(Elegiac Poem, Latince/Romanca, MÖ 16 civarı, 2.490 satır)

Giriş

"Amores" ( "Seviyor" veya "Amours" ) bir koleksiyonudur. 49 ağıt tarafından Romalı lirik şair Ovid M.Ö. 16'da ya da daha önce beş cilt halinde yayımlanan (daha sonra üçe indirilmiştir) bu kitap onun tamamlanmış ilk şiir kitabıdır. Bazıları oldukça çarpıcı olan şiirler Corinna adında evli bir kadınla yaşadığı ilişkinin gelişimini anlatmaktadır.

Ayrıntılı olarak ele alınamayacak kadar çok şiir vardır, ancak üç kitabı oluşturan şiirlerin genel konuları şöyledir "Amores" aşağıdaki gibidir:

Kitap 1:

Elegy I: Cupid, şairin dizelerini epik heksametre'den aşk şiirinin elgiac beyitlerine dönüştürür (20 dize).

Ağıt II: Şair aşk uğruna savaştan vazgeçer (52 dize).

Ağıt III: Şair metresine değişmez sadakat yemini eder (26 dize).

Elegy IV: Şairin metresi ve kocası onunla birlikte bir ziyafete davet edilir ve şair, metresine onun yanında nasıl davranması gerektiğini anlatır (70 dize).

Ağıt V: Şair, alacakaranlıkta metresinin çıplak bedeni üzerine rapsodiler yapar (26 dize).

Ağıt VI: Şair, metresinin kapıcısından kendisine kapıyı açmasını ister (74 dize).

Ağıt VII: Şair metresini dövdüğü için pişmanlık duyar (68 dize).

Ağıt VIII: Şair, metresine fahişelik yapmayı öğrettiği için yaşlı bir kadını lanetler (114 satır).

Ağıt IX: Şair aşk ve savaşı karşılaştırır (46 dize).

Ağıt X: Şair, metresinin kendisinden para istemesinden yakınır ve onu fahişe olmaktan vazgeçirmeye çalışır (64 dize).

Ağıt XI: Şair, metresinin hizmetçisi Nape'den mektubunu ona ulaştırmasını ister (28 satır).

Ağıt XII: Şair mektubuna cevap verilmediği için lanet okur (30 dize).

Ağıt XIII: Şair şafağın çok erken gelmemesi için çağrıda bulunur (92 dize).

Ağıt XIV: Şair, güzelleştirmeye çalıştığı saçları döküldüğü için hanımını teselli eder (56 dize).

Ağıt XV: Şair, diğer ünlü şairler gibi eserleriyle yaşamayı umar (42 dize).

Kitap 2:

Ağıt I: Şair ikinci kitabını tanıtır ve neden savaşı değil de aşkı anlatmak zorunda kaldığını açıklar (38 dize).

Ağıt II: Şair, haremağası Bagoas'a metresiyle görüşebilmek için yalvarır (66 dize).

Ağıt III: Şair bir kez daha hadım Bagoas'a seslenir (18 dize).

Ağıt IV: Şair her türlü kadını sevdiğini itiraf eder (48 dize).

Ağıt V: Şair, metresini kendisine karşı yanlış davranmakla suçlar (62 dize).

Ağıt VI: Şair, metresine verdiği papağanın ölümüne ağıt yakar (62 dize).

Ağıt VII: Şair, metresinin oda hizmetçisiyle hiçbir zaman bir ilişkisinin olmamasını protesto eder (28 dize).

Ağıt VIII: Şair, metresinin oda hizmetçisine metresinin onları nasıl öğrendiğini sorar (28 dize).

Ağıt IX: Şair Eros'tan tüm oklarını onun üzerinde kullanmamasını ister (54 dize).

Elegy X: Şair Graecinus'a aynı anda iki kadına aşık olduğunu söyler (38 dize).

Ağıt XI: Şair, metresini Baiae'ye gitmekten vazgeçirmeye çalışır (56 dize).

Ağıt XII: Şair sonunda hanımının beğenisini kazandığı için sevinir (28 dize).

Elegy XIII: Şair, Corinna'ya hamileliğinde yardımcı olması ve düşük yapmasını engellemesi için tanrıça İsis'e dua eder (28 dize).

Ağıt XIV: Şair, kendisini düşük yapmaya zorlayan metresini azarlar (44 dize).

Ağıt XV: Şair, metresine hediye olarak gönderdiği bir yüzüğü ele alır (28 dize).

Ağıt XVI: Şair, metresini kendisini kır evinde ziyaret etmesi için davet eder (52 dize).

Ağıt XVII: Şair, metresinin çok kibirli olduğundan ama yine de her zaman onun kölesi olacağından yakınır (34 dize).

Ağıt XVIII: Şair kendini tamamen erotik şiirlere verdiği için Macer'den özür diler (40 satır).

Ağıt XIX: Şair, karısına aşık olduğu bir adama yazar (60 satır).

3. Kitap:

Ağıt I: Şair ağıt yazmaya devam mı etmeli yoksa tragedya mı denemeli diye düşünür (70 dize).

Ağıt II: Şair at yarışlarında metresine yazar (84 satır).

Ağıt III: Şair, metresinin kendisine yalan söylediğini öğrenir (48 dize).

Ağıt IV: Şair, bir erkeği karısını bu kadar sıkı gözetim altında tutmamaya çağırır (48 dize).

