उनको काका उत्सुक थिए। र यसलाई नजिकबाट हेर्ने दृढ संकल्प गरे, र एउटा डुङ्गा तयार पारे, जवान प्लिनी काकाले उसलाई राखेको लेखन अभ्यास पूरा गर्न बसे। उहाँ जाँदै गर्दा, यद्यपि, भिसुभियसको फेदमा बस्ने टासियसकी पत्नी रेक्टिनाबाट एउटा चिठी आयो र खतराको खतराबाट डराएकी थिइन्। प्लिनी द एल्डरले त्यसपछि आफ्नो योजनाहरू परिवर्तन गरे, र वैज्ञानिक अनुसन्धानको सट्टा उद्धारको अभियान (दुवै रेक्टिना, र यदि सम्भव भएमा भेसुभियस नजिकैको जनसङ्ख्याको किनारमा बस्ने अरू कोही) को सुरुवात गरे। यसरी, उनी हतारिएर एउटा ठाउँतिर लागे जहाँबाट अरू धेरै भागिरहेका थिए, बहादुरीका साथ सीधै खतरामा आफ्नो बाटो समात्दै, घटनामा टिपोटहरू लेख्दै।

उनीहरू ज्वालामुखीको नजिक पुग्दा, खरानी जहाजहरूमा पर्न थाल्यो। , र त्यसपछि प्युमिसका साना टुक्राहरू र अन्तमा चट्टानहरू, कालो, जलाइयो र आगोले चकनाचूर भयो। उसको हेल्म्सम्यानले उसलाई आग्रह गरेपछि पछाडि फर्कने कि भनेर सोच्दै ऊ एक क्षण रोकियो, तर “भाग्यले बहादुरलाई साथ दिन्छ, पोम्पोनियनसको लागि जान्छ” भनेर चिच्याएर उसले अगाडि बढ्यो।

स्टाबियामा, बिस्तारै घुमाउरो खाडीको अर्को छेउमा, उसले पोम्पोनियनसलाई भेट्यो, जसले आफ्ना जहाजहरू लोड गरेका थिए तर हावाले त्यहाँ फसेका थिए।प्लिनीका काकालाई उहाँतिर लैजानुभयो। प्लिनी एल्डरले नुहाएर खाना खाए, र सुत्ने नाटक पनि गरे, आफ्नो स्पष्ट रूपमा लापरवाह बेफिक्री देखाएर अरूको डर कम गर्ने प्रयास गरे।

अहिलेसम्म, ज्वालाको फराकिलो पानाले धेरै भागहरू भेसुभियस, रातको अन्धकारमा सबै अधिक जीवन्त। ज्वालामुखीबाट निस्केको खरानी र ढुङ्गाको मिश्रण बिस्तारै घरबाहिर बढ्दै गयो, र मानिसहरूले ढाकिएको ठाउँमा बस्ने कि नगर्ने भनेर छलफल गरे (भवनहरू शक्तिशाली कम्पनहरूको शृङ्खलाले ढलेका भए तापनि, र तिनीहरूको जगबाट ढिला भएको देखिन्छ। र वरिपरि सर्ने) वा खुला हावामा खरानी र उड्ने भग्नावशेषलाई जोखिममा पार्न।

उनीहरूले अन्ततः पछिल्लो रोजे, र नुहाउनबाट सुरक्षाको रूपमा आफ्नो टाउकोको माथि सिरानी बाँधेर तल किनारमा गए। चट्टानको। यद्यपि, समुद्र पहिले जस्तै असभ्य र असहयोगी रह्यो, र चाँडै त्यहाँ सल्फरको कडा गन्ध आयो, ज्वाला आफैंले पछ्यायो। प्लिनी द एल्डर, शारीरिक रूपमा कहिल्यै बलियो थिएन, धुलोले भरिएको हावाले उनको सास फेला पारेको थियो, र अन्ततः उनको शरीर मात्र बन्द भयो। जब अन्ततः दिनको उज्यालो आयो, उहाँको मृत्यु भएको दुई दिन पछि, उहाँको शरीर अछुतो र अक्षुण्ण अवस्थामा फेला पर्‍यो, उसले लगाएको लुगामा, मृतभन्दा धेरै सुतेको देखिन्छ।

