(متن مذهبی، ناشناس، عبری/آرامی/یونانی، حدود قرن نهم ق.م – قرن دوم پس از میلاد، 31101 بیت)

مقدمه «کتاب مقدس به عنوان الهام‌گرفته از خدا و در طول صدها سال توسط مردان ناقص گوناگون نوشته شده است. با این حال، سایر مسیحیان «معتبر به کتاب مقدس» هم «عهد جدید» و هم «عهد عتیق» را به‌عنوان کلام رقیق‌ناپذیر خدا می‌دانند که توسط خدا گفته شده و به صورت کامل نوشته شده است. توسط انسان ها شکل می گیرد. هنوز دیگران دیدگاه عصمت کتاب مقدس را دارند که "کتاب مقدس" عاری از خطا در مسائل معنوی است، اما نه لزوماً در مسائل علمی.

بسیاری از خوانندگان غیر مذهبی، با این حال، "انجیل" را صرفاً به عنوان ادبیات ، و به عنوان چشمه‌ای از افسانه‌ها و افسانه‌ها در نظر بگیرید، اگرچه در مورد شایستگی‌های ادبی واقعی "کتاب مقدس" بحث‌های زیادی وجود دارد> حتی قدیس آگوستین در اواخر قرن چهارم میلادی اعتراف کرد که سبک کتاب مقدس «پایین‌ترین زبان» را به نمایش می‌گذارد و به نظر او، دست‌کم قبل از تغییر دین، «ارزش مقایسه با شأن سیسرون» را ندارد. روایت کتاب مقدس به طور خاص (در مقابل شعر کتاب مقدس) تمایل دارد با واژگان بسیار محدودی کار کند و پیوسته از استعاره و دیگر انواع زبان مجازی اجتناب می‌کند، و نشان می‌دهد که شیوه‌ای از داستان‌سرایی به شدت کم‌رنگ است که می‌تواند کاملاً ضد سبک به نظر برسد (اگرچه استدلال شده است که اصل عبری - بر خلاف ترجمه لاتین نسبتاً مستحکم - در واقع دارای «سبک» است).

«انجیل» شامل نثر و نثر است.شعر . اکثریت قریب به اتفاق به نثر نوشته شده است و ویژگی‌های نثری مانند طرح، شخصیت، دیالوگ و زمان‌بندی را در خود جای داده است و نثر شکلی است که عموماً هنگام گفتن داستان‌هایی درباره مردم و رویدادهای تاریخی استفاده می‌شود. با این حال، شعر نیز به طور گسترده در سرتاسر «انجیل» استفاده می‌شود، به‌ویژه در کتاب‌های ایوب، مزامیر، امثال، جامعه، مرثیه‌ها و ترانه‌های سرود. کتاب‌های خاصی کاملاً به صورت شعر نوشته شده‌اند و به گفته برخی از منتقدان، تا یک سوم «عهد عتیق» شعر است. بسیاری از شعرهای "عهد عتیق" را می توان به عنوان شعر عبری باستان توصیف کرد که با ویژگی ادبی به نام موازی گرایی مشخص می شود که شامل تکرار یا تقویت یک ایده واحد در ردیف های متوالی شعر است. همچنین از ویژگی‌های مشترک شعر مدرن، مانند نمایشنامه‌ها، استعاره‌ها، قافیه‌ها و متر برای انتقال پیام خود استفاده می‌کند. تعداد زیادی از انواع خاص ادبیات (برخی به نثر و برخی دیگر در شعر بیان می شود) از جمله قوانین، نثر تاریخی، مزامیر، ترانه ها، حکمت، ضرب المثل ها، زندگی نامه، نمایشنامه، نامه ها و آخرالزمانی، و همچنین بخش های کوتاهتر دعاها، مثل ها، نبوت. و شجره نامه ها یا فهرست های خانوادگی.

علی رغم تنوع کتاب های "انجیل" و تفکیک زمانی آنها، چندین کتاب وجود دارد.مضامین متحد کننده که هم در «عهد عتیق» و هم در «عهد جدید» وجود دارد: اینکه تنها یک خدای واقعی وجود دارد که همه را آفریده است. آن هستی است و در نگهداری آن نقش فعال، مستمر و دوست داشتنی ایفا می کند. که خدا قوم خود را از هر نژاد، ملیت و مذاهب دوست دارد و در عوض محبت آنها را طلب می کند. که خداوند مردان و زنان را با قدرت انتخاب بین خیر و شر آفریده است و ما با بندگی خدا و احترام به همنوعان خود در جهان به انجام نیکی فراخوانده شده ایم، در حالی که شر وسوسه ای دائمی است که ما می کنیم. باید تمام تلاش خود را برای مقاومت انجام دهیم. که خدا به دنبال نجات همه مردم است از قدرت گناه و شر، و مستقیماً در امور بشر دخالت کرده است (و همچنین پیامبران و در نهایت پسرش عیسی را فرستاده است) تا ما را در این نجات یاری کنند. .

اولین ترجمه کامل انگلیسی "انجیل" ترجمه جان ویکلیف در سال 1382 بود ، اما نسخه مجاز پادشاه جیمز 1611 اغلب به عنوان بهترین ترجمه انگلیسی از منظر ادبی در نظر گرفته می شود، و در واقع برخی آن را یکی از بزرگترین ادبیات در زبان انگلیسی می دانند. این در دوره‌ای پربار برای ادبیات انگلیسی تولید شد (در زندگی شکسپیر، جانسون، وبستر و دیگران)، اما همچنین دوره‌ای که مذهب بسیار سیاسی شده بود. ویلیام تیندل بوده استدر سال 1536 برای ترجمه اولیه پروتستانی خود اعدام شد، اگرچه کار او سپس منبع اصلی نسخه کینگ جیمز شد. این کار توسط کمیته‌ای متشکل از پنجاه عالم و روحانی انجام شد که در شش تیم بین سال‌های 1604 و 1611 کار می‌کردند. از انجیل های مورد استفاده به عنوان منبع.

• ترجمه انگلیسی نسخه کینگ جیمز (قابل جستجو، با پیوند به بسیاری از نسخه های دیگر): (Bible.com): / /bibleresources.bible.com/bible_kjv.php
• کتاب مقدس لاتین Vulgate (Fourmilab): //www.fourmilab.ch/etexts/www/Vulgate/
• عهد عتیق یونان باستان (Septuagint) (Spindleworks): //www.spindleworks.com/septuagint/septuagint.html

کتاب مقدس برای خلاصه کردن بسیار بزرگ است با هر جزئیات، اما در اینجا یک بررسی بسیار مختصر از محتوای آن است:

11 فصل اول پیدایش ، اولین کتاب "کتاب مقدس" ، در مورد خدا و داستان های خلقت، آدم و حوا، طوفان بزرگ و کشتی نوح، برج بابل و غیره بگویید. باقیمانده کتاب پیدایش تاریخ پدرسالاران را بیان می کند: یهودیان اجداد خود را به مردی به نام ابراهیم از طریق پسرش اسحاق و نوه اش یعقوب (که اسرائیل نیز نامیده می شود) و فرزندان یعقوب («بنی اسرائیل»)، به ویژه یوسف. اعراب مسلمان نیز نسب خود را از طریق پسرش اسماعیل به ابراهیم می‌رسانند.

کتاب خروج و اعداد داستان موسی را روایت می‌کند که صدها سال پس از پدرسالاران زندگی کرد و او عبرانیان را از اسارت مصر خارج کرد. آنها چهل سال در بیابان سرگردان بودند (در این مدت خداوند ده فرمان را به موسی داد) تا اینکه نسل جدیدی برای ورود به سرزمین موعود کنعان آماده شود. کتاب‌های لاویان و تثنیه رابطه بین خدا و قوم برگزیده‌اش، عبرانیان، را مورد بحث قرار می‌دهند و جزئیاتی از شریعت را که تقریباً همه جنبه‌های زندگی عبری را تنظیم می‌کرد، ارائه می‌دهند.

