक . हे एकंदर कथेच्या कालक्रमानुसार कथानक सुरू करण्याची आणि फ्लॅशबॅक किंवा कथाकथनाद्वारे पूर्वीच्या घटनांचे वर्णन करण्याची उशिर आधुनिक कल्पना (नंतर साहित्यिक महाकाव्यांचे इतर अनेक लेखकांनी अनुकरण केले) वापरते. तथापि, हे योग्य आहे, कारण होमर त्याच्या श्रोत्यांना खूप परिचित असलेल्या कथेवर तपशीलवार वर्णन करत होता, आणि असंख्य उप-कथानक असूनही, त्याच्या श्रोत्यांमध्ये गोंधळ होण्याची शक्यता कमी होती.

ओडिसियसचे पात्र प्राचीन ग्रीकांच्या अनेक आदर्शांना मूर्त रूप देते : मर्दानी शौर्य, निष्ठा, धार्मिकता आणि बुद्धिमत्ता. त्याची बुद्धिमत्ता उत्कट निरीक्षण, अंतःप्रेरणा आणि रस्त्यावरील स्मार्ट यांचे मिश्रण आहे आणि तो वेगवान आहे,कल्पक लबाड, पण अत्यंत सावध. तथापि, त्याला अतिशय मानव म्हणून देखील चित्रित केले आहे – तो चुका करतो, अवघड परिस्थितीत जातो, त्याचा स्वभाव गमावतो आणि अनेकदा अश्रू ढाळतो – आणि आपण त्याला अनेक भूमिकांमध्ये पाहतो (एक नवरा, वडील आणि मुलगा म्हणून , पण एक ऍथलीट, आर्मी कॅप्टन, खलाशी, सुतार, कथाकार, रॅग्ड भिकारी, प्रियकर, इ. म्हणून देखील.

इतर पात्रे फारच दुय्यम आहेत, जरी ओडिसियसचा मुलगा टेलीमॅकस काही प्रमाणात वाढ आणि विकास दर्शवतो. निष्क्रीय, परीक्षित मुलगा शौर्य आणि कृती करणारा, देव आणि पुरुषांचा आदर करणारा आणि त्याच्या आई आणि वडिलांशी एकनिष्ठ आहे. “द ओडिसी” ची पहिली चार पुस्तके अनेकदा “द टेलीमॅची” म्हणून ओळखली जातात कारण ते टेलीमॅकसच्या स्वतःच्या प्रवासाचे अनुसरण करतात.

“द ओडिसी” द्वारा एक्सप्लोर केलेल्या थीममध्ये घरवापसी, सूड, सुव्यवस्था पुनर्संचयित करणे, आदरातिथ्य, देवांचा आदर, सुव्यवस्था आणि भाग्य, आणि, कदाचित सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, निष्ठा (वीस वर्षांनंतरही घरी परतण्याच्या प्रयत्नात टिकून राहण्याची ओडिसियसची निष्ठा, टेलेमॅकसची निष्ठा, पेनेलोपची निष्ठा आणि नोकर युरीक्लेया आणि युमायॉसची निष्ठा).

• सॅम्युअल बटलरचे इंग्रजी भाषांतर (इंटरनेट क्लासिक्स आर्काइव्ह): //classics.mit.edu/Homer/odyssey.html
• शब्द-शब्दासह ग्रीक आवृत्तीअनुवाद (पर्सियस प्रोजेक्ट): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0135
• पुस्तक-दर-पुस्तकांचा तपशीलवार सारांश आणि अनुवाद (About.com ): //ancienthistory.about.com/od/odyssey1/a/odysseycontents.htm