सिमिचे, क्नेमोनको दास

काल्लीपाइड्स, सोस्ट्राटोसका पिता

सोस्ट्राटोसकी आमा

18> नाटकको प्रस्तावनामा , जंगलका देवता प्यान, Nymphs को गुफा (एटिकाको Phyle मा) बाट बाहिर निस्केको देखिन्छ। , र उसले दर्शकहरूलाई बताउँछ कि उसको दायाँपट्टिको खेत क्नेमोनको हो, एक उदास र मिलनसार मानिस जो आफ्नी छोरी, मिर्राइन र एउटी वृद्ध दासी, सिमिचेसँग बस्छन्।

उहाँको बायाँको खेतमा काम भइरहेको छ। Knemon को सौतेनी छोरा Gorgias द्वारा, उनको वृद्ध दास, Daos को सहयोग मा, र Knemon को पत्नी आफ्नो पति को नराम्रो स्वभावबाट बच्न को लागी भागेको छ। यसैबीच, यस क्षेत्रमा शिकार गर्न आएका धनी एथेनियनका छोरा सोस्ट्रेटले मिर्राइनलाई देखेका छन् र शरारती प्यानको षड्यन्त्रका कारण उनीसँग प्रेममा परेका छन्।

पहिलो दृश्यमा , सोस्ट्रेट्सको दास दौडन्छ र रिपोर्ट गर्छ कि कर्मूडजियन किसानले उसलाई आफ्नो मालिकको मनसायको बारेमा एक शब्द पनि भन्नु अघि उसलाई श्राप दिएको थियो, ढुङ्गाले हानेको थियो र उसलाई भूमिबाट पिटेको थियो। त्यसपछि केमोन आफैं देखा पर्‍यो, संसारमा धेरै मानिसहरू छन् भनेर गुनासो गर्दै, र सोस्ट्राटोसलाई आफ्नो अगाडिको ढोकामा उभिएको देख्दा र वार्ताको लागि युवकको अपीललाई कठोरतापूर्वक खारेज गर्दा ऊ झनै रिसाउँछ। केमोन आफ्नो घरमा जाँदा, मिर्राइन पानी लिन बाहिर आउँछन्, र सोस्ट्राटोसले उनलाई मद्दत गर्न जोड दिन्छ। यो मुठभेड गोर्जियासको दास, डाओसले देखेको छ, जसले उसलाई रिपोर्ट गर्छआफ्नो मालिक।

सुरुमा, गोर्जियास अपरिचित व्यक्तिको मनसाय अपमानजनक छ भनेर डराउँछन्, तर सोस्ट्राटोसले पान र अप्सराको नाममा माइराइनसँग विवाह गर्न चाहेको वाचा गर्दा उनी धेरै नरम हुन्छन्। यद्यपि गोर्जियासले सोस्ट्राटोसको सूटलाई नेमोनले पक्षमा लिने कुरामा शङ्का गरे तापनि उसले सोस्ट्राटोसलाई त्यो दिन मैदानमा रहेको समूहसँग छलफल गर्ने वाचा गर्छ र सोस्ट्राटोसलाई उनीसँगै आउन निम्तो दिन्छ। यदि उसले सोस्ट्राटोसलाई आफ्नो सुरुचिपूर्ण लुगामा अल्छी रहेको देख्यो भने शत्रुतापूर्ण हुनेछ, तर यदि उसले आफू जस्तै गरिब किसान हो भनी विश्वास गर्यो भने उसले पछिल्लाप्रति बढी अनुकूलता देखाउन सक्छ। Myrrhine लाई जित्नको लागि लगभग जे पनि गर्न इच्छुक, Sostratos एक नराम्रो भेडाको छाला कोट दान गर्दछ र तिनीहरूसँगै खेतहरूमा खन्न सहमत हुन्छन्। डाओसले गोर्जियासलाई आफ्नो योजना गोप्य रूपमा बताउँछन् कि उनीहरूले त्यो दिन सामान्य भन्दा धेरै कडा परिश्रम गर्नुपर्छ र सोस्ट्राटोसलाई यति थकाइ दिनुहुन्छ कि उसले उनीहरूलाई सताउन छोड्छ।