بقیه کتاب‌های "انجیل عبری" (مسیحی "عهد عتیق" ) توسط یهودیان به دسته‌های تقسیم می‌شود.انبیا و نوشته ها، یا طبق روش سازمان دهی مسیحی، به بخش هایی از کتب تاریخی، کتب حکمت و کتب نبوت تقسیم شود. کتابهای تاریخی (یوشع، قضات، روت، سموئیل اول و دوم، پادشاهان اول و دوم، تواریخ اول و دوم، عزرا، نحمیا، توبیت، جودیت، استر و مکابیان اول و دوم) تاریخ اسرائیل را از دوران قدیم بیان می کنند. زمان موسی تا چند صد سال قبل از زمان عیسی. برای مدتی، قبایل اسرائیل توسط یک سری قضات اداره می شدند و سپس سلطنت شاهان شائول، داوود، سلیمان و دیگران بود. اسرائیل به دو پادشاهی تقسیم شد و متحمل چندین شکست نظامی شد. اورشلیم سرانجام ویران شد و بسیاری از اسیران به بابل برده شدند، اگرچه به مرور زمان به مردم اجازه داده شد که بازگردند و اورشلیم و تمدن خود را بازسازی کنند. حکمت سلیمان و سیراخ حاوی بسیاری از سخنان حکمت عملی برای کمک به داشتن یک زندگی شاد، موفق و مقدس است. ایوب و جامعه به مسائل مهمتر در مورد معنای زندگی، وجود شر و رابطه ما با خدا می پردازند. و آواز سلیمان یک آهنگ عاشقانه است که عشق عاشقانه بین زن و مرد را تجلیل می کند (اگرچه گاهی اوقات به صورت تمثیلی به عنوان داستانی در مورد عشق خدا به اسرائیل یا کلیسا تعبیر می شود).

پیشگویی کتابهای (اشعیا، ارمیا،مرثیه ها، باروخ، حزقیال، دانیال، هوشع، یوئیل، عاموس، عوبدیا، یونس، میکا، ناحوم، حبقوق، صفنیا، هاجی، زکریا و ملاکی) پیشگویی هایی از آینده می کنند، یا پیام های ویژه ای برای آموزش یا هشدار از جانب خدا می دهند. به جز مرثیه ها و باروخ، هر یک از این کتاب ها به نام یکی از پیامبران معروف عبری (و همچنین چندین پیامبر جزئی) نامگذاری شده است که از سوی خداوند فراخوانده شده بود تا این پیشگویی ها، پیام ها و هشدارها را به پادشاهان و دیگر رهبران بدهد. مردم به طور کلی.

چهار انجیل «عهد جدید» از تولد، زندگی، خدمت، تعالیم، مرگ و رستاخیز عیسی می گوید. متی، مرقس و لوقا بسیار شبیه به هم هستند، اما انجیل یوحنا کاملاً متفاوت است، زیرا بسیار بیشتر یک اثر روحانی و الهیاتی است، اگرچه بسیاری از رویدادهای مشابه سه انجیل دیگر را نیز در بر می گیرد. اعمال رسولان نوعی دنباله بر انجیل لوقا است که توسط همان نویسنده نوشته شده است و تاریخچه 30 سال اول کلیسای مسیحی را روایت می کند که عمدتاً بر حواریون پطرس و پولس متمرکز است که از رهبران برجسته آن بودند. مسیحیت اولیه.

بیشتر بقیه "عهد جدید" شامل حروف (همچنین به عنوان نامه‌ها شناخته می‌شود)، بسیاری از آنها به طور سنتی به پولس رسول، به جوامع مختلف مسیحی نسبت داده می شود و آنها را در ایمان آموزش می دهد و آنها را تشویق می کند.مشکلات و اختلافات خاصی که در آن جوامع به وجود آمده بود. بسیاری از عقاید و اعمال مسیحیت از آموزه‌های پولس در نامه‌های او به رومیان، قرنتیان، غلاطیان، افسسیان، فیلیپیان، کولسیان، تسالونیکیان و عبرانیان، و به تیموتائوس، تیطوس و فیلیمون سرچشمه می‌گیرد. سایر رساله ها (توسط یعقوب، پطرس، یوحنا و یهودا) نیز برای تشویق، تعلیم و اصلاح مسیحیان اولیه و تشویق آنها به ایمان و اعتماد به مسیح و به عمل آوردن این ایمان از طریق محبت مسیحی و مهربانی نوشته شده است. و احترام به همه مردم.

کتاب مکاشفه (همچنین به عنوان آخرالزمان شناخته می شود) نیز نامه ای است که توسط شخصی به نام یوحنا (احتمالاً یوحنای رسول) نوشته شده است. ) اما در قالب ادبیات آخرالزمانی است که داستان را عمدتاً از طریق نمادها، تصاویر و اعداد نمایشی روایت می کند. مکاشفه در پی آن است که به مسیحیان در تمام اعصار دلداری و تشویق کند که خدا کاملاً تحت کنترل است، و هنگامی که زمان مناسب باشد، نیروهای شیطانی که به نظر می رسد بر جهان ما مسلط هستند، کاملاً نابود خواهند شد و پادشاهی ابدی خدا وارد خواهد شد. تحقق آن.

24 کتاب متعارف "تناخ" یا "انجیل عبری" را می توان به سه کتاب اصلی تقسیم کرد.بخش‌ها:

• «تورات» («تعلیم»، همچنین به عنوان «پنج‌کتاب» یا <17 شناخته می‌شود>«پنج کتاب موسی» ): 1. پیدایش، 2. خروج، 3. لاویان، 4. اعداد، 5. سفر تثنیه.
• «Nevi'im» («انبیا»): 6. یوشع، 7. داوران، 8. سموئیل اول و دوم، 9. پادشاهان اول و دوم، 10. اشعیا، 11. ارمیا، 12. حزقیال، 13. دوازده پیامبر صغیر. (هوشع، یوئیل، عاموس، عوبدیا، یونس، میکا، ناحوم، حبقوق، صفنیا، حگی، زکریا و ملاکی). ”): 14. مزامیر، 15. امثال، 16. ایوب، 17. آواز سرود (یا سرود سلیمان)، 18. روت، 19. مرثیه، 20. جامعه، 21. استر، 22. دانیال، 23. عزرا. (از جمله نحمیا)، 24. تواریخ اول و دوم.

مسیحی «عهد عتیق» مجموعه کتابهایی است که قبل از زندگی نوشته شده است. عیسی مسیح اما توسط مسیحیان به عنوان کتاب مقدس پذیرفته شده است، و به طور کلی همان "انجیل عبری" همانطور که در بالا ذکر شد (39 کتاب در مجموع زمانی که تقسیم می شود، و معمولا به ترتیب متفاوت). برخی از فرقه ها نیز کتاب های اضافی را در قوانین خود گنجانده اند. به عنوان مثال، کلیسای کاتولیک روم همچنین کتاب‌های آخرالزمانی یا تثنیه‌ای کتاب مقدس را به رسمیت می‌شناسد: توبیت، جودیت، مکابیان اول و دوم، حکمت سلیمان، سیراخ (همچنین Ecclesiasticus نامیده می‌شود)، باروخ، و برخی اضافات یونانی به استر و دانیال.

مسیحی کتاب مقدس نیزشامل "عهد جدید" ، که به زندگی و تعالیم عیسی، نامه های پولس رسول و سایر شاگردان به کلیسای اولیه، و کتاب مکاشفه مربوط می شود. این شامل 27 کتاب دیگر به شرح زیر است:

• اناجیل (متی، مرقس، لوقا، یوحنا).
• اعمال رسولان.
• St. نامه های پولس (رومیان، قرنتیان اول و دوم، غلاطیان، افسسیان، فیلیپیان، کولسیان، تسالونیکیان اول و دوم، تیموتائوس اول و دوم، تیطوس، فیلیمون، عبرانیان).
• سایر رسالات (یعقوب، پطرس اول و دوم) ، جان اول، دوم و سوم، یهودا).
• مکاشفه (همچنین به عنوان آخرالزمان شناخته می شود).

>«انجیل عبری» احتمالاً در سه مرحله قدیس شناخته شده است: «تورات» قبل از تبعید بابلی در قرن ششم پیش از میلاد، «Nevi'im" در زمان آزار و شکنجه یهودیان توسط سوریه (حدود 167 ق.م) و «Ketuvim» اندکی پس از 70 پس از میلاد. تقریباً در این زمان، آنها متون مقدس شناخته شده خود را در یک "قانون" بسته فهرست کردند، و هم نوشته های مسیحی و هم دیگر نوشته های یهودی را که توسط آنها "آخریف" تلقی می شد، کنار گذاشتند.

