فهرست مطالب
(تراژدی، یونانی، 431 ق.م، 1419 سطر)
مقدمهدختر کرئون پادشاه کورینت.
نمایشنامه با سوگواری مدیا برای از دست دادن عشق شوهرش آغاز می شود. پرستار سالخورده او و گروه کر زنان کورنتی (عموماً با وضعیت اسفناک او همدردی می کنند) از آنچه ممکن است با خود یا فرزندانش بکند می ترسند. کرئون پادشاه نیز از ترس آنچه مده ممکن است انجام دهد، او را تبعید می کند و اعلام می کند که او و فرزندانش باید فوراً کورنت را ترک کنند. مدیا برای رحمت طلبید و یک روز به او مهلت داده می شود تا بتواند انتقام خود را بگیرد.
جیسون می آید و سعی می کند خود را توضیح دهد. او می گوید که گلوس را دوست ندارد اما نمی تواند فرصت ازدواج با یک شاهزاده خانم ثروتمند و سلطنتی را از دست بدهد (مدیا اهل کلخیس در قفقاز است و یونانیان او را جادوگر بربر می دانند) و ادعا می کند که او امیدوار است روزی به این دو خانواده بپیوندد و مده آ را به عنوان معشوقه خود نگه دارد. مدیا و گروه کر زنان قرنتی او را باور نمی کنند . او به او یادآوری می کند که مردم خود را به خاطر او ترک کرده است، به خاطر او برادر خود را به قتل رسانده است، به طوری که دیگر نمی تواند به خانه بازگردد. او همچنین به او یادآوری می‌کند که این خود او بود که او را نجات داد و اژدهایی را که از پشم طلایی محافظت می‌کرد کشت، اما او متاثر نمی‌شود و صرفاً به او پیشنهاد می‌دهد تا با هدایایی آرام کند. مدهآ به تاریکی اشاره می کند که ممکن است زنده بماند تا از تصمیم خود پشیمان شود و مخفیانه قصد دارد هم گلوس و هم کرئون را بکشد.پادشاه بی فرزند آتن، که از جادوگر معروف می خواهد که به همسرش برای بچه دار شدن کمک کند. در مقابل، مدیا از او حمایت می‌کند و با وجود اینکه اگیوس از برنامه‌های انتقام‌جویی مدیا آگاه نیست، به او قول می‌دهد که اگر بتواند به آتن فرار کند به او پناه می‌دهد.
مدیا به گروه کر از می گوید که قصد دارد ردای طلایی را مسموم کند (موروثی خانوادگی و هدیه ای از خدای خورشید، هلیوس) که او معتقد است گلوس بیهوده نمی تواند در برابر پوشیدن آن مقاومت کند. او تصمیم می گیرد که فرزندان خود را نیز بکشد ، نه به این دلیل که بچه ها کار اشتباهی انجام داده اند، بلکه به عنوان بهترین راهی که ذهن شکنجه شده اش می تواند برای صدمه زدن به جیسون فکر کند. او یک بار دیگر جیسون را صدا می کند، وانمود می کند که از او عذرخواهی می کند و ردای مسموم و تاج را به عنوان هدیه برای گلوس می فرستد، همراه با فرزندانش به عنوان حاملان هدیه. موفقیت وحشیانه طرح او را بیان کنید. گلوس توسط ردای مسموم کشته شد و کرئون نیز هنگام تلاش برای نجات او توسط سم کشته شد، دختر و پدر هر دو در درد طاقت‌فرسا جان خود را از دست دادند. او با خودش مبارزه می‌کند که آیا می‌تواند خودش را به کشتن بچه‌های خودش هم بیاورد، و همیشه در صحنه‌ای تکان‌دهنده و دلخراش با آنها عاشقانه صحبت می‌کند. پس از لحظه ای تردید، او سرانجام آن را به عنوان راهی برای نجات آنها از قصاص خانواده جیسون و کرئون توجیه می کند. به عنوان گروه کر اززنان از تصمیم او ابراز تاسف می کنند، صدای جیغ بچه ها شنیده می شود. گروه کر مداخله می‌کند، اما در نهایت کاری انجام نمی‌دهد.
جیسون قتل گلوس و کرئون را کشف می‌کند و به صحنه می‌رود تا مدیا را مجازات کند، اما متوجه می‌شود که فرزندانش نیز به قتل رسیده‌اند. کشته شده. مده آ در ارابه آرتمیس با اجساد فرزندانش ظاهر می شود و درد جیسون را به تمسخر می گیرد. او قبل از فرار با اجساد فرزندانش به آتن، برای جیسون نیز عاقبت بدی را پیشگویی می کند. نمایشنامه با نوحه سرایان به پایان می رسد که چنین شرارت های غم انگیز و غیرمنتظره ای باید ناشی از اراده خدایان باشد.
