তেওঁ বুজাই দিয়ে যে তেওঁৰ মিছন দেৱতাসকলৰ সৈতে পেলোপনেছিয়ান যুদ্ধৰ বিষয়ে যুক্তি দিব লাগে আৰু প্ৰয়োজন হ'লে গ্ৰীচৰ বিৰুদ্ধে দেশদ্ৰোহৰ অভিযোগত তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে গোচৰ চলাব লাগে আৰু তেওঁ আকাশৰ ফালে উৰি যায়। দেৱতাসকলৰ ঘৰত উপস্থিত হৈ ট্ৰাইগেয়াছে আৱিষ্কাৰ কৰে যে কেৱল হাৰ্মিছহে ঘৰত আছে, আন দেৱতাসকলে সামগ্ৰী গোটাই কোনোবা দূৰৈৰ আশ্ৰয়লৈ গুচি গৈছে য'ত তেওঁলোকে আশা কৰে যে যুদ্ধ বা মানৱ জাতিৰ প্ৰাৰ্থনাৰ দ্বাৰা আৰু কেতিয়াও অশান্তি নাপাব। হাৰ্মিছ নিজেই মাত্ৰ তাতেই আছে আৰু ইতিমধ্যে ঘৰটোত নতুনকৈ বসবাস কৰা ৱাৰৰ বাবে কিছু চূড়ান্ত ব্যৱস্থা কৰি আছে। শান্তি, তেওঁক জনোৱা হয়, ওচৰৰ এটা গুহাত বন্দী কৰা হয়।

তাৰ পিছত যুদ্ধ মঞ্চত আহে, তেখেতে এটা বিশাল মৰ্টন লৈ গৈছিল, য'ত তেওঁ গ্ৰীকসকলক পেষ্ট কৰিবলৈ পিহি থাকিবলৈ মনস্থ কৰিছে, কিন্তু তেওঁ অভিযোগ কৰে যে তেওঁৰ মৰ্টনৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আৰু পেষ্টল নাই, যেনে তেওঁৰ পুৰণি পেষ্টল, ক্লিয়ন আৰু ব্ৰাচিডাছ (যুদ্ধ সমৰ্থক দলসমূহৰ নেতাসকল এথেন্স আৰু স্পাৰ্টাযথাক্ৰমে) দুয়োজনেই মৃত্যুমুখত পৰিছে, শেহতীয়াকৈ যুদ্ধত মৃত্যুমুখত পৰিছে।

যুদ্ধই নতুন গোন্ধ বিচাৰিবলৈ যোৱাৰ সময়ত ট্ৰাইগেয়াছে সকলোতে থকা গ্ৰীকসকলক আহি সময় থকাৰ সময়ত শান্তিক মুক্ত কৰাত সহায় কৰিবলৈ আহ্বান জনায়। বিভিন্ন চহৰ-ৰাজ্যৰ পৰা উত্তেজিত গ্ৰীকসকলৰ এটা কোৰাছ আহি পায়, তেওঁলোকৰ উত্তেজনাত উন্মাদভাৱে নাচি থাকে। তেওঁলোকে গুহাৰ মুখৰ পৰা শিল টানি কামত লাগি যায়, লগতে কৃষকৰ কোৰাছ, আৰু শেষত ধুনীয়া শান্তি আৰু তাইৰ সুন্দৰ সংগী ফেষ্টিভেল এণ্ড হাৰ্ভেষ্টৰ উন্মেষ ঘটে। হাৰ্মিছে বুজাই দিয়ে যে তাই বহু আগতেই মুক্ত হ'লহেঁতেন, মাথোঁ এথেন্সৰ বিধানসভাই ইয়াৰ বিৰুদ্ধে ভোট দি থাকিল।

ট্ৰাইগিয়াছে নিজৰ দেশবাসীৰ হৈ শান্তিৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰে, আৰু এথেন্সৰ পৰা অহা শেহতীয়া থিয়েটাৰৰ গুজৱৰ বিষয়ে তাইক আপডেট কৰে। তেওঁ তাইক এৰি থৈ যায় তাইৰ স্বাধীনতা উপভোগ কৰিবলৈ আৰু তেওঁ আকৌ এথেন্সলৈ ৰাওনা হয়, হাৰ্ভেষ্ট এণ্ড ফেষ্টিভেলক নিজৰ লগত লৈ যায় (হাৰ্ভেষ্টক তেওঁৰ পত্নী হ’বলৈ), আনহাতে কোৰাছে লেখকক নাট্যকাৰ হিচাপে মৌলিকতাৰ বাবে, দানৱৰ দৰে সাহসী বিৰোধিতাৰ বাবে প্ৰশংসা কৰে ক্লিয়ন আৰু তেওঁৰ জিনিয়াল স্বভাৱৰ বাবে।

