Catullus Biyografi

Catullus 70, özel bir kadın hakkında alaycı bir aşk şiiridir Catullus'a sadece onunla evlenmek istediğini, Jüpiter'in ona kur bile yapamayacağını söyleyerek onu ikna etmeye çalışır. Catullus daha sonra metaforik olarak şu yorumu yapar Bir kadının sevgilisine söylediği sözler rüzgâra ve akan suya yazılmalı .

Şiir sevgi ve nefret ikilemini sunar İlk iki dize kadının onu ne kadar sevdiğine atıfta bulunur. Kadının ona olan aşkı o kadar güçlüdür ki, gökyüzü tanrısının kur yapma gücü bile bunu değiştirebilir. Jüpiter'in Yunanlı meslektaşı Zeus gibi bir kadın avcısı olduğunu düşünürsek, hiçbir kadın onun cinsel girişimlerine hayır diyemez ya da dememiştir.

Catullus kadının sözlerinin ardını görür Üçüncü ve dördüncü dizelerde kadına nasıl güvenmediğini gösterir. Bu dizeler şiirin nefretini gösterir. Catullus'un deneyimine göre, kadınların sözleri kalıcı değildir. Sabit ya da kalıcı değillerdir. Bunun yerine, rüzgar ya da akan su gibi kalıcıdırlar. Bu, Catullus'un kadının sözlerinin doğru olduğundan nasıl şüphe ettiğini gösterir.

Dürüst olacaklarını kim düşünürdü?

Hiçbir kadın bir tanrının gücü yerine sıradan bir ölümlüyü seçmez - özellikle de tanrıların liderini!

Catullus 70, 72 numara ile iyi eşleşir . 72'de Catullus doğrudan 70'te bahsettiği Lesbia'ya seslenir. 72'de Lesbia'nın sadece kendisini seveceğine ve Jüpiter'in bile aşklarını bozamayacağına dair verdiği söze atıfta bulunur. Daha sonra onun sevgisine ne kadar değer verdiğinden bahseder. Ancak onu romantik bir şekilde değil daha çok ailevi bir şekilde sevmiştir.

72'yi dikkate almadan 70'i tam olarak anlamak zordur . 70 kısa olmasına rağmen, hızlı okunması amaçlanmamıştır. Şiirdeki kelimelerin kesik kesik bir sesi veya hızı yoktur. Şiirde bir hüzün vardır, özellikle Catullus bir kadının sözlerinin nasıl geçici olduğunu yorumlarken. Son iki dize, Lesbia'nın ona yanlış yaptığını veya ona verdiği bir sözü tutmadığını ima eder. Sevgilisini tanımlamak için "ateşli" kelimesinin seçilmesi, bir heves veya istek olduğunu gösterir.Ancak, 72. bölümde görüldüğü gibi, bir şey onları bunu yerine getirmekten alıkoymuştur.

Şiirdeki hüzün ve hayal kırıklığı, birinci ve üçüncü dizelerdeki eşdizimlilikte hissedilebilir Bu satırlar, sonlarında durak olacak şekilde tasarlanmamıştır. Bunun yerine, ikinci ve dördüncü satırlarda sona eren tam cümlelere sarılırlar. "w" ile başlayan kelimelerin sayısı okuyucuyu yavaşlatır, çünkü "akan su" ve "rüzgarda yazılmış" gibi kelime kombinasyonları doğal hızda üzülemez.

Önceki Carmen

VRoma Projesi: //www.vroma.org/~hwalker/VRomaCatullus/070.html