पत्र VI.20 ले वर्णन गर्दछ प्लिनी द विष्फोटको समयमा मिसेनममा युवा का आफ्नै गतिविधिहरू, अनुरोधको जवाफमाTacitus द्वारा थप जानकारी। उसको काकाले भेसुभियस (कम्पानियामा सामान्य घटना, र सामान्यतया आतंकको कुनै कारण छैन) को लागि पठाउनु अघि धेरै दिनसम्म कम्पनहरू कसरी आएको थियो भनेर उसले सम्झाउँछ, तर त्यो रात कम्पन धेरै बलियो भयो। १७ वर्षीय जवानले प्लिनी आफ्नी चिन्तित आमालाई आश्वस्त पार्ने प्रयास गरे, र आफ्नो काकाको साथीको चिन्ताको कमीको लागि गालीको बाबजुद लिभिको मात्राको अध्ययनमा फर्किए।

अर्को दिन, उनी र उनकी आमा (सहरका अन्य धेरैजनासँगै) सम्भावित भत्किने चिन्ताले भवनबाट टाढा सर्ने निर्णय गर्छन्। समतल जमिनमा हुँदाहुँदै पनि तिनीहरूका गाडाहरू यसरी गुडिरहेका थिए, र जमिनको हल्लाउँदै समुद्रलाई पछाडि धकेलिँदै गरेको जस्तो देखिन्थ्यो। ठूला कालो बादलहरू घुमाए र घुमाए, अन्ततः जमिनमा फैलिए र समुद्रलाई पूरै ढाक्छन्, कहिलेकाहीं बिजुली जस्तै, तर ठूला ज्वालाहरू प्रकट गर्न खुल्छन्।

सँगै, प्लिनी र उहाँकी आमाले उहाँ एक्लै हिँड्नुपर्छ भनी आग्रह गरे तापनि उहाँ आफैँ र आगोको केन्द्रबिच जति सक्दो दूरी राख्नुभयो, उहाँ आफैंले राम्रो गति बनाउनुहुनेछ। धूलोको बाक्लो बादलले तिनीहरूलाई पछ्यायो र अन्ततः तिनीहरूलाई समात्यो, र तिनीहरूले ल्याएको पूर्ण अन्धकारमा बसे, जब तिनीहरू वरपरका मानिसहरूले तिनीहरूको लागि बोलाए।प्रियजनहरू गुमाए र केहीले संसारको अन्त्यमा विलाप गरे। आगो वास्तवमा केहि टाढा रोकियो, तर अन्धकार र खरानीको नयाँ लहर आयो, जसले तिनीहरूलाई आफ्नो भारले कुच्यो जस्तो देखिन्छ।

अन्ततः, बादल पातलो भयो र धुवाँ वा कुहिरो भन्दा कम भयो, र एक कमजोर सूर्य अन्ततः एक चरम चमक संग चम्क्यो, जस्तै ग्रहण पछि। तिनीहरू मिसेनममा फर्के, जुन हिउँ जस्तै खरानीमा गाडिएको थियो, पृथ्वी अझै पनि काँपिरहेको थियो। धेरै मानिसहरू पागल भएका थिए र डरलाग्दो भविष्यवाणीहरू चिच्याइरहेका थिए। उनीहरूले प्लिनी का काकाको खबर नसुनेसम्म शहर छोड्न अस्वीकार गरे, यद्यपि नयाँ खतराहरू घण्टामा अपेक्षित थियो। ट्यासिटस कि उनको कथा वास्तवमा इतिहासको सामग्री होइन, तर जसरी पनि उसले उपयुक्त देखेको रूपमा प्रयोग गर्न प्रस्ताव गर्दछ।

