(ეპისტოლარული პოემა, ლათინური/რომაული, ახ. წ. 8, 3974 სტრიქონი)

შესავალილიკურგოს თრაკიელი, უჩივის დემოფუნს, ათენის მეფე თესევსის ძეს (რომელიც იგი შეხვდა ტროას ომიდან დაბრუნების შემდეგ) მისი რწმენის დარღვევას, რომ არ დაბრუნდა ცოლად მასზე, როგორც დაჰპირდა, მოძალადეების მოყვანით იმუქრება. სიკვდილი საკუთარ თავზე, თუ ის განაგრძობს მის უგულებელყოფას.

წერილი III: ბრისეისი აქილევსს: ბრისეისს (რომელიც ბერძენმა გმირმა აქილევსმა წაიყვანა ტროას ომის დროს, მაგრამ შემდეგ მოიპარა ეჭვიანი აგამემნონი) ადანაშაულებს აქილევსი ზედმეტად ძალადობრივი რეაქციის გამო და ევედრება მას, მიიღოს აგამემნონის სამშვიდობო შეთავაზება და კვლავ აიღოს იარაღი ტროას წინააღმდეგ.

წერილი IV: ფედრა იპოლიტეს: თეზევსის ცოლი ფედრა აღიარებს თავის სიყვარულს იპოლიტესს (თეზევსის ამაზონის ჰიპოპოლიტას ვაჟი) თეზევსის არყოფნაში და ცდილობს შთააგონოს მას ურთიერთ სინაზე, მიუხედავად მათი ახლო ურთიერთობისა.

წერილი V: ოენონე პარიზს: ნიმფა ოენონე წერს პარიზს (პრიამის ვაჟი და ჰეკუბა და ტროას პრინცი, თუმცა მწყემსების მიერ ფარულად აღზრდილი), ჩივიან, რომ უსამართლოდ მიატოვა იგი და აფრთხილებდნენ მას მშვენიერი, მაგრამ მერყევი ელენეს მზაკვრობის შესახებ.

წერილი VI: ჰიფსიპილე იასონს: ჰიფსიპილე ლემნოსის კუნძულის დედოფალი ჩივის, რომ იასონმა მიატოვა იგი ორსულად ოქროს საწმისის ძიების დროს და აფრთხილებს მას ახალი ბედიის, მოჯადოებული მედეას წინააღმდეგ.

წერილი VII: დიდო ენეასს: კართაგენის დედოფალი დიდო,რომელიც ენეასის (ტროას ომის ბერძენი გმირის) მიმართ ძალადობრივი ვნებით არის შეპყრობილი, ცდილობს გადააგდოთ იგი კართაგენის დატოვების განზრახვისგან, რათა იტალიაში მიეღო თავისი ბედი და იმუქრება, რომ ბოლოს მოუღებს საკუთარ სიცოცხლეს, თუკი მან უარი უნდა თქვას მასზე.

წერილი VIII: ჰერმიონა ორესტეს: ჰერმიონი, რომელიც მამამისმა მენელაოსმა აღუთქვა აქილევსის ვაჟს, პიროსს, შეაგონებს თავის ნამდვილ სიყვარულს ორესტეს, რომელსაც იგი ადრე მიათხოვეს და ურჩევს, რომ ადვილად შეეძლოს. პიროსის ხელიდან ამოღება.

წერილი IX: დეიანეირა ჰერკულესს: დეიანეირა ლანძღავს თავის მოღალატე ქმარს ჰერკულესს იოლის დევნაში მისი არაკაცური სისუსტისთვის და ცდილობს მასში გააღვიძოს მისი წარსული დიდების გრძნობა, მაგრამ. დაგვიანებით გაიგო მოწამლული პერანგის სასიკვდილო ზემოქმედების შესახებ, რომელიც მან გაუგზავნა მას გაბრაზებულმა, წამოიძახა საკუთარი სიბრაზის წინააღმდეგ და ემუქრება საკუთარი სიცოცხლის დასრულებას.