تجزیه و تحلیل> اگرچه این نمایش اکنون یکی از نمایشنامه های بزرگ یونان باستان محسوب می شود ، اما تماشاگران آتنی در آن زمان واکنش چندان مطلوبی نشان ندادند و تنها جایزه سوم (از سه) جشنواره Dionysia را به آن اهدا کردند. 431 قبل از میلاد، ناامیدی دیگری را به حرفه اوریپید اضافه کرد. این ممکن است به دلیل تغییرات گسترده اوریپید در قراردادهای تئاتر یونانی در نمایشنامه باشد، با گنجاندن یک گروه کر غیر قطعی، با انتقاد ضمنی از جامعه آتن و با نشان دادن بی احترامی به خدایان. همانطور که در در مورد بیشتر تراژدی‌های یونانی، نمایش نیازی به تغییر صحنه ندارد و در خارج از نمای کاخ جیسون و مدیا در کورینث اتفاق می‌افتد. وقایعی که خارج از صحنه اتفاق می‌افتند (مانند مرگ گلوس و کرئون و قتل فرزندانش توسط مدیا) در سخنرانی‌های مفصلی که توسط یک پیام رسان ایراد می‌شود، به جای نمایش در برابر تماشاگران توصیف می‌شوند. اگرچه وجود دارد. عملاً هیچ جهت صحنه ای در متون تراژدی های یونانی وجود نداشت، ظاهر مده آ در ارابه ای که توسط اژدهاها در انتهای نمایشنامه کشیده شده بود (به شیوه "deus ex machina") احتمالاً با ساخت و ساز روی پشت بام به دست می آمد. از اسکنه یا معلق از یک "مکان"، نوعی جرثقیل که در تئاترهای یونان باستان برای صحنه های پرواز و غیره استفاده می شد. این نمایش بسیاری از موضوعات جهانی را بررسی می کند : شور و خشم (مدیا زنی افراطی رفتار و عاطفه است و خیانت جیسون به او شور و شوق او را به خشم و تباهی بی‌اعتنا تبدیل کرده است). انتقام (مدیا حاضر است همه چیز را قربانی کند تا انتقامش کامل شود). عظمت و غرور (یونانیان مجذوب شدندمرز باریک بین بزرگی و غرور یا غرور و این ایده که همان ویژگی هایی که یک مرد یا زن را بزرگ می کند می تواند منجر به نابودی آنها شود. دیگری (بیگانه بودن مده آ مورد تاکید قرار می گیرد و وضعیت او به عنوان یک تبعیدی همچنان بدتر می شود، اگرچه اوریپید در طول نمایشنامه نشان می دهد که دیگری منحصراً چیزی خارج از یونان نیست)؛ هوش و دستکاری (جیسون و کرئون هر دو دست خود را در دستکاری امتحان می کنند، اما مدیا استاد دستکاری است و به خوبی روی نقاط ضعف و نیازهای دشمنان و دوستانش بازی می کند). و عدالت در جامعه ناعادلانه (مخصوصاً در مورد زنان). از نظر برخی به عنوان یکی از اولین آثار فمینیسم ، با مدیا به عنوان یک قهرمان فمینیست . برخورد اوریپید با جنسیت پیچیده ترین موردی است که در آثار هر نویسنده یونان باستان یافت می شود، و سخنرانی آغازین مدیا در گروه کر شاید شیواترین بیانیه ادبیات کلاسیک یونان در مورد بی عدالتی هایی باشد که روی می دهد. زنان. در شخصیت مدیا زنی را می بینیم که رنجش به جای اینکه او را شرافت بخشد، او را به هیولا تبدیل کرده است. او به شدت مغرور، حیله گر و سرد کارآمد است و حاضر نیست به دشمنان خود اجازه هر نوع پیروزی را بدهد. او تقوای دروغین و ارزش‌های ریاکارانه دشمنان خود را می‌بیند و از ورشکستگی اخلاقی خود علیه آنها استفاده می‌کند. انتقام او کامل است، اما به قیمت تمام چیزهایی است که او برایش عزیز است. او تا حدودی فرزندان خود را به این دلیل می کشد که نمی تواند این فکر را بکند که ببیند آنها توسط دشمن آسیب دیده اند. از سوی دیگر، جیسون به عنوان مردی مغرور، فرصت طلب و بی وجدان به تصویر کشیده شده است. ، پر از خودفریبی و خودخوری نفرت انگیز. دیگر شخصیت‌های اصلی مرد، کرئون و اگئوس، نیز به‌عنوان ضعیف و ترسناک به تصویر کشیده می‌شوند و ویژگی‌های مثبت کمی دارند.
[rating_form id= ”1″] |
متن گم شد و سپس در قرن اول پس از میلاد در رم دوباره کشف شد ، و بعداً توسط تراژدی‌نویسان رومی انیوس، لوسیوس اقتباس شد.Accius، Ovid ، Seneca جوان و Hosidius Geta در میان دیگران. در اروپای قرن شانزدهم دوباره کشف شد و اقتباس های زیادی در تئاتر قرن بیستم دریافت کرد، به ویژه درام ژان آنویه در سال 1946، "Médée" . 
رابطه بین گروه کر و مدیا یکی از جالب‌ترین رابطه‌ها در تمام نمایش‌های یونانی است. زنان به تناوب وحشت زده و مجذوب مده می شوند و به کمک او زندگی می کنند. آنها هم او را محکوم می کنند و هم به خاطر اعمال وحشتناکش برای او ترحم می کنند، اما هیچ دخالتی نمی کنند. مدیا قدرتمند و نترس، حاضر نیست به او ظلم شودتوسط مردان، و گروه کر نمی تواند او را تحسین کند، زیرا او با گرفتن انتقام از تمام جنایاتی که علیه همه نوع زنان انجام شده است انتقام می گیرد. ما، مانند Aeschylus ' "Oresteia" ، اجازه نداریم خود را با بازگرداندن نظم مردانه آرام کنیم: "Medea" آن نظم را به عنوان ریاکارانه و بی نخاع آشکار می کند.