दिनको अन्त्यमा, सोस्ट्राटोस आफ्नो अभ्यस्त पछि सबै दुखी छन्। शारीरिक श्रम। उसले Knemon लाई देख्न असफल भयो तर अझै पनि Gorgias को लागी मित्रवत छ, जसलाई उसले बलिदान भोजमा निम्तो दिन्छ। नेमोनको पुरानो दासी, सिमिचे, अहिले भित्र दौडिन्, उनको बाल्टिन इनारमा फ्याँकेर र उसले फिर्ता लिने बाल्टिन र माटो दुवै गुमाए। अप्ठ्यारो केमोनले उनलाई क्रुद्ध रूपमा अफस्टेजमा धकेल्छ। तर, रुने एक्कासी त्यो निमोन माथि जान्छआफैं अहिले इनारमा खसेका छन्, र गोर्जियास र सोस्ट्राटोस उद्धारको लागि हतारिन्छन्, सुन्दर मिरराइनको प्रशंसा गर्ने युवकको व्यस्तताको बावजुद।

अन्ततः, केमोनलाई भित्र ल्याइएको छ, ओछ्यानमा परेको र आत्म-दयालु, तर धेरै शान्त छ। मृत्युबाट आफ्नो संकीर्ण भागेर। यद्यपि उनी लामो समयदेखि विश्वस्त भइसकेका छन् कि कुनै पनि व्यक्ति एक निरुत्साहित कार्य गर्न सक्षम छैन, यद्यपि उनी यस तथ्यबाट प्रभावित छन् कि गोर्जियास, जसलाई उनले प्रायः दुर्व्यवहार गरेका थिए, उनको उद्धारमा आए। कृतज्ञतामा, उसले गोर्जियासलाई आफ्नो छोराको रूपमा ग्रहण गर्छ र उसलाई आफ्नो सबै सम्पत्ति दिन्छ। उसले उसलाई Myrrhine को लागी एक पति खोज्न पनि सोध्छ, र Gorgias तुरुन्तै Myrrhine को Sostratos को लागी विवाह गर्दछ, जसमा Knemon ले आफ्नो उदासीन स्वीकृति दिन्छ। आफ्नो गरिबीको कारण एक धनी केटीसँग विवाह गर्न इच्छुक नभएको, गोर्जियासले सुरुमा इन्कार गरे, तर सोस्ट्राटोसका बुबा, कालिपिड्स, जो भोजमा सामेल हुन आइपुगेका छन् र जसले उनलाई केही सामान्य ज्ञान प्रयोग गर्न आग्रह गर्छन्।

सबैजना आउँदो चाडपर्वहरूमा सामेल हुन्छ, पक्कै पनि Knemon बाहेक, जसले आफ्नो ओछ्यानमा लगेको छ र आफ्नो एक्लोपनको आनन्द लिइरहेको छ। उनले अपमान गरेका विभिन्न दास र नोकरहरूले उनको ढोकामा पिटेर र सबै प्रकारका असम्भव वस्तुहरू उधारो माग गरेर बदला लिन्छन्। दुई जना नोकरहरूले बूढालाई माला लगाएर तान्छन्, सधैं झैं गुनासो गर्दैनृत्य।

27> Menander को समय सम्म, Aristophanes को पुरानो कमेडीले नयाँ कमेडीलाई मार्ग दिएको थियो। । एथेन्सले आफ्नो राजनीतिक स्वतन्त्रता गुमाएपछि र 338 ईसा पूर्वमा म्यासेडोनका फिलिप द्वितीय र त्यसपछि 323 ईसा पूर्वमा अलेक्ज्याण्डर द ग्रेटको मृत्युपछि, वाक् स्वतन्त्रता (जसको अरिस्टोफेन्स थियो। यति उदारतापूर्वक आफूलाई लाभान्वित गरियो) प्रभावकारी रूपमा अब अवस्थित छैन। राज्य द्वारा प्रायोजित ठूला नाटकीय उत्सवहरू विगतको कुरा थिए, र नाटकीय निर्माणमा धेरैजसो दर्शकहरू अब आरामदायी र शिक्षित वर्गका थिए।

नयाँ कमेडीमा, प्रस्तावना (एक पात्रले बोलेको नाटक वा, अक्सर, एक ईश्वरीय व्यक्तित्व द्वारा) एक अधिक प्रमुख विशेषता भयो। यसले दर्शकहरूलाई कार्य सुरु भएको बेलाको अवस्थाको बारेमा जानकारी गरायो, र प्रायः प्लटको केही सस्पेन्सलाई तुरुन्तै हटाउँदै सुखद अन्त्यको प्रतिज्ञा गर्यो। कमेडीमा सामान्यतया पाँच कार्यहरू समावेश हुन्छन्, अन्तरालहरूद्वारा विभाजित हुन्छन् जुन कार्यसँग अप्रासंगिक थिए र एक कोरसद्वारा प्रदर्शन गरिएको थियो जसले खेलमा उचित रूपमा भाग लिएन। सबै संवादहरू बोलिएका थिए, गाइएका थिएनन्, र प्रायः सामान्य दैनिक भाषणमा पठाइएका थिए। त्यहाँ व्यक्तिगत एथेनियनहरू वा ज्ञात घटनाहरूका लागि थोरै सन्दर्भहरू थिए, र नाटकले विश्वव्यापी (स्थानीय होइन) विषयवस्तुहरूलाई सामान्य रूपमा यथार्थपरक कथानकहरूसँग व्यवहार गर्यो।

दन्यू कमेडीका स्टक क्यारेक्टरहरू, काल्पनिक पात्रहरू प्रयोग गरेर निश्चित सामाजिक प्रकारहरू (जस्तै कठोर बुबा, परोपकारी बुढो मानिस, उदार छोरा, देहाती युवा, उत्तराधिकारी, बदमासी, परजीवी र गणिका) को प्रतिनिधित्व गर्न प्रयोग गरिएको थियो। व्यक्तिगत पात्रहरूको मास्कको सट्टा कडा विशेषताहरू भएका नियमित मास्कहरू।

साथै, नयाँ कमेडीका पात्रहरू सामान्यतया दिनको औसत एथेनियन जस्तै लुगा लगाइएका थिए, र पुरानो कमेडीको अतिरंजित फलस र प्याडिङ अब थिएन। प्रयोग गरियो। विशेष रङहरू सामान्यतया विशेष वर्ण प्रकारका लागि उपयुक्त मानिन्थ्यो, जस्तै सेतो बुढा, दास, युवती र पुजारीहरूका लागि; युवा पुरुषहरूको लागि बैजनी; पुरानो महिलाहरु को लागी हरियो वा हल्का नीलो; परजीवी द्वारा कालो वा खैरो; आदि। नयाँ कमेडीमा कलाकारहरूको सूची प्रायः धेरै लामो थियो, र प्रत्येक अभिनेतालाई एक नाटकमा धेरै छोटो भागहरू खेल्न आह्वान गर्न सकिन्छ, केवल छोटो अन्तरालहरूमा पोशाक परिवर्तनहरूको लागि।

को चरित्र Knemon - आफ्नो र अरू दुवैको लागि जीवनलाई बोझ बनाउने कुरूप, उदास, एक्लो क्र्याङ्क - त्यसैले नयाँ कमेडीमा काल्पनिक पात्रहरू र स्टक सामाजिक प्रकारहरूको प्रयोग अनुरूप सम्पूर्ण वर्गको प्रतिनिधि हो। Menander Knemon लाई केवल परिस्थितिको उत्पादनको रूपमा देख्दैनन् (उनको सौतेनी छोरा, Gorgias, एउटै गरिबीमा हुर्केका थिए तर पूर्ण रूपमा फरक मानिसमा विकसित भए), तर यो संकेत गर्दछ कि यो थियो।मानिसको प्रवृति जसले उसलाई उ जस्तै बनायो। नाटकको अन्त्यमा केमोनलाई मानिसहरूलाई एकअर्काको आवश्यकता छ भन्ने कुरा थाहा भए पनि, उसले अझै पनि आफ्नो स्वभाव परिवर्तन गर्छ र दुर्घटना र उद्धार पछि पनि समाज विरोधी र अप्रिय रहन्छ।

मेनेंडर व्यक्तिगत र सहानुभूतिपूर्वक व्यवहार गरिएका दासहरूको ठूलो दायरा प्रस्तुत गर्नको लागि उल्लेखनीय छ। तिनले तिनीहरूलाई न त आफ्ना मालिकहरूको इच्छाको साधनको रूपमा मात्र सोचेका थिए, न त केवल हास्य अन्तरालहरूको लागि सवारी साधनको रूपमा। उनले स्पष्ट रूपमा दासहरूलाई स्वतन्त्र भन्दा फरक प्रकारको प्राणीको रूपमा मानेनन्, र सबै मानिसहरूलाई कलाकारको ध्यानको योग्यको रूपमा मानेका थिए। नाटकमा दासहरूले तिनीहरूका मालिकहरूको कार्यहरू, पात्रहरू र अभिप्रायहरूद्वारा प्रदान गरिएको ढाँचा भित्र आफ्नै प्रेरणाको साथ कार्य गर्छन्। यद्यपि तिनीहरूले के हुन्छ निर्देशित गर्दैनन्, तिनीहरू निश्चित रूपमा यसलाई असर गर्छन्। पृष्ठको शीर्षमा फर्कनुहोस्

• भिन्सेन्ट जे रोसिभाच (फेयरफिल्ड विश्वविद्यालय) द्वारा अंग्रेजी अनुवाद://faculty.fairfield। edu/rosivach/cl103a/dyskolos.htm

(कमेडी, ग्रीक, c. 316 BCE, 969 लाइनहरू)

परिचय