John Campbell

(تراژدی، یونانی، 458 ق.م، 3796 سطر در 3 نمایشنامه)

مقدمه "آگاممنون" .

"حمال کنندگان لیبا" به اتحاد مجدد فرزندان آگاممنون می پردازد. ، الکترا و اورستس و انتقام آنها در حالی که کلیتمنسترا و اگیستوس را در فصل جدیدی از نفرین خاندان آترئوس می کشند. برای جزئیات بیشتر، به صفحه جداگانه در "حمال کنندگان لیبراسیون" مراجعه کنید.

"Eumenides" از چگونگی تعقیب اورستس توسط انتقام جویان به آتن می گوید. ارینیس به خاطر قتل مادرش، کلیتمنسترا، و نحوه محاکمه او در برابر آتنا و هیئت منصفه آتنی ها برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا جنایت او عذاب ارینی ها را توجیه می کند یا خیر. برای جزئیات بیشتر، به صفحه جداگانه در "Eumenides" مراجعه کنید.

همچنین ببینید: افسانه ها - ازوپ - یونان باستان - ادبیات کلاسیک

Analysis

بازگشت به بالای صفحه

" Oresteia " (شامل "آگاممنون" ، "حمال کنندگان لیبی" و "Eumenides" ) است تنها نمونه بازمانده از یک سه گانه کامل از نمایشنامه های یونان باستان (نمایشنامه چهارم، که به عنوان پایانی کمیک اجرا می شد، نمایشنامه ای هجو به نام "پروتئوس" ، باقی نمانده است. ). این در ابتدا در جشنواره سالانه Dionysia در آتن در سال 458 قبل از میلاد اجرا شد، جایی که جایزه اول را از آن خود کرد. یادداشت نسبتاً خوشایند، که ممکن است خوانندگان مدرن را شگفت زده کند، اگرچه در واقع اصطلاح "تراژدی" چنین کرد.در آتن باستان معنای امروزی خود را ندارد و بسیاری از تراژدی های یونانی موجود به خوشی پایان می یابند. 19> بیشتر از گروه کر در آثار دو تراژدیدان بزرگ یونانی، سوفوکل و اوریپید (مخصوصاً همانطور که بزرگ ایسخلوس بود) در کنش نقش دارند. تنها یک قدم از سنت باستانی که در آن کل نمایش توسط گروه کر اجرا می شد فاصله داشت). در "Eumenides" ، گروه کر حتی ضروری تر است زیرا از خود ارینی ها و پس از یک نقطه خاص، داستان آنها (و ادغام موفقیت آمیز آنها در پانتئون آتن) بخش عمده ای از نمایشنامه می شود.

در سرتاسر «اورستیا» ، ایسخلوس از استعاره ها و نمادهای طبیعت گرایانه زیادی مانند خورشید استفاده می کند. و چرخه های ماه، شب و روز، طوفان، باد، آتش، و غیره، برای نشان دادن ماهیت متزلزل واقعیت انسان (خوب و بد، تولد و مرگ، غم و شادی، و غیره). همچنین مقدار قابل توجهی از نمادهای حیوانی در نمایشنامه ها وجود دارد، و انسان هایی که فراموش می کنند چگونه عادلانه خود را اداره کنند، تمایل دارند به عنوان جانوران تجسم شوند. (قانون باستانی ارینی ها مقرر می دارد که خون باید با خون در یک چرخه بی پایان عذاب پرداخت شود، وتاریخ خونین گذشته خاندان آترئوس همچنان بر روی وقایع نسل به نسل تأثیر می گذارد، در چرخه ای خود تداوم یافته از خشونت که باعث خشونت می شود). فقدان وضوح بین درست و غلط (آگاممنون، کلیتمنسترا و اورستس همگی با انتخاب های اخلاقی غیرممکن، بدون روشنی درست و غلط مواجه هستند). تضاد بین خدایان قدیم و جدید (Erinyes نمایانگر قوانین باستانی و بدوی است که انتقام خون را طلب می کند، در حالی که آپولو و به ویژه آتنا نشان دهنده نظم جدید عقل و تمدن هستند). و ماهیت دشوار وراثت (و مسئولیت هایی که با خود به همراه دارد).

همچنین یک جنبه استعاری زیربنایی در کل درام وجود دارد: تغییر از عدالت باستانی خودیاری با انتقام یا انتقام گیری شخصی. اجرای عدالت از طریق محاکمه (تصویب شده توسط خود خدایان) در سراسر مجموعه نمایشنامه ها، نمادی از گذر از یک جامعه یونانی بدوی که توسط غرایز اداره می شود، به یک جامعه دموکراتیک مدرن که توسط عقل اداره می شود. که آرگوس خود را در دوران حکومت کلیتمنسترا و آگیستوس می یابد، به شکلی بسیار گسترده با برخی از رویدادهای زندگی نامه ای آیسخولوس خود مطابقت دارد. معروف است که او حداقل دو بار به دربار هیرون ستمگر سیسیلی (همانند چندین شاعر برجسته دیگر زمان خود) مراجعه کرده است، و در دموکراتیزه شدنآتن. تنش بین استبداد و دموکراسی، موضوعی مشترک در نمایشنامه یونانی، در سه نمایشنامه قابل لمس است.