წერილი X: არიადნა თეზევსს: არიადნა, რომელიც გაიქცა. თესევსთან ერთად მინოტავრის მოკვლის შემდეგ, ადანაშაულებს მას ღალატში და არაადამიანურობაში მას შემდეგ, რაც მან დატოვა იგი ნაქსოსის კუნძულზე, უპირატესად მისი დის, ფედრას ნაცვლად და ცდილობს თანაგრძნობისკენ მიისწრაფოს მისი უბედურების სამწუხარო წარმოდგენით.

წერილი XI: Canace to Macareus: Canace, Aeolus-ის (ქარების ღმერთის) ქალიშვილი პათეტიკურად წარმოაჩენს თავის საქმეს თავის შეყვარებულს და ძმას მაკარეუსს, რომლის ვაჟი შეეძინა, აპროტესტებს მამის სასტიკ ბრძანებას.იგი საკუთარ სიცოცხლეს იღებს სასჯელად მისი უზნეობის გამო.

წერილი XII: მედეა იასონს: ჯადოქარი მედეა, რომელიც დაეხმარა იასონს ოქროს საწმისის ძიებაში და გაიქცა მასთან ერთად, მას უმადურობასა და ორგულობაში სდებს ბრალს. ის თავის სიყვარულს გადასცემს კრეუსას კორინთელს და იმუქრება სწრაფი შურისძიებით, თუ არ დაუბრუნებს მას ყოფილ ადგილს თავის სიყვარულში.

წერილი XIII: ლაოდამია პროტესილაუსს: ლაოდამია, ბერძენი გენერალი პროტესილაუსის ცოლი, ცდილობს. შეაჩერე იგი ტროას ომში ჩართვისგან და განსაკუთრებით აფრთხილებს, რომ არ იყოს პირველი ბერძენი, ვინც ფეხი დადგა ტროას მიწაზე, რათა არ განიცადოს ორაკულის წინასწარმეტყველება.

წერილი XIV: ჰიპერმესტრა ლინკესს: ჰიპერმნესტრა, ერთ-ერთი დანაუსის ორმოცდაათი ქალიშვილი (და ერთადერთი, ვინც ქმარი ლინცეუსი დაიფარა დანაუსის ღალატისგან), ქმარს ურჩევს გაქცეულიყო მამამისთან, ეგვიპტესთან და ევედრება, რომ მის დახმარებას, სანამ დანაუსი მოკლავს მას დაუმორჩილებლობისთვის.

წერილი XV: საფო ფაონს: ბერძენმა პოეტმა საფომ გადაწყვიტა კლდიდან გადაგდება, როცა მისი საყვარელი ფაონი მიატოვებს მას, გამოხატავს თავის გასაჭირს და უბედურებას და ცდილობს დაამშვიდოს იგი რბილად და ურთიერთ გრძნობამდე. 3>

ჰეროიდები XVI – XXI (ორმაგი ასოები):

წერილი XVI: პარიზი ელენეს: ტროას პრინცი პარიზი, ღრმად შეყვარებული სპარტის მშვენიერი ელენით, აცნობებს მას თავის ვნებას და თავს იგონებსმის კეთილ წყალობას, საბოლოოდ მიმართავს დაპირებებს, რომ ის გახდის მას ცოლად, თუ იგი მასთან ერთად ტროაში გაიქცევა.

წერილი XVII: ელენე პარიზში: საპასუხოდ, ელენე თავდაპირველად უარყოფს პარიზის წინადადებას. ყალბი მოკრძალება, სანამ თანდათან უფრო ნათლად გაიხსნება და საბოლოოდ გამოავლენს თავს საკმაოდ მზაობას, შეასრულოს მისი სქემა.

წერილი XVIII: ლეანდერი გმირს: ლეანდერი, რომელიც ცხოვრობს ჰელესპონტის ზღვაზე თავისი უკანონო შეყვარებული ჰეროსგან და რეგულარულად ცურავს. მოპირდაპირე მხარეს შესახვედრად, უჩივის, რომ ქარიშხალი ხელს უშლის მას შეუერთდეს მას, მაგრამ პირობას დებს, რომ გაბედავს ცუდ ქარიშხალსაც კი, ვიდრე დიდხანს ჩამოერთვას მისი კომპანია.

წერილი XIX: გმირი ლეანდერს: საპასუხოდ. , გმირი იმეორებს ლეანდერისადმი მისი სიყვარულის მუდმივობას, მაგრამ ურჩევს, არ გაიქცეს მანამ, სანამ ზღვა არ დამშვიდდება.

წერილი XX: აკონციუსი კიდიპეს: კიდიპე, მაღალი რანგის და სილამაზის ქალბატონი კუნძულიდან. დელოსმა საზეიმოდ დაიფიცა, რომ ცოლად შეირთო ახალგაზრდა, ღარიბი აკონციუსი, მაგრამ ამასობაში მამამ სხვას დაჰპირდა, მხოლოდ სიცხის გამო აარიდა ამ ქორწინებას. აკონციუსი წერს კიდიპეს და ამტკიცებს, რომ სიცხე გამოუგზავნა დიანამ, როგორც სასჯელი იმ პირობის დარღვევისთვის, რომელიც კიდიპემ დადო მას დიანას ტაძარში.

წერილი XXI: კიდიპე აკონციუსს: საპასუხოდ კიდიპე აცხადებს, რომ აკონციუსმა იგი ოსტატობით შეიპყრო, თუმცა თანდათან რბილდებაშესაბამისობა და მთავრდება სურვილით, რომ მათი ქორწინება შეიძლება დასრულდეს დაუყოვნებლად.

ლექსების დათარიღება რთულია, მაგრამ სინგლის კომპოზიცია "ჰეროიდები" ალბათ წარმოადგენენ ოვიდის ადრეულ პოეტურ მცდელობებს, შესაძლოა დაახლოებით ძვ. წ. 25-დან 16 წლამდე. ორმაგი ლექსები, სავარაუდოდ, მოგვიანებით დაიწერა და კრებული მთლიანად გამოქვეყნებულა მხოლოდ ძვ. გამოგონილი ეპისტოლარული ლექსები. მართალია თუ არა ეს, „ჰეროიდები“ , რა თქმა უნდა, თავიანთი მემკვიდრეობის დიდ ნაწილს უმადლიან ლათინური სასიყვარულო ელეგიის დამფუძნებლებს - გალუსს, პროპერტიუსს და ტიბულუსს - რასაც მოწმობს მათი მეტრი და თემატიკა. მათ შეიძლება არ ჰქონდეთ დიდი ემოციური დიაპაზონი ან ხშირად მკვეთრი პოლიტიკური ირონია ოვიდი -ის „მეტამორფოზები“ , მაგრამ მათ აქვთ მკვეთრი პორტრეტები და შეუდარებელი რიტორიკული ვირტუოზობა.

ელეგანტურ ელეგიურ წყვილებში დაწერილი „ჰეროიდები“ იყო ოვიდის ყველაზე პოპულარული ნამუშევრები მის სავარაუდო ძირითად აუდიტორიას რომაელ ქალებს შორის, ასევე დიდი გავლენით. მრავალი შემდგომი პოეტი. ისინი ჰეტეროსექსუალური სიყვარულის რამდენიმე კლასიკურ ასახვას შორის არიან ქალის პერსპექტივიდან და, თუმცა მათი აშკარა ერთგვაროვნება.სიუჟეტი ინტერპრეტირებულია, როგორც ქალის ტრაგიკული სტერეოტიპის წახალისება, თითოეული ასო იძლევა უნიკალურ და უპრეცედენტო პერსპექტივას მის შესაბამის ისტორიაში დროის გადამწყვეტ მომენტში.

• ინგლისური თარგმანი (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0085:poem=1
• ლათინური ვერსია სიტყვა-სიტყვით თარგმანით (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.02.0068:text=Ep.