Ağıt V: Şair bir rüyayı anlatır (46 dize).

Ağıt VI: Şair, metresini ziyaret etmesine engel olduğu için taşan bir nehri azarlar (106 dize).

Ağıt VII: Şair, metresine karşı görevinde başarısız olduğu için kendini suçlar (84 dize).

Ağıt VIII: Şair, metresinin daha zengin bir rakibi tercih ederek kendisini iyi karşılamadığından yakınır (66 dize).

Elegy IX: Tibullus'un ölümü üzerine bir ağıt (68 satır).

Elegy X: Şair, Ceres festivali sırasında metresinin kanepesini paylaşmasına izin verilmediğinden yakınır (48 dize).

Ağıt XI: Şair metresinin sadakatsizliklerinden bıkar, ama onu sevmekten kendini alamadığını itiraf eder (52 dize).

Ağıt XII: Şair, şiirlerinin metresini çok ünlü yaptığından ve bu nedenle kendisine çok fazla rakip çıktığından yakınır (44 dize).

Elegy XIII: Şair Falasci'deki Juno festivali hakkında yazar (36 satır).

Ağıt XIV: Şair, metresinden kendisini boynuzlarsa haber vermemesini ister (50 dize).

Elegy XV: Şair Venüs'e veda eder ve artık ağıt yazmayacağına yemin eder (20 dize).

Başlangıçta "Amores" ilk olarak M.Ö. 16 yılında yayımlanan beş kitaplık bir aşk şiiri koleksiyonudur. Ovid Daha sonra bu düzen revize edilerek, MS 1 gibi geç bir tarihte yazılmış bazı ek şiirler de dahil olmak üzere, günümüze ulaşan üç kitaplık koleksiyona indirgenmiştir. 1. Kitap aşk ve erotizmin çeşitli yönleri hakkında 15 elejik aşk şiiri, 2. Kitap 19 ağıt ve 3. Kitap 15 ağıt daha içerir.

Çoğu "Amores" belirgin bir şekilde dil-yanak vardır ve Ovid Daha önce Tibullus ve Propertius gibi şairler tarafından işlenen standart elejiak temalara (örneğin "exclusus amator" ya da kilitli sevgili gibi) büyük ölçüde bağlı kalsa da, bu temalara genellikle yıkıcı ve mizahi bir şekilde yaklaşır; ortak motifler ve araçlar absürtlük noktasına kadar abartılır. Ayrıca kendisini duygusal olarak çarpılmış olmaktan ziyade romantik olarak yetenekli olarak tasvir ederŞiirlerinde aşığı sık sık aşkının ayakları altında tasvir eden Propertius gibi. Ovid Augustus'un MÖ 18'deki evlilik yasası reformlarıyla yasadışı hale getirilen zina hakkında açıkça yazmak gibi bazı riskler de alır.

Hatta bazıları, bu tür bir "Amores" Koleksiyonun ilk şiiri "arma" ("kollar") kelimesiyle başlar, tıpkı Vergil 's "Aeneid" destan türüyle kasıtlı bir karşılaştırmadır. Ovid Bu ilk şiirinde savaş gibi uygun bir konu hakkında daktilik heksametre ile epik bir şiir yazma niyetinde olduğunu, ancak Eros'un bir ayağını çaldığını ve dizelerini aşk şiirinin ölçüsü olan elejik beyitlere dönüştürdüğünü anlatır. "Amores" .

Bu "Amores" sonra, Roma aşk şiirinde sıkça kullanılan bir şiir biçimi olan elegiac distich veya elegiac couplets ile yazılmıştır, dactylic hexameter ve dactylic pentameter'in dönüşümlü dizelerinden oluşur: iki dactyl ve ardından uzun bir hece, bir caesura, sonra iki dactyl daha ve ardından uzun bir hece. Bazı eleştirmenler, şiir koleksiyonunun bir tür "roman" olarak geliştiğini ve sadece bir kez stilini kırdığını belirtmiştir.birkaç kez, en ünlüsü de Tibellus'un ölümü üzerine yazdığı ağıt olan 3. Kitap IX.

Ondan önceki birçok şair gibi, Ovid 'daki şiirleri "Amores" Bu Corinna'nın gerçekten yaşamış olması pek olası değildir (özellikle de karakteri büyük bir düzenlilikle değişiyor gibi göründüğü için), ancak sadece Ovid 'in şiirsel yaratımı, Romalı metreslerin genelleştirilmiş bir motifi, gevşek bir şekilde aynı adı taşıyan bir Yunan şairine dayanmaktadır (Corinna adı, Yunanca bakire anlamına gelen "kore" sözcüğü üzerine tipik bir Ovidian kelime oyunu da olabilir).

Bu varsayıma göre "Amores" nedeninin bir parçasıydı. Ovid daha sonra Roma'dan sürgün edildi, çünkü bazı okuyucular belki de onların dilli doğasını takdir etmedi veya anlamadı. "Ars Amatoria" İmparator Augustus'u gücendirmiş ya da muhtemelen aynı dönemde sürgüne gönderilen Augustus'un yeğeni Julia ile olan söylentilere konu olan bağlantısı nedeniyle.

• John Conington tarafından yapılan İngilizce çeviri (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0069:text=Am.:book=1:poem=1
• Kelime kelime çeviri ile Latince versiyon (Perseus Projesi): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0068:text=Am.