در پایان سه گانه، اورست به عنوان کلید اصلی، نه تنها برای پایان دادن به نفرین مردم به شمار می رود. خانه آترئوس، بلکه در پی ریزی گامی جدید در پیشرفت بشریت. بنابراین، اگرچه ایسخلوس از یک اسطوره باستانی و معروف به عنوان مبنای «اورستیا» خود استفاده می‌کند، اما به شیوه‌ای کاملاً متفاوت از سایر نویسندگانی که پیش از او آمده‌اند به آن می‌پردازد. , با دستور کار خود برای انتقال. بالای صفحه

همچنین ببینید: الهه Styx: الهه سوگند در رودخانه Styx

  • ترجمه انگلیسی "Agamemnon" توسط E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): // classics.mit.edu/Aeschylus/agamemnon.html
  • نسخه یونانی "Agamemnon" با ترجمه کلمه به کلمه (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu /hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0003
  • ترجمه انگلیسی "The Libation Bearers" توسط E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit .edu/Aeschylus/choephori.html
  • نسخه یونانی "The Libation Bearers" با ترجمه کلمه به کلمه (پروژه Perseus): //www.perseus.tufts.edu/ hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0007
  • ترجمه انگلیسی "Eumenides" توسط E. D. A. Morshead (بایگانی کلاسیک های اینترنتی)://classics.mit.edu/Aeschylus/eumendides.html
  • نسخه یونانی "Eumenides" با ترجمه کلمه به کلمه (پروژه Perseus): //www.perseus. tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0005

John Campbell

جان کمپبل یک نویسنده و علاقه مندان به ادبیات ماهر است که به خاطر قدردانی عمیق و دانش گسترده اش از ادبیات کلاسیک معروف است. جان با اشتیاق به کلام مکتوب و شیفتگی خاصی به آثار یونان و روم باستان، سالها را به مطالعه و کاوش در تراژدی کلاسیک، شعر غزل، کمدی جدید، طنز، و شعر حماسی اختصاص داده است.با فارغ التحصیلی ممتاز در رشته ادبیات انگلیسی از یک دانشگاه معتبر، پیشینه دانشگاهی جان او را برای تحلیل انتقادی و تفسیر این خلاقیت های ادبی جاودانه فراهم می کند. توانایی او در کنکاش در ظرایف شعرهای ارسطو، عبارات غنایی سافو، شوخ طبعی آریستوفان، تفکرات طنز آمیز یوونال، و روایت های گسترده هومر و ویرژیل واقعا استثنایی است.وبلاگ جان به عنوان یک پلت فرم مهم برای او عمل می کند تا بینش ها، مشاهدات و تفسیرهای خود را از این شاهکارهای کلاسیک به اشتراک بگذارد. او از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خود از مضامین، شخصیت ها، نمادها و زمینه تاریخی، آثار غول های ادبی باستانی را زنده می کند و آنها را برای خوانندگان با هر زمینه و علاقه قابل دسترس می کند.سبک نوشتاری جذاب او هم ذهن و هم قلب خوانندگانش را درگیر می کند و آنها را به دنیای جادویی ادبیات کلاسیک می کشاند. با هر پست وبلاگ، جان به طرز ماهرانه ای درک علمی خود را با یک نکته عمیق به هم می پیونددارتباط شخصی با این متون، آنها را قابل ربط و مرتبط با دنیای معاصر می کند.جان که به عنوان یک مرجع در زمینه خود شناخته می شود، مقالات و مقالاتی را با چندین مجله و نشریه ادبی معتبر ارائه کرده است. تخصص او در ادبیات کلاسیک نیز او را به سخنران مورد علاقه در کنفرانس های دانشگاهی و رویدادهای ادبی مختلف تبدیل کرده است.جان کمپبل از طریق نثر شیوا و شور و شوق پرشور خود مصمم است زیبایی جاودانه و اهمیت عمیق ادبیات کلاسیک را احیا کند و جشن بگیرد. چه شما یک محقق متعهد باشید یا صرفاً یک خواننده کنجکاو باشید که به دنبال کشف دنیای ادیپ، اشعار عاشقانه سافو، نمایشنامه های شوخ طبع مناندر یا داستان های قهرمانانه آشیل هستید، وبلاگ جان وعده می دهد که منبع ارزشمندی باشد که آموزش، الهام بخشیدن و شعله ور شدن خواهد داشت. عشق مادام العمر به کلاسیک ها