(Episch gedicht, Grieks, ca. 725 v. Chr., 12.110 regels)

Inleiding

"De Odyssee (Gr: "Odysseia ) is de tweede van de twee heldendichten toegeschreven aan de oude Griekse dichter Homerus (de eerste is "De Ilias" ), en wordt meestal beschouwd als het tweede overgebleven werk van de westerse literatuur. Het was waarschijnlijk samengesteld aan het einde van de 8e eeuw voor Christus en is gedeeltelijk een vervolg op "De Ilias". Het wordt algemeen erkend als een van de grootste verhalen aller tijden en is van grote invloed geweest op de latere Europese literatuur, vooral die uit de Renaissance.

Het gedicht richt zich op de Griekse held Odysseus ( of Ulysses zoals hij bekend stond in de Romeinse mythen) en zijn lange reis naar Ithaka na de val van Troje. Zijn avontuurlijke reis van tien jaar voerde hem langs de Ionische Eilanden en de Peloponnesos en zo ver weg als Egypte en Noord-Afrika en de westelijke Middellandse Zee, omdat de ontevreden zeegod Poseidon hem ervan weerhield zijn thuis te bereiken.

Tien jaar na de val van Troje en twintig jaar na de Griekse held Odysseus vertrekt voor het eerst vanuit zijn huis in Ithaka om met de andere Grieken tegen de Trojanen te vechten, Odysseus' zoon Telemachus en zijn vrouw Penelope worden belaagd door meer dan honderd vrijers die Penelope ervan proberen te overtuigen dat haar man dood is en dat ze met een van hen moet trouwen.

Aangemoedigd door de godin Athena (altijd Odysseus' beschermster), Telemachus gaat op zoek naar zijn vader Hij bezoekt enkele van Odysseus' vroegere metgezellen, zoals Nestor, Menelaos en Helena, die al lang thuis zijn. Ze ontvangen hem rijkelijk en vertellen over het einde van de Trojaanse oorlog, inclusief het verhaal van het houten paard. Menelaos vertelt Telemachus dat hij heeft gehoord dat Odysseus gevangen wordt gehouden door de nimf Calypso.

De scène verandert dan in Calypso's eiland waar Odysseus zeven jaar in gevangenschap heeft doorgebracht. Calypso wordt uiteindelijk door Hermes en Zeus overgehaald om hem vrij te laten, maar Odysseus' geïmproviseerde boot wordt door zijn aartsvijand Poseidon tot zinken gebracht en hij zwemt aan land naar een eiland. Hij wordt gevonden door de jonge Nausicaa en haar dienstmaagden en wordt welkom geheten door koning Alcinous en koningin Arete van de Phaeaciërs, en begint het verbazingwekkende verhaal te vertellen van zijn terugkeer vanTroje.

Odysseus vertelt hoe hij en zijn twaalf schepen uit koers werden gedreven door stormen, en hoe ze de lethargische lotuseters met hun geheugenopwekkend voedsel, voordat ze gevangen worden genomen door de reusachtige eenogige cycloop Polyphemus (de zoon van Poseidon), en ontsnapte pas nadat hij de reus met een houten staak had verblind. Ondanks de hulp van Aeolus, koning van de winden, werden Odysseus en zijn bemanning weer uit koers geblazen net toen thuis bijna in zicht was. Ze wisten ternauwernood ontsnapt aan de kannibaal Laestrygones om vervolgens de heks-godin Circe Kort daarna veranderde Circe de helft van zijn mannen in varkens, maar Odysseus was van tevoren gewaarschuwd door Hermes en bestand gemaakt tegen de magie van Circe.

Na een jaar van feesten en drinken op het eiland van Circe, gingen de Grieken weer op weg en bereikten de westelijke rand van de wereld. Odysseus bracht een offer aan de doden en riep de geest van de oude profeet Tiresias om hem raad te geven, evenals de geesten van verschillende andere beroemde mannen en vrouwen en die van zijn eigen moeder, die was gestorven van verdriet over zijn lange afwezigheid en die hem verontrustend nieuws gaf over de situatie in zijn eigen huishouden.

Opnieuw geadviseerd door Circe over de resterende etappes van hun reis, omzeilden ze het land van de Sirenen, passeerden ze tussen het veelkoppige monster Scylla en de draaikolk Charybdis en, de waarschuwingen van Tiresias en Circe negerend, jaagden ze op het heilige vee van de zonnegod Helios. Voor deze heiligschennis werden ze gestraft met een schipbreuk waarbij iedereen verdronk, behalve Odysseus zelf. Hij spoelde aan op het eiland van Calypso, waar zij hem dwong als haar minnaar te blijven.

Op dit punt heeft Homerus ons bijgepraat en de rest van het verhaal wordt rechttoe rechtaan in chronologische volgorde verteld.

Na aandachtig naar zijn verhaal te hebben geluisterd, stemmen de Phaeaciërs ermee in om Odysseus te helpen thuis te komen. geboorte-eiland Ithaka Vermomd als een rondtrekkende bedelaar en een fictief verhaal vertellend over zichzelf, leert Odysseus van een plaatselijke varkenshoeder hoe de zaken ervoor staan in zijn huishouden. Door Athena's machinaties ontmoet hij zijn eigen zoon Telemachus, die net terug is uit Sparta, en ze komen samen overeen dat de brutale en steeds ongeduldiger wordende vrijers gedood moeten worden. Met meer hulp van Athena, een boogschietwedstrijd wordt geregeld door Penelope voor de vrijers, die de vermomde Odysseus gemakkelijk wint. slacht prompt alle andere vrijers af.

