ਉਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮਿਸ਼ਨ ਪੈਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਬਾਰੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨਾਲ ਤਰਕ ਕਰਨਾ ਅਤੇ, ਜੇ ਲੋੜ ਪਵੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਦੇਸ਼ਧ੍ਰੋਹ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਵਰਗ ਵੱਲ ਉੱਡ ਗਿਆ। ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਰਫ ਹਰਮੇਸ ਹੀ ਘਰ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਦੇਵਤੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਪਨਾਹ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਯੁੱਧ ਜਾਂ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। ਹਰਮੇਸ ਖੁਦ ਉੱਥੇ ਹੀ ਘਰ ਦੇ ਨਵੇਂ ਵਸਨੀਕ, ਵਾਰ ਲਈ ਕੁਝ ਅੰਤਿਮ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸ਼ਾਂਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੇੜੇ ਦੀ ਇੱਕ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਹੈ।

ਜੰਗ ਫਿਰ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੋਰਟਾਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪੇਸਟ ਕਰਨ ਲਈ ਪੀਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਮੋਰਟਾਰ ਨਾਲ ਵਰਤਣ ਲਈ ਕੋਈ ਕੀੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕੀੜਿਆਂ, ਕਲੀਓਨ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਸੀਡਾਸ (ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਪੱਖੀ ਧੜਿਆਂ ਦੇ ਆਗੂ। ਐਥਿਨਜ਼ ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਾਕ੍ਰਮਵਾਰ) ਦੋਵੇਂ ਮਰੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹਨ।

ਜਦੋਂ ਯੁੱਧ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਪੈਸਟਲ ਲੱਭਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਆਉਣ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਜੇ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜਾਂ ਤੋਂ ਉਤਸਾਹਿਤ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕੋਰਸ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ, ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਨੱਚਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੇ ਨਾਲ, ਗੁਫਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਪੱਥਰ ਕੱਢਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੁੰਦਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੁਹਾਵਣੇ ਸਾਥੀ, ਤਿਉਹਾਰ ਅਤੇ ਵਾਢੀ, ਉੱਭਰਦੇ ਹਨ। ਹਰਮੇਸ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਿਵਾਏ ਕਿ ਐਥੇਨੀਅਨ ਅਸੈਂਬਲੀ ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵੋਟਿੰਗ ਕਰਦੀ ਰਹੀ।

ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਪੀਸ ਲਈ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਐਥਨਜ਼ ਤੋਂ ਨਵੀਨਤਮ ਥੀਏਟਰ ਗੱਪਾਂ ਬਾਰੇ ਅਪਡੇਟ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਐਥਨਜ਼ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਵਾਢੀ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਬਣਨ ਲਈ ਵਾਢੀ), ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੋਰਸ ਲੇਖਕ ਦੀ ਇੱਕ ਨਾਟਕਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਲਿਕਤਾ ਲਈ, ਰਾਖਸ਼ਾਂ ਦੇ ਦਲੇਰ ਵਿਰੋਧ ਲਈ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਲੀਓਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੁਹਿਰਦ ਸੁਭਾਅ ਲਈ।

ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਪਰਤਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਦਰਸ਼ਕ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਵਾਂਗ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨੇੜੇ ਦੇਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਭੈੜੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਲਈ ਵਾਢੀ ਨੂੰ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਭੇਜਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਗਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਐਥੀਨੀਅਨ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤਿਉਹਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਫਿਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਸੇਵਾ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੀ ਗੰਧਬਲੀ ਦੇ ਲੇਲੇ ਨੂੰ ਭੁੰਨਣਾ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਓਰੇਕਲ-ਮੰਗਰ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੁਫਤ ਭੋਜਨ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀਨ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਲਈ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਾਰਵੈਸਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕੋਰਸ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸੁਹਾਵਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਇਹ ਵੀ ਕੌੜਾ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੰਗ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸਨ।

ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। , ਵਿਆਹ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਲਈ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਵਪਾਰੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰੀ ਆਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦਾਤਰੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੁਣ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਧ-ਫੁੱਲ ਰਹੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਹੈ, ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰੋ। ਦੂਸਰੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਨਵੀਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਵਧੀਆ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਪਾਰ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੈਲਮੇਟ ਦੇ ਕਰੈਸਟ ਨੂੰ ਡਸਟਰ ਵਜੋਂ, ਬਰਛਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਲ ਪ੍ਰੌਪਸ ਵਜੋਂ, ਬਰੇਸਟਪਲੇਟਾਂ ਨੂੰ ਚੈਂਬਰ ਬਰਤਨ ਵਜੋਂ, ਟਰੰਪੇਟ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮਿਸਰੀ ਇਮੈਟਿਕਸ ਅਤੇ ਐਨੀਮਾ ਲਈ ਮਿਕਸਿੰਗ ਕਟੋਰੇ ਵਜੋਂ ਅੰਜੀਰ ਅਤੇ ਹੈਲਮੇਟ ਨੂੰ ਤੋਲਣ ਲਈ ਸਕੇਲ।

ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਨੇ ਹੋਮਰ ਦੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਗੀਤ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਤੁਰੰਤ ਉਸਨੂੰ ਭੇਜਦਾ ਹੈ। ਦੂਰ ਉਹ ਵਿਆਹ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਘਰ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ।

ਨਾਟਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਿਟੀ ਵਿਖੇ ਖੇਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਐਥਿਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਡਾਇਓਨਿਸੀਆ ਨਾਟਕੀ ਮੁਕਾਬਲਾ, ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ421 ਬੀ.ਸੀ.ਈ. ਵਿੱਚ ਨਿਕੀਆਸ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਦਸ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੇ ਪੈਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਿਰਫ ਛੇ ਸਾਲ ਤੱਕ ਚੱਲੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਲਗਾਤਾਰ ਝੜਪਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ 404 ਬੀ.ਸੀ.ਈ. ਤੱਕ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ)। ਇਹ ਨਾਟਕ ਇਸਦੀ ਆਸ਼ਾਵਾਦ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਇਸਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ।

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਗੁਆਚੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਸਾਵਧਾਨੀ ਅਤੇ ਕੁੜੱਤਣ ਦਾ ਇੱਕ ਨੋਟ ਵੀ ਸੁਣਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਟਕ ਦਾ ਅੰਤ ਹਰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਕੋਰਸ ਦਾ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਅਨੰਦਮਈ ਜਸ਼ਨ ਪਿਛਲੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ 'ਤੇ ਕੌੜੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਾਂ ਨਾਲ ਰੰਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਈਗੇਅਸ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਡਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਮਾੜੀ ਅਗਵਾਈ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹਨ। ਨਾਟਕ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲਾਮਾਚਸ ਦੇ ਬੇਟੇ ਦੁਆਰਾ ਹੋਮਰ ਤੋਂ ਮਿਲਟਰੀਵਾਦੀ ਆਇਤਾਂ ਦਾ ਪਾਠ ਇੱਕ ਨਾਟਕੀ ਸੰਕੇਤ ਹੈ ਕਿ ਯੁੱਧ ਯੂਨਾਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਾਰੇ ਅਰਿਸਟੋਫੇਨਸ ' ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ, ਚੁਟਕਲੇ ਬਹੁਤ ਹਨ, ਕਿਰਿਆ ਬੇਤੁਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗ ਬੇਰਹਿਮ ਹੈ। ਕਲੀਓਨ, ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਯੁੱਧ ਪੱਖੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਯ ਨੇਤਾ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਲੇਖਕ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਲਈ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਪਾਰਟਨ ਹਮਰੁਤਬਾ ਬ੍ਰਾਸੀਡਾਸ ਸੀ)। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਸਧਾਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ,ਇਸ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਕਲੀਓਨ ਨੂੰ ਅਰਿਸਟੋਫੇਨਸ ਦੁਆਰਾ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਸਨਮਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਐਰਿਸਟੋਫੇਨਸ ' ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਦਾ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਧਾਰਨ ਸਮਿਆਂ ਲਈ ਉਸਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੇਡੋ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਉਸਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਰੁਟੀਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਇੱਕ ਐਸੋਸਿਏਸ਼ਨ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਰੂਪਕ ਰੂਪਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹਨਾਂ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਦਰਭਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਵਾਈ ਮਨੁੱਖੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਣਾਇਕ ਕਾਰਕ ਵਜੋਂ ਉੱਭਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੀਆਂ ਹਸਤੀਆਂ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਕੋਰਸ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਅਸਾਧਾਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਕਾਮੇਡੀ ਨਾਟਕ ਲਈ, ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਐਗਨ ਜਾਂ ਬਹਿਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ “ਪੀਸ ” , ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਯੁੱਧ ਦੇ ਰੂਪਕ ਚਰਿੱਤਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਵਾਕਫੀਅਤ ਦੇ ਅਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਯੁੱਧ-ਪੱਖੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਈਆਂ ਨੇ “ਪੀਸ” ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀ ਕਾਮੇਡੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਵੀਂ ਕਾਮੇਡੀ ਵੱਲ ਇੱਕ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਵਿਕਾਸ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ।

• ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ (ਇੰਟਰਨੈਟ ਕਲਾਸਿਕ ਪੁਰਾਲੇਖ): //classics.mit.edu/Aristophanes/peace.html
• ਸ਼ਬਦ-ਦਰ-ਸ਼ਬਦ ਅਨੁਵਾਦ (ਪਰਸੀਅਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text ਨਾਲ ਯੂਨਾਨੀ ਸੰਸਕਰਣ .jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0037

(ਕਾਮੇਡੀ, ਯੂਨਾਨੀ, 421 BCE, 1,357 ਲਾਈਨਾਂ)

ਜਾਣ-ਪਛਾਣ