ট্ৰাইগিয়াছে মঞ্চলৈ উভতি আহে, ঘোষণা কৰে যে আকাশৰ পৰা দেখাত দৰ্শকক এজাক ৰাস্কলৰ দৰে দেখা গৈছিল, আৰু ওচৰৰ পৰা চালে তেওঁলোকক আৰু বেয়া দেখা যায়। তেওঁ হাৰ্ভেষ্টক ঘৰৰ ভিতৰলৈ পঠিয়াই তেওঁলোকৰ বিয়াৰ প্ৰস্তুতি চলায়, আৰু সন্মুখৰ শাৰীত বহি থকা এথেন্সৰ নেতাসকলক ফেষ্টিভেল পঠিয়াই দিয়ে। তাৰ পিছত তেওঁ শান্তিৰ সন্মানত ধৰ্মীয় সেৱাৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলায়। গোন্ধৰ...বলিদানৰ মেৰ পোৱালি পোৰাটোৱে অতি সোনকালেই এজন অৰেকল বিক্ৰী কৰা মানুহক আকৰ্ষণ কৰে, যিয়ে বিনামূলীয়া খাদ্যৰ সন্ধানত দৃশ্যটোত উৰি থাকে, কিন্তু তেওঁক অতি সোনকালে খেদি পঠিওৱা হয়। ট্ৰাইগিয়াছে নিজৰ বিয়াৰ প্ৰস্তুতি চলাবলৈ ঘৰৰ ভিতৰত হাৰ্ভেষ্টৰ সৈতে যোগদান কৰাৰ লগে লগে কোৰাছে শান্তিৰ সময়ত আইডিলিক দেশীয় জীৱনৰ প্ৰশংসা কৰে, যদিও ইয়াৰ দ্বাৰাও তিক্তভাৱে মনত পেলোৱা হয় যে যুদ্ধৰ সময়ত মাত্ৰ শেহতীয়াকৈহে কথাবোৰ কিমান বেলেগ আছিল।

ট্ৰাইগিয়াছে মঞ্চলৈ উভতি আহে , বিয়াৰ উৎসৱৰ বাবে সাজ-পোছাক পিন্ধি স্থানীয় ব্যৱসায়ী আৰু ব্যৱসায়ীসকল আহিবলৈ আৰম্ভ কৰে। এতিয়া শান্তি ঘূৰি অহাৰ লগে লগে ব্যৱসায় পুনৰ ফুলি উঠা কাঁচি নিৰ্মাতা আৰু জাৰ নিৰ্মাতাজনে ট্ৰাইগিয়াছক বিয়াৰ উপহাৰ উপহাৰ দিয়ে। আন কিছুমানে অৱশ্যে নতুন শান্তিৰ সৈতে ইমান ভাল কাম কৰা নাই আৰু ট্ৰাইগেয়াছে তেওঁলোকৰ কিছুমানক তেওঁলোকৰ ব্যৱসায়িক সামগ্ৰীৰে কি কৰিব পাৰে সেই বিষয়ে পৰামৰ্শ আগবঢ়াইছে (যেনে হেলমেটৰ ক্ৰেষ্টক ডাষ্টাৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি, বৰশীক বেলৰ প্ৰপছ হিচাপে, ব্ৰেষ্টপ্লেটক চেম্বাৰ পট, ট্ৰুম্পেট হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি ডুমুৰ ওজন কৰাৰ বাবে পাল্লা আৰু হেলমেট ইজিপ্তৰ ইমেটিক আৰু এনিমাৰ বাবে মিশ্ৰণ বাটি হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হয়)।

অতিথিসকলৰ এজন শিশুৱে হোমাৰ ৰ যুদ্ধৰ মহাকাব্যিক গীতটো আবৃত্তি কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, কিন্তু ট্ৰাইগেয়াছে তেওঁক তৎক্ষণাত পঠিয়াই দিয়ে আঁতৰত. তেওঁ বিয়াৰ ভোজ আৰম্ভ হোৱাৰ কথা ঘোষণা কৰে আৰু উদযাপনৰ বাবে ঘৰটো মুকলি কৰে।

নাটকখন প্ৰথমে চিটিত মঞ্চস্থ কৰা হৈছিল ডাইঅ'নিছিয়া নাটকীয় প্ৰতিযোগিতা এথেন্সত, মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে...খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৪২১ চনত নিচিয়াছৰ শান্তিৰ অনুমোদন দিয়া হৈছিল, যিয়ে দহ বছৰীয়া পেলোপনেছিয়ান যুদ্ধৰ অন্ত পেলোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল (যদিও শেষত এই শান্তি মাত্ৰ প্ৰায় ছয় বছৰহে চলিছিল, আনকি পেলোপনিছ আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে অহৰহ সংঘৰ্ষৰ ফলত হোৱা যুদ্ধ আৰু শেষত যুদ্ধ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৪০৪ চনলৈকে গুঞ্জৰিত হৈছিল)। নাটকখনৰ আশাবাদ আৰু শান্তিৰ আনন্দময় আশা আৰু এক ৰম্যভূমিৰ গ্ৰাম্য জীৱনলৈ ঘূৰি অহাৰ উদযাপনৰ বাবেও উল্লেখযোগ্য।

অৱশ্যে হেৰুৱা সুযোগৰ স্মৃতিত ই সাৱধানতা আৰু তিক্ততাৰ টোকাও শুনা যায়, আৰু নাটকৰ সামৰণি সকলোৰে বাবে সুখৰ নহয়। কোৰাছৰ আনন্দময় শান্তি উদযাপনত অতীতৰ নেতাসকলৰ ভুলৰ ওপৰত তিক্ত প্ৰতিফলন ৰঙীন হৈ আছে আৰু ট্ৰাইগায়েছে শান্তিৰ ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি উদ্বিগ্ন আশংকা প্ৰকাশ কৰে যিহেতু এতিয়াও পৰিঘটনাবোৰ বেয়া নেতৃত্বৰ অধীনত আছে। নাটকখনৰ শেষৰ ফালে লামাচাছৰ পুত্ৰই হোমাৰ ৰ সামৰিক পদ্যসমূহৰ আবৃত্তিই এই নাটকীয় ইংগিত দিয়ে যে যুদ্ধ গ্ৰীক সংস্কৃতিত গভীৰভাৱে শিপাই আছে আৰু ই হয়তো এতিয়াও নতুন প্ৰজন্মৰ কল্পনাশক্তিক আদেশ দিব পাৰে।

এৰিষ্টোফেন ৰ সকলো নাটকৰ দৰেই কৌতুকবোৰো অসংখ্য, ক্ৰিয়াটো বনৰীয়াভাৱে অৰ্থহীন আৰু ব্যংগবোৰ বনৰীয়া। এথেন্সৰ যুদ্ধ সমৰ্থক জনপ্ৰিয়তাবাদী নেতা ক্লিয়নক আকৌ এবাৰ লেখকৰ বুদ্ধিমত্তাৰ লক্ষ্য হিচাপে এককভাৱে উল্লেখ কৰা হৈছে যদিও তেওঁৰ মাত্ৰ কেইমাহমান আগতে যুদ্ধত মৃত্যু হৈছিল (তেওঁৰ স্পাৰ্টান সমকক্ষ ব্ৰাচিডাছৰ দৰেই)। অৱশ্যে অস্বাভাৱিকভাৱে,এই নাটকখনত ক্লিয়নক অন্ততঃ অলপমান সন্মান প্ৰদান কৰিছে।

এৰিষ্টোফেনেছ ' গ্ৰাম্য জীৱনৰ প্ৰতি থকা প্ৰেম আৰু সহজ সময়ৰ প্ৰতি তেওঁৰ নষ্টালজিয়াক শক্তিশালীভাৱে... খেলা. তেওঁৰ শান্তিৰ দৃষ্টিভংগীৰ লগত দেশ আৰু ইয়াৰ ৰুটিনলৈ ঘূৰি অহাটো জড়িত হৈ আছে, যিটো সংগঠন তেওঁ ধৰ্মীয় আৰু ৰূপক চিত্ৰকল্পৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰকাশ কৰে। কিন্তু এই পৌৰাণিক আৰু ধৰ্মীয় প্ৰসংগসমূহৰ মাজতো ৰাজনৈতিক কাৰ্য্যই মানৱ বিষয়ত নিৰ্ণায়ক কাৰক হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰে আৰু দেৱতাসকলক দূৰৈৰ ব্যক্তিত্ব হিচাপে দেখুওৱা হৈছে। মৰ্ত্যলোকে সেয়েহে নিজৰ উদ্যোগৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব লাগিব, যিটোক গ্ৰীকসকলৰ কোৰাছে শান্তিক বন্দীত্বৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ একেলগে কাম কৰাটোৱে প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

অস্বাভাৱিকভাৱে পুৰণি কমেডী নাটকৰ বাবে “শান্তি”ত কোনো পৰম্পৰাগত এগন বা বিতৰ্ক নাই ” , যুদ্ধৰ ৰূপক চৰিত্ৰৰ বাহিৰেও যুদ্ধ সমৰ্থক দৃষ্টিভংগীক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিবলৈ কোনো বিৰোধীও নাই, বাকপটুতাত অক্ষম দানৱ। কিছুমানে “শান্তি” ক পুৰণি কমেডীৰ পৰা আঁতৰি পিছৰ নতুন কমেডীৰ দিশে এক প্ৰাৰম্ভিক বিকাশ হিচাপে দেখিছে।

• ইংৰাজী অনুবাদ (ইণ্টাৰনেট ক্লাছিকছ আৰ্কাইভ): //classics.mit.edu/Aristophanes/peace.html
• শব্দ-শব্দ অনুবাদৰ সৈতে গ্ৰীক সংস্কৰণ (পাৰ্চিয়াছ প্ৰজেক্ট): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text .jsp?doc=পাৰ্চিয়াছ:টেক্সট:১৯৯৯.০১.০০৩৭<৩০><৩১>

  (কমেডী, গ্ৰীক, খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৪২১, ১,৩৫৭ শাৰী)<১><২>পৰিচয়