प्लिनी द यङ्गरका अक्षरहरू अद्वितीय छन् 1st शताब्दी CE मा रोमन प्रशासनिक इतिहास र दैनिक जीवन को साक्षी, र केहि टिप्पणीकारहरु लाई पनि प्लिनी साहित्य को एक पूर्ण नयाँ विधा को शुरुवातकर्ता थियो कि मान्दछन्: प्रकाशन को लागी लेखिएको पत्र। तिनीहरू उनका साथीहरू र सहयोगीहरूलाई निर्देशित व्यक्तिगत सन्देशहरू हुन् (कवि मार्शल, जीवनीकार सुइटोनियस, इतिहासकार ट्यासिटस र उनका प्रसिद्ध काका प्लिनी द एल्डर जस्ता साहित्यिक व्यक्तित्वहरू सहित।विश्वकोषीय "हिस्टोरिया नेचुरलिस")।

अक्षरहरू सुन्दर विचार र परिष्कृत अभिव्यक्तिका नमूनाहरू हुन्, तिनीहरूमध्ये प्रत्येकले एउटै विषयसँग काम गर्दछ, र सामान्यतया एपिग्रामेटिक बिन्दुसँग समाप्त हुन्छ। यद्यपि तिनीहरू वस्तुनिष्ठताको साथ वितरण गर्छन्, तिनीहरू समयको ऐतिहासिक अभिलेखको रूपमा, र खेती गरिएका रोमन सज्जनहरूको विविध रुचिहरूको चित्रको रूपमा कम मूल्यवान छैनन्।

22>

छैटौं पत्रहरूको पुस्तक सायद प्लिनी को अगस्ट ७९ सीईमा माउन्ट भिसुभियसको विष्फोटको विस्तृत विवरणका लागि परिचित छ, जसमा उनका काका, प्लिनी द एल्डरको मृत्यु भयो। वास्तवमा, प्लिनी को ध्यान भिसुभियसको बारेमा पत्रहरूमा विवरणमा यति गहिरो छ कि आधुनिक भल्कानोलोजिस्टहरूले त्यस प्रकारको विष्फोटलाई प्लिनियन भनेर वर्णन गर्छन्।

विष्फोटको सम्बन्धमा दुई अक्षरहरू (न. 16 र 20) इतिहासकार ट्यासिटसलाई लेखिएको थियो, एक घनिष्ठ मित्र, जसले प्लिनी बाट आफ्नो ऐतिहासिक कार्यमा समावेश गर्नका लागि आफ्नो काकाको मृत्युको विस्तृत विवरण अनुरोध गरेको थियो। उसको खाता विस्फोटको पहिलो चेतावनीको साथ सुरु हुन्छ, असामान्य आकार र उपस्थितिको बादलको रूपमा, जबकि उनका काका नजिकैको मिसेनममा तैनात थिए, फ्लीटको सक्रिय आदेशमा। प्लिनी त्यसपछि विष्फोटको थप अध्ययन गर्न आफ्नो काकाको असफल प्रयासको वर्णन गर्न जान्छ (प्रसिद्ध रूपमा "भाग्यले बहादुरलाई समर्थन गर्छ") साथै शरणार्थीहरूको जीवन बचाउनको लागि, आफ्नो आदेशमा रहेको फ्लीट प्रयोग गरेर।<3

दोस्रो अक्षरथप जानकारीको लागि ट्यासिटसको अनुरोधको जवाफमा हो, र प्लिनी द यङ्गर आफैंको अलिकति टाढाको परिप्रेक्ष्यबाट दिइएको छ, किनकि उहाँ र उहाँकी आमा विष्फोटको प्रभावबाट भाग्नु भयो।

• अङ्ग्रेजीमा पत्र १६ र २० (Smatch)://www.smatch-international.org/PlinyLetters.html
• ल्याटिन संस्करण (द ल्याटिन लाइब्रेरी)://www। thelatinlibrary.com/pliny.ep6.html

(अक्षरहरू, ल्याटिन/रोमन, c. 107 CE, 63 + 60 लाइनहरू)

परिचय