Pas nu onthult Odysseus en zijn ware identiteit bewijzen Ondanks het feit dat Odysseus in feite twee generaties mannen van Ithaka heeft gedood (de schipbreukelingen en de geëxecuteerde vrijers), grijpt Athena nog een laatste keer in en komt er eindelijk weer vrede op Ithaka.

Zoals "De Ilias" , "De Odyssee" wordt toegeschreven aan de Griekse epische dichter Homerus hoewel het waarschijnlijk later is geschreven dan "De Ilias" in Homer zijn volwassen jaren, mogelijk rond 725 v. Chr. Ook als "De Ilias" was het duidelijk gecomponeerd in een orale traditie en was waarschijnlijk meer bedoeld om te worden gezongen dan om te worden gelezen, waarschijnlijk begeleid door een eenvoudig snaarinstrument dat werd getokkeld voor een af en toe ritmisch accent. Het is geschreven in Homerisch Grieks (een archaïsche versie van Ionisch Grieks, met toevoegingen van bepaalde andere dialecten zoals Aeolisch Grieks), en omvat 12.110 regels dactylische hexameter verzen meestal onderverdeeld in 24 boeken .

Veel kopieën van het gedicht zijn tot ons gekomen (uit een onderzoek van alle overgeleverde Egyptische papyri uit 1963 bleek bijvoorbeeld dat bijna de helft van de 1.596 afzonderlijke "boeken" kopieën waren van "De Ilias" of "De Odyssee" of commentaren op hen). Er zijn interessante parallellen tussen veel van de elementen van "De Odyssee" en de veel oudere Sumerische legenden in de "Epos van Gilgamesj Tegenwoordig wordt het woord "odyssee" in de Engelse taal gebruikt om te verwijzen naar een epische reis of een lange zwerftocht.

Als in "De Ilias" , Homer maakt veelvuldig gebruik van "bijnamen" in "De Odyssee , beschrijvende tags wordt regelmatig gebruikt om een versregel op te vullen en om details over het karakter te geven, zoals Odysseus "de stedenrover" en Menelaos "de roodharige kapitein". De bijnamen, evenals herhaalde achtergrondverhalen en langere epische vergelijkingen, zijn gebruikelijke technieken in de orale traditie, bedoeld om het werk van de zanger-dichter wat makkelijker te maken en om het publiek te herinneren aan belangrijke achtergrondinformatie.

Vergeleken met "De Ilias" Het gedicht heeft veel wisselingen van scène en een veel complexer plot Het maakt gebruik van het schijnbaar moderne idee (later geïmiteerd door veel andere auteurs van literaire epen) om de plot te beginnen bij wat chronologisch gezien tegen het einde van het hele verhaal is, en voorafgaande gebeurtenissen te beschrijven door middel van flashbacks of vertellingen. Dit is echter gepast, omdat Homer werkte een verhaal uit dat zijn toehoorders zeer vertrouwd zou zijn geweest en het was weinig waarschijnlijk dat zijn publiek in verwarring zou raken, ondanks de vele subplots.

Het karakter van Odysseus belichaamt veel van de idealen de oude Grieken nagestreefd: mannelijke moed, loyaliteit, vroomheid en intelligentie. Zijn intelligentie is een mix van scherpe observatie, instinct en straatslimheid, en hij is een snelle, inventieve leugenaar, maar ook uiterst voorzichtig. Hij is echter ook afgeschilderd als zeer menselijk - Hij maakt fouten, komt in lastige situaties terecht, verliest zijn geduld en is vaak tot tranen toe geroerd - en we zien hem in vele rollen (als echtgenoot, vader en zoon, maar ook als atleet, legeraanvoerder, zeeman, timmerman, verhalenverteller, haveloze bedelaar, minnaar, etc.).

De andere personages zijn erg secundair, hoewel Odysseus' zoon Telemachus enige groei en ontwikkeling laat zien van een passieve, ongeteste jongen tot een man van moed en actie, met respect voor goden en mensen en trouw aan zijn vader en moeder. eerste vier boeken van "De Odyssee worden vaak aangeduid als "De telemachie" terwijl ze Telemachus' eigen reis volgen.

Onder de thema's onderzocht door "De Odyssee" zijn die van thuiskomst, wraak, het herstel van de orde, gastvrijheid, respect voor de goden, orde en het lot, en, misschien wel het belangrijkst, loyaliteit (Odysseus' loyaliteit in zijn pogingen naar huis terug te keren, zelfs na twintig jaar, Telemachus' loyaliteit, Penelope's loyaliteit en de loyaliteit van de bedienden Eurykleia en Eumaios).

• Engelse vertaling door Samuel Butler (The Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Homer/odyssey.html
• Griekse versie met woord-voor-woord vertaling (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0135
• Gedetailleerde samenvatting en vertaling per boek (About.com): //ancienthistory.about.com/od/odyssey1/a/odysseycontents.htm