(Τραγωδία, ελληνική, 458 π.Χ., 3.796 στίχοι σε 3 έργα)

Εισαγωγή

" Η Ορέστεια " τριλογία του αρχαίου Έλληνα θεατρικού συγγραφέα Αισχύλος αποτελείται από το τρία συνδεδεμένα έργα "Αγαμέμνων" , "The Libation Bearers" και "Οι Ευμενίδες" Η τριλογία στο σύνολό της, που αρχικά παρουσιάστηκε στο ετήσιο φεστιβάλ των Διονυσίων στην Αθήνα το 458 Π.Χ. , όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο , θεωρείται ότι είναι Αισχύλος ' που πιστοποιήθηκε τελευταία φορά, και επίσης το σπουδαιότερο, έργο του . Ακολουθεί το οι περιπέτειες του οίκου του Ατρέα , από το δολοφονία του Αγαμέμνονα από τη σύζυγό του Κλυταιμνήστρα, στην μετέπειτα την εκδίκηση του γιου του Ορέστη και τις συνέπειές της.

"Αγαμέμνων" περιγράφει την επιστροφή του βασιλιά Αγαμέμνονα του Άργους από τον Τρωικό Πόλεμο, μαζί με την παλλακίδα του Κασσάνδρα. Η σύζυγός του, Κλυταιμνήστρα, ωστόσο, σχεδίαζε από καιρό τη δολοφονία του (σε συνεργασία με τον εραστή της, Αίγισθο) ως εκδίκηση για την προηγούμενη θυσία της κόρης τους, Ιφιγένειας, από τον Αγαμέμνονα. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε την ξεχωριστή σελίδα για το "Αγαμέμνων" .

"The Libation Bearers" ασχολείται με την επανένωση των παιδιών του Αγαμέμνονα, της Ηλέκτρας και του Ορέστη, και την εκδίκησή τους, καθώς σκοτώνουν την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο σε ένα νέο κεφάλαιο της κατάρας του οίκου των Ατρειδών. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε την ξεχωριστή σελίδα για "The Libation Bearers" .

"Οι Ευμενίδες" αφηγείται πώς ο Ορέστης καταδιώκεται στην Αθήνα από τους εκδικητικούς Ερινύες για το φόνο της μητέρας του, Κλυταιμνήστρας, και πώς δικάζεται ενώπιον της Αθηνάς και ενός σώματος ενόρκων Αθηναίων για να αποφασίσουν αν το έγκλημά του δικαιολογεί το μαρτύριο των Ερινύων. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε την ξεχωριστή σελίδα για την "Οι Ευμενίδες" .

" Η Ορέστεια " (που περιλαμβάνει "Αγαμέμνων" , "The Libation Bearers" και "Οι Ευμενίδες" ) είναι το μοναδικό σωζόμενο παράδειγμα πλήρους τριλογίας αρχαίων ελληνικών θεατρικών έργων (ένα τέταρτο έργο, το οποίο θα παιζόταν ως κωμικό φινάλε, ένα σατυρικό έργο με τίτλο "Proteus" Αρχικά παρουσιάστηκε στα ετήσια Διονύσια στην Αθήνα το 458 π.Χ., όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο.

Αν και τεχνικά πρόκειται για τραγωδία, "Η Ορέστεια" στο σύνολό της τελειώνει σχετικά αισιόδοξα, γεγονός που μπορεί να εκπλήξει τους σύγχρονους αναγνώστες, αν και στην πραγματικότητα ο όρος "τραγωδία" δεν είχε τη σύγχρονη σημασία του στην αρχαία Αθήνα και πολλές από τις σωζόμενες ελληνικές τραγωδίες τελειώνουν ευτυχισμένα.

Σε γενικές γραμμές, οι χορωδίες των "Η Ορέστεια" είναι πιο αναπόσπαστο μέρος της δράσης από ό,τι οι Χοροί στα έργα των άλλων δύο μεγάλων Ελλήνων τραγικών, Σοφοκλής και Ευριπίδης (ιδίως ως ο μεγαλύτερος Αισχύλος ήταν μόνο ένα βήμα μακριά από την αρχαία παράδοση κατά την οποία ολόκληρο το έργο διευθύνονταν από τον Χορό). "Οι Ευμενίδες" ειδικότερα, ο Χορός είναι ακόμη πιο ουσιαστικός, επειδή αποτελείται από τους ίδιους τους Ερινύες και, από ένα σημείο και μετά, η ιστορία τους (και η επιτυχής ένταξή τους στο πάνθεον της Αθήνας) γίνεται σημαντικό μέρος του έργου.

