ترجمه کاتولوس 51

John Campbell 16-04-2024
John Campbell

فهرست مطالب

چشمان من خاموش شده است

12

lumina nocte.

در شب دوگانه.

13

otium, Catulle, tibi molestum est:

بیکاری، Catullus، آیا شما ضرر می کنید ,

14

otio exsultas nimiumque gestis:

در بطالت و بیچارگی خود شورش می کنید خیلی زیاد است.

15

otium et reges prius et beatas

بیکاری در حال حاضر هر دو پادشاه را ویران کرد

16

اوربهای پردیدی.

و شهرهای ثروتمند.

کارمن قبلیدر ادامه به خود می گوید که زمان زیادی در اختیار دارد . او می‌گوید: « فرغت بیش از حد ». سپس او اضافه می کند که وقت خالی زیاد او را به دردسر می اندازد. در واقع، اوقات فراغت بیش از حد، پادشاه را سرنگون کرده و شهرهای ثروتمند را از بین برده است.

این جایی است که ما شروع به تعجب می کنیم که آیا کاتولوس واقعاً به لزبیا فکر می کند یا از ارجاع به موزه اش استفاده می کند. استعاره ای از وضعیت تاسف بار جمهوری روم؟ به لطف ژنرال های متخاصم، روم در این زمان دستخوش چندین رویداد ناگوار شده بود. با در نظر گرفتن این موضوع، بیایید نگاