(சோகம், கிரேக்கம், c. 442 BCE, 1,352 வரிகள்)

அறிமுகம் தீபன் உள்நாட்டுப் போர் , இதில் இரண்டு சகோதரர்கள், எட்டியோகிள்ஸ் மற்றும் பாலினிசஸ், தீப்ஸின் அரியணைக்காக ஒருவரையொருவர் போரிட்டு இறந்தனர். தீப்ஸின் புதிய ஆட்சியாளரான கிரியோன், எட்டியோகிள்ஸ் கௌரவிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் பாலினீஸ் தனது உடலை போர்க்களத்தில் புதைக்காமல் விட்டுவிட்டு அவமானப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் அறிவித்தார் (அந்த நேரத்தில் கடுமையான மற்றும் அவமானகரமான தண்டனை).

நாடகம் தொடங்கும் போது , கிரியோனின் ஆணையை மீறி தன் சகோதரன் பாலினிசஸின் உடலை அடக்கம் செய்வதாக ஆன்டிகோன் சபதம் செய்கிறாள், இருப்பினும் அவளது சகோதரி இஸ்மீன் மரண தண்டனைக்கு பயந்து அவளுக்கு உதவ மறுக்கிறாள். கிரியோன், பெரியவர்களின் கோரஸின் ஆதரவுடன், பாலினீஸ் உடலை அப்புறப்படுத்துவது தொடர்பான தனது ஆணையை மீண்டும் கூறுகிறார், ஆனால் ஆண்டிகோன் உண்மையில் தன் சகோதரனின் உடலைப் புதைத்துவிட்டார் என்று தெரிவிக்க ஒரு பயமுறுத்தும் காவலாளி உள்ளே நுழைகிறார். வேண்டுமென்றே கீழ்ப்படியாமை, அவளது செயல்கள் குறித்து ஆன்டிகோனிடம் கேள்விகள் கேட்கிறாள், ஆனால் அவள் செய்ததை அவள் மறுக்கவில்லை, மேலும் அவனது ஆணையின் ஒழுக்கம் மற்றும் அவளுடைய செயல்களின் ஒழுக்கம் பற்றி கிரியோனுடன் தயக்கமின்றி வாதிடுகிறாள். அவள் குற்றமற்றவள் என்ற போதிலும், இஸ்மேனும் வரவழைக்கப்பட்டு விசாரிக்கப்பட்டு, குற்றத்தை பொய்யாக ஒப்புக்கொள்ள முயற்சிக்கிறாள், அவளது சகோதரியுடன் சேர்ந்து இறக்க விரும்புகிறாள், ஆனால் ஆன்டிகோன் முழுப் பொறுப்பையும் ஏற்க வலியுறுத்துகிறார்.

16>கிரியோனின் மகன் , ஹேமன் , ஆன்டிகோனுக்கு நிச்சயிக்கப்பட்டவர், தனது தந்தையின் விருப்பத்திற்கு விசுவாசமாக உறுதியளிக்கிறார், ஆனால் மெதுவாக முயற்சி செய்கிறார்ஆண்டிகோனை விட்டுவிட அவரது தந்தையை வற்புறுத்தவும். இருவரும் விரைவில் ஒருவரையொருவர் கசப்பான முறையில் அவமதிக்கிறார்கள், இறுதியில் ஹேமான் வெளியேறிவிட்டார், கிரியோனை இனி ஒருபோதும் பார்க்க முடியாது என்று சபதம் செய்கிறார்.

கிரியோன் இஸ்மெனை காப்பாற்ற முடிவு செய்கிறார், ஆனால் ஆன்டிகோன் செய்ய வேண்டும் என்று விதித்தார். அவளது அத்துமீறலுக்கான தண்டனையாக ஒரு குகையில் உயிருடன் புதைக்கப்பட வேண்டும். அவள் வீட்டை விட்டு வெளியே கொண்டு வரப்படுகிறாள், அவளுடைய தலைவிதியைக் கண்டு புலம்புகிறாள், ஆனால் அவளுடைய செயல்களை இன்னும் தீவிரமாகப் பாதுகாத்துக் கொண்டிருக்கிறாள், மேலும் அவளுடைய உயிருள்ள கல்லறைக்கு அழைத்துச் செல்லப்படுகிறாள், கோரஸால் பெரும் சோகத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.

பார்வையற்ற தீர்க்கதரிசி டைரேசியாஸ் எச்சரிக்கிறார். கிரியோன் கடவுள்கள் ஆன்டிகோனின் பக்கம் இருப்பதாகவும், பாலினீஸ்களை அடக்கம் செய்யாமல் விட்டுவிட்டு, ஆன்டிகோனை மிகவும் கடுமையாக தண்டித்ததற்காக கிரியோன் ஒரு குழந்தையை இழக்க நேரிடும். கிரீஸ் அனைத்தும் அவரை இகழ்ந்துவிடும் என்றும், தீப்ஸின் பலிகளை தெய்வங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளாது என்றும் டைரேசியாஸ் எச்சரிக்கிறார், ஆனால் கிரியோன் அவரை ஒரு ஊழல் நிறைந்த பழைய முட்டாள் என்று நிராகரிக்கிறார். மறுபரிசீலனை செய்ய Creon கெஞ்சினார், இறுதியில் அவர் அவர்களின் ஆலோசனையைப் பின்பற்றவும் மற்றும் ஆன்டிகோனை விடுவித்து பாலினீஸ்களை அடக்கம் செய்யவும் ஒப்புக்கொள்கிறார். தீர்க்கதரிசியின் எச்சரிக்கைகளாலும், அவனது சொந்தச் செயல்களின் தாக்கங்களாலும் இப்போது அதிர்ச்சியடைந்த கிரியோன், வருத்தமடைந்து, தனது முந்தைய தவறுகளைச் சரி செய்யப் பார்க்கிறான்.

ஆனால், ஒரு தூதர் அதன்பிறகு அவர்கள் விரக்தியில், அதைப் புகாரளிக்க நுழைகிறார். ஹேமன் மற்றும் ஆன்டிகோன் இருவரும் தங்கள் உயிரை மாய்த்துக் கொண்டனர். கிரியோனின் மனைவி , யூரிடைஸ் , தன்னை இழந்த சோகத்தால் கலங்குகிறார்மகன், சம்பவ இடத்திலிருந்து தப்பி ஓடுகிறான். கிரியோன் தனது சொந்த செயல்கள் இந்த நிகழ்வுகளை ஏற்படுத்தியது என்பதை புரிந்து கொள்ளத் தொடங்குகிறார். யூரிடைஸும் தன்னைக் கொன்றுவிட்டதாகவும், கடைசி மூச்சுடன் தன் கணவனையும் அவனுடைய விடாமுயற்சியையும் சபித்ததாக இரண்டாவது தூதர் செய்தியைக் கொண்டு வருகிறார்.

கிரியோன் இப்போது நடந்த அனைத்திற்கும் தன்னைக் குற்றம் சாட்டுகிறார். அவன் தள்ளாடுகிறான், உடைந்த மனிதன். அவர் மிகவும் மதிக்கும் சட்டத்தின் ஒழுங்கும், ஆட்சியும் பாதுகாக்கப்பட்டாலும், கடவுளுக்கு எதிராகச் செயல்பட்டதால், தனது குழந்தையையும் மனைவியையும் இழந்துள்ளார். கோரஸ் நாடகத்தை ஒரு ஆறுதல் முயற்சியுடன் மூடுகிறது, தெய்வங்கள் பெருமையுள்ளவர்களைத் தண்டித்தாலும், தண்டனை ஞானத்தையும் தருகிறது என்று கூறி

ட்ரோஜன் போருக்கு ஒரு தலைமுறைக்கு முந்தைய தலைமுறையான தீப்ஸ் நகரத்தில் அமைக்கப்பட்டிருந்தாலும் ( சோஃபோக்கிள்ஸ் ' காலத்திற்கு பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு), நாடகம் உண்மையில் ஏதென்ஸில் எழுதப்பட்டது. பெரிக்கிள்ஸ் விதி. இது ஒரு பெரிய தேசிய ஆர்வத்தின் நேரம், மேலும் நாடகம் வெளியான சிறிது நேரத்திலேயே சமோஸ் தீவுக்கு எதிரான இராணுவப் பயணத்தை வழிநடத்தும் பத்து ஜெனரல்களில் ஒருவராக சோஃபோக்கிள்ஸ் நியமிக்கப்பட்டார். இந்த பின்னணியில், நாடகத்தில் அரசியல் பிரச்சாரம் அல்லது ஏதென்ஸைப் பற்றிய சமகால குறிப்புகள் அல்லது குறிப்புகள் எதுவும் இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது, மேலும் உண்மையில் எந்த தேசபக்தி நலன்களையும் காட்டிக் கொடுக்கவில்லை.

எல்லா காட்சிகளும் எடுக்கப்படுகின்றன.தீப்ஸ் ல் உள்ள அரச அரண்மனையின் முன் வைக்கவும் (இடத்தின் ஒற்றுமையின் பாரம்பரிய நாடகக் கொள்கைக்கு இணங்க) மற்றும் நிகழ்வுகள் இருபத்தி நான்கு மணி நேரத்திற்குள் வெளிவருகின்றன. தீபன் உள்நாட்டுப் போரைத் தொடர்ந்து அமைதியற்ற அமைதியான காலகட்டத்தில் தீப்ஸில் ஒரு நிச்சயமற்ற மனநிலை நிலவுகிறது, மேலும் இரண்டு மைய நபர்களுக்கு இடையேயான விவாதம் முன்னேறும்போது, ​​முன்னறிவிப்பு மற்றும் வரவிருக்கும் அழிவின் கூறுகள் வளிமண்டலத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. இருப்பினும், நாடகத்தின் முடிவில் ஏற்படும் மரணங்களின் தொடர், காதர்சிஸின் இறுதி தோற்றத்தையும், அனைத்து உணர்ச்சிகளையும் வெறுமையாக்குவதையும், அனைத்து உணர்ச்சிகளையும் செலவழித்துவிடுகிறது.

ஆன்டிகோனின் இலட்சியவாத பாத்திரம் உணர்வுபூர்வமாக கடவுள்களின் சட்டங்கள் மற்றும் குடும்ப விசுவாசம் மற்றும் சமூக கண்ணியம் ஆகியவற்றின் கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதில் மட்டுமே அக்கறை கொண்ட அவளது செயல்களின் மூலம் அவளது உயிருக்கு ஆபத்து உள்ளது. Creon , மறுபுறம், அரசியல் தேவைகள் மற்றும் உடல் பலத்தின் தேவையை மட்டுமே கருத்தில் கொள்கிறார், இருப்பினும் அவரும் தனது நிலைப்பாட்டில் சளைக்கவில்லை. கிரியோன் தனது முட்டாள்தனம் மற்றும் வெறித்தனத்தை மிகவும் தாமதமாக உணர்ந்து கொள்வதில் சோகத்தின் பெரும்பகுதி உள்ளது, மேலும் அவர் ஒரு பெரிய விலையை செலுத்துகிறார், அவரது மோசமான நிலையில் தனித்து விடப்பட்டார்.

நாடகத்தின் கோரஸ் ஆஃப் தீபன் பெரியவர்கள் பொதுவாக பொது ஒழுக்கம் மற்றும் உடனடி காட்சியில் ( அசெஸ்கிலஸ் இன் முந்தைய சோரி போன்றது), ஆனால் அது சந்தர்ப்பம் அல்லது பேசுவதற்கான ஆரம்பக் காரணத்திலிருந்து சில சமயங்களில் தன்னைத்தானே எடுத்துச் செல்ல அனுமதிக்கிறது. (ஒருகண்டுபிடிப்பு பின்னர் மேலும் உருவாக்கப்பட்டது Euripides ). சென்ட்ரியின் பாத்திரமும் அசாதாரணமானது நாடகத்தின் காலத்திற்கு, அவர் மற்ற கதாபாத்திரங்களின் பகட்டான கவிதையை விட, மிகவும் இயல்பான, கீழ்-தர மொழியில் பேசுகிறார். சுவாரஸ்யமாக, நாடகம் முழுவதும் கடவுள்களைப் பற்றி மிகக் குறைவாகவே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, மேலும் துன்பகரமான சம்பவங்கள் தெய்வீக தலையீடு அல்ல, மனித தவறுகளின் விளைவாக சித்தரிக்கப்படுகின்றன.

இது போன்ற கருப்பொருள்களை ஆராய்கிறது. 29>அரசு கட்டுப்பாடு (தனிப்பட்ட சுதந்திரம் மற்றும் கடமைகள் மீதான சமூகத்தின் மீறலை நிராகரிக்கும் தனிநபரின் உரிமை); இயற்கை சட்டம் எதிராக மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டம் (கிரியோன் மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டங்களுக்கு கீழ்ப்படிவதை பரிந்துரைக்கிறது, அதே சமயம் ஆன்டிகோன் கடவுள்கள் மற்றும் ஒருவரது குடும்பத்திற்கு கடமையாற்றும் உயர்ந்த சட்டங்களை வலியுறுத்துகிறது) மற்றும் ஒழுக்க மறுப்பு தொடர்பான பிரச்சினை (அரசு சட்டம் முழுமையானது அல்ல என்றும், தீவிரமான நிகழ்வுகளில் கீழ்ப்படியாமை நியாயமானது என்றும் ஆன்டிகோன் நம்புகிறார்); குடியுரிமை (பாலினிஸ்கள் புதைக்கப்படாமல் இருக்க வேண்டும் என்ற கிரியோனின் ஆணை, நகரத்தைத் தாக்கும் பாலினிஸின் தேசத்துரோகம் அவரது குடியுரிமையையும் அதனுடன் செல்லும் உரிமைகளையும் திறம்பட ரத்து செய்கிறது - “இயற்கையால் குடியுரிமை” என்பதற்கு பதிலாக “சட்டப்படி குடியுரிமை” ); மற்றும் குடும்பம் (ஆன்டிகோனைப் பொறுத்தவரை, குடும்பத்தின் கௌரவம் மாநிலத்திற்கான அவளது கடமைகளை விட அதிகமாக உள்ளது).