Καθ' όλη τη διάρκεια του "Η Ορέστεια" , Αισχύλος χρησιμοποιεί πολλές νατουραλιστικές μεταφορές και σύμβολα, όπως ο ηλιακός και ο σεληνιακός κύκλος, η νύχτα και η μέρα, οι καταιγίδες, οι άνεμοι, η φωτιά κ.λπ., για να αναπαραστήσει την αμφιταλαντευόμενη φύση της ανθρώπινης πραγματικότητας (καλό και κακό, γέννηση και θάνατος, θλίψη και ευτυχία κ.λπ.). Υπάρχει επίσης σημαντικός συμβολισμός ζώων στα έργα, και οι άνθρωποι που ξεχνούν πώς να κυβερνούν τον εαυτό τους δίκαια τείνουν να προσωποποιούνται ως θηρία.

Άλλα σημαντικά θέματα που καλύπτονται από την τριλογία περιλαμβάνουν: την κυκλική φύση των εγκλημάτων αίματος (ο αρχαίος νόμος των Ερινύων επιτάσσει ότι το αίμα πρέπει να πληρώνεται με αίμα σε έναν ατελείωτο κύκλο καταδίκης, και το αιματηρό παρελθόν του Οίκου του Ατρέα συνεχίζει να επηρεάζει τα γεγονότα από γενιά σε γενιά σε έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο βίας που γεννά βία)- την έλλειψη σαφήνειας μεταξύτο σωστό και το λάθος (ο Αγαμέμνονας, η Κλυταιμνήστρα και ο Ορέστης βρίσκονται όλοι αντιμέτωποι με αδύνατες ηθικές επιλογές, χωρίς ξεκάθαρο σωστό και λάθος)- η σύγκρουση μεταξύ των παλαιών και των νέων θεών (οι Ερινύες εκπροσωπούν τους αρχαίους, πρωτόγονους νόμους που απαιτούν αιματηρή εκδίκηση, ενώ ο Απόλλωνας και ιδιαίτερα η Αθηνά εκπροσωπούν τη νέα τάξη της λογικής και του πολιτισμού)- και η δύσκολη φύση της κληρονομικότητας (και ηευθύνες που φέρει μαζί του).

Υπάρχει επίσης μια υποβόσκουσα μεταφορική πτυχή σε ολόκληρο το δράμα: η αλλαγή από την αρχαϊκή αυτοβοήθεια της δικαιοσύνης με προσωπική εκδίκηση ή βεντέτα στην απονομή δικαιοσύνης με δίκη (που εγκρίνεται από τους ίδιους τους θεούς) σε όλη τη σειρά των έργων, συμβολίζει το πέρασμα από μια πρωτόγονη ελληνική κοινωνία που κυβερνάται από ένστικτα, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία που κυβερνάται από τη λογική.

Η τυραννία υπό την οποία βρίσκεται το Άργος κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου αντιστοιχεί σε μεγάλο βαθμό σε ορισμένα γεγονότα της βιογραφικής πορείας του Αισχύλος Είναι γνωστό ότι πραγματοποίησε τουλάχιστον δύο επισκέψεις στην αυλή του Σικελικού τυράννου Ιέρωνα (όπως και αρκετοί άλλοι επιφανείς ποιητές της εποχής του) και έζησε τον εκδημοκρατισμό της Αθήνας. Η ένταση μεταξύ τυραννίας και δημοκρατίας, ένα κοινό θέμα του ελληνικού δράματος, είναι αισθητή σε όλα τα τρία έργα.

Μέχρι το τέλος της τριλογίας, ο Ορέστης θεωρείται ότι είναι το κλειδί, όχι μόνο για τον τερματισμό της κατάρας του οίκου του Ατρέα, αλλά και για τη θεμελίωση ενός νέου βήματος στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Έτσι, αν και Αισχύλος χρησιμοποιεί έναν αρχαίο και γνωστό μύθο ως βάση για την "Η Ορέστεια" , το προσεγγίζει με έναν σαφώς διαφορετικό τρόπο από άλλους συγγραφείς που προηγήθηκαν, με τη δική του ατζέντα για να το μεταφέρει.

• Αγγλική μετάφραση του "Αγαμέμνων" του E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/agamemnon.html
• Ελληνική έκδοση του "Αγαμέμνων" με μετάφραση λέξη προς λέξη (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0003
• Αγγλική μετάφραση του "The Libation Bearers" του E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/choephori.html
• Ελληνική έκδοση του "The Libation Bearers" με μετάφραση λέξη προς λέξη (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0007
• Αγγλική μετάφραση του "Οι Ευμενίδες" του E. D. A. Morshead (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Aeschylus/eumendides.html
• Ελληνική έκδοση του "Οι Ευμενίδες" με μετάφραση λέξη προς λέξη (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0005