(Tragedia, grecka, 458 p.n.e., 3 796 wersów w 3 sztukach)

Wprowadzenie

" Oresteja " trylogia starożytnego greckiego dramaturga Ajschylos składa się z trzy powiązane ze sobą sztuki "Agamemnon" , "Niosący Libację" oraz "Eumenidy" Trylogia jako całość, pierwotnie zaprezentowana na dorocznym festiwalu Dionizje w Atenach w roku 458 P.N.E. gdzie zdobył pierwszą nagrodę jest uważany za Ajschylos ' ostatnio uwierzytelniony, a także jego największe dzieło Jest to zgodne z perypetie rodu Atreusza z morderstwo Agamemnona przez jego żonę Klitajmestrę, do późniejszego zemsta dokonana przez jego syna Orestesa i jego konsekwencje.

"Agamemnon" Opisuje powrót do domu króla Agamemnona z Argos z wojny trojańskiej wraz z jego konkubiną Kasandrą. Jego żona, Klitajmestra, od dawna planowała jednak jego zabójstwo (w porozumieniu ze swoim kochankiem, Egistosem) jako zemstę za wcześniejsze poświęcenie przez Agamemnona ich córki, Ifigenii. Więcej szczegółów można znaleźć na osobnej stronie poświęconej "Agamemnon" .

"Niosący Libację" Dotyczy ponownego spotkania dzieci Agamemnona, Elektry i Orestesa, oraz ich zemsty, gdy zabijają Klitajmestrę i Egistosa w nowym rozdziale klątwy Domu Atreusza. Więcej szczegółów można znaleźć na osobnej stronie poświęconej "Niosący Libację" .

"Eumenidy" Opowiada o tym, jak Orestes jest ścigany do Aten przez mściwych Erynii za zamordowanie swojej matki, Klitajmestry, i jak jest sądzony przed Ateną i ławą przysięgłych Ateńczyków, aby zdecydować, czy jego zbrodnia usprawiedliwia męki Erynii. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz osobną stronę na temat "Eumenidy" .

" Oresteja " (obejmujący "Agamemnon" , "Niosący Libację" oraz "Eumenidy" ) wynosi jedyny zachowany przykład kompletnej trylogii starożytnych sztuk greckich (czwarta sztuka, która byłaby wystawiana jako komiczny finał, sztuka satyryczna o nazwie "Proteus" Pierwotnie został wykonany na dorocznym festiwalu Dionizje w Atenach w 458 r. p.n.e., gdzie zdobył pierwszą nagrodę.

Chociaż technicznie jest to tragedia, "Oresteja" jako całość kończy się stosunkowo optymistycznym akcentem, co może zaskoczyć współczesnych czytelników, chociaż w rzeczywistości termin "tragedia" nie miał w starożytnych Atenach swojego współczesnego znaczenia, a wiele zachowanych greckich tragedii kończy się szczęśliwie.

Ogólnie rzecz biorąc, chóry "Oresteja" są bardziej integralną częścią akcji niż chóry w dziełach dwóch pozostałych wielkich greckich tragediopisarzy, Sofokles oraz Eurypides (szczególnie jako starszy Ajschylos był tylko jednym krokiem od starożytnej tradycji, w której cała sztuka była prowadzona przez chór). "Eumenidy" W szczególności chór jest jeszcze ważniejszy, ponieważ składa się z samych Erinyes, a po pewnym czasie ich historia (i ich udana integracja z panteonem Aten) staje się główną częścią sztuki.

Przez cały czas "Oresteja" , Ajschylos wykorzystuje wiele naturalistycznych metafor i symboli, takich jak cykle słoneczne i księżycowe, noc i dzień, burze, wiatry, ogień itp., aby przedstawić zmienną naturę ludzkiej rzeczywistości (dobro i zło, narodziny i śmierć, smutek i szczęście itp. W sztukach występuje również znaczna ilość symboliki zwierzęcej, a ludzie, którzy zapominają, jak rządzić się sprawiedliwie, są zwykle uosabiani jako bestie.

Inne ważne tematy poruszane w trylogii obejmują: cykliczną naturę zbrodni krwi (starożytne prawo Erinyes nakazuje, aby krew była płacona krwią w niekończącym się cyklu zagłady, a krwawa przeszłość Domu Atreusa nadal wpływa na wydarzenia pokolenie po pokoleniu w samonapędzającym się cyklu przemocy rodzącej przemoc); brak jasności międzydobro i zło (Agamemnon, Klitajmestra i Orestes stają w obliczu niemożliwych wyborów moralnych, bez jasno określonego dobra i zła); konflikt między starymi i nowymi bogami (Erynie reprezentują starożytne, prymitywne prawa, które wymagają krwawej zemsty, podczas gdy Apollo, a zwłaszcza Atena, reprezentują nowy porządek rozumu i cywilizacji); oraz trudna natura dziedziczenia (iodpowiedzialność, jaką ze sobą niesie).

Istnieje również metaforyczny aspekt całego dramatu: przejście od archaicznej samopomocy sprawiedliwości poprzez osobistą zemstę lub wendetę do wymierzania sprawiedliwości w drodze procesu (usankcjonowanego przez samych bogów) w całej serii sztuk symbolizuje przejście od prymitywnego greckiego społeczeństwa rządzonego przez instynkty do nowoczesnego demokratycznego społeczeństwa rządzonego przez rozum.

Tyrania, pod którą znalazło się Argos podczas rządów Klitajmestry i Egistosa, w bardzo szerokim zakresie odpowiada niektórym wydarzeniom z biografii Klitajmestry i Egistosa. Ajschylos Wiadomo, że złożył co najmniej dwie wizyty na dworze sycylijskiego tyrana Hierona (podobnie jak kilku innych wybitnych poetów jego czasów) i żył w czasach demokratyzacji Aten. Napięcie między tyranią a demokracją, powszechny temat w dramacie greckim, jest wyczuwalne w tych trzech sztukach.

Pod koniec trylogii Orestes jest postrzegany jako klucz nie tylko do zakończenia klątwy Domu Atreusa, ale także do położenia podwalin pod nowy krok w rozwoju ludzkości. Tak więc, chociaż Ajschylos wykorzystuje starożytny i dobrze znany mit jako podstawę dla swoich "Oresteja" Podchodzi do tego w zupełnie inny sposób niż inni pisarze, którzy pojawili się przed nim, z własnym programem do przekazania.

• Angielskie tłumaczenie "Agamemnon" autorstwa E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/agamemnon.html
• Grecka wersja "Agamemnon" z tłumaczeniem słowo po słowie (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0003
• Angielskie tłumaczenie "Niosący Libację" autorstwa E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/choephori.html
• Grecka wersja "Niosący Libację" z tłumaczeniem słowo po słowie (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0007
• Angielskie tłumaczenie "Eumenidy" autorstwa E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/eumendides.html
• Grecka wersja "Eumenidy" z tłumaczeniem słowo po słowie (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0005