متن اولیه کتاب مقدس برای مسیحیان اولیه

17>«سپتواژینت» ، ترجمه یونانی «انجیل عبری» ، اگرچه، حتی در دوران باستان، ترجمه هایی نیز به سریانی، قبطی، گئز و لاتین در میان سایر زبان ها انجام می شد. با این حال، لیست های تا حدودی متفاوت از آثار پذیرفته شده استدر دوران باستان به رشد خود ادامه داد و در قرن چهارم، مجموعه ای از سینودها یا مجالس کلیسا (به ویژه شورای رم در 382 پس از میلاد و شورای کرگدن در سال 393 پس از میلاد) فهرستی قطعی از متون تهیه کردند که منجر به کتاب 46 ​​فعلی شد. قانون "عهد عتیق" و قانون 27 کتاب "عهد جدید" که امروزه توسط کاتولیک ها به رسمیت شناخته شده است. در حدود سال 400 پس از میلاد، سنت ژروم نسخه لاتین «Vulgate» «انجیل» را مطابق با احکام سینودهای قبلی تولید کرد و در شورای ترنت در سال 1546، این موضوع توسط کاتولیک ها اعلام شد. کلیسا تنها انجیل معتبر و رسمی در آیین لاتین است.

اما در طول اصلاحات پروتستانی قرن شانزدهم، فرقه های پروتستان شروع به حذف آن دسته از فرقه های آخرالزمان یا تثنیه کردند. عهد عتیق" متون اضافه شده توسط کلیسای کاتولیک اولیه، به طور موثر آن را به محتوای "انجیل عبری" تقسیم می کند. هم کاتولیک ها و هم پروتستان ها از یک کتاب 27 استفاده می کنند «عهد جدید» قانون. به زبان عبری کتاب مقدس، با برخی از بخش‌های کوچک (مخصوصاً کتاب‌های دانیال و عزرا) به زبان آرامی کتاب مقدس، در تاریخ‌های مختلف تأیید نشده بین قرن نهم تا قرن چهارم قبل از میلاد. کتاب‌های "عهد جدید" به یونانی کوئینه (زبان رایج خیابانی آن زمان) نوشته شده‌اند.بر خلاف یونانی کلاسیک ادبی تر)، و می توان با دقت بیشتری قدمت آن را به قرن اول تا دوم پس از میلاد داد> ناشناخته هستند.

این دیدگاه سنتی مبنی بر اینکه کتابهای «تورات» توسط خود موسی نوشته شده است، مورد انتقاد پراکنده دانشمندان قرون وسطی قرار گرفت، و نظریه مدرن. فرضیه مستند» نشان می‌دهد که در واقع توسط افراد مختلف در زمان‌های مختلف نوشته شده است، معمولاً مدت‌ها پس از وقایع توصیف‌شده. این کتاب "انجیل" را بیشتر به عنوان یک مجموعه ادبی می‌بیند تا اثری تاریخی، و معتقد است که ارزش تاریخی متن نه در روایت آن از وقایعی که توصیف می‌کند، بلکه در چیزی است که منتقدان می‌توانند. استنتاج در مورد دورانی که نویسندگان در آن زندگی می کردند. اگرچه باستان شناسی کتاب مقدس وجود بسیاری از افراد، مکان ها و وقایع ذکر شده در «انجیل» را تأیید کرده است، بسیاری از محققان منتقد استدلال کرده اند که «انجیل» نباید به عنوان خوانده شود. یک سند تاریخی دقیق، اما بیشتر به عنوان یک اثر ادبی و الهیاتی که اغلب از رویدادهای تاریخی (و همچنین از اساطیر غیر عبری) به عنوان منبع اصلی استفاده می کند.

اکثر فرقه های مسیحی تعلیم می دهند که " کتاب مقدس" خود پیامی فراگیر دارد، که الهیات مسیحی در طول قرن ها حول آن بنا شده است. بسیاری از مسیحیان، مسلمانان و یهودیان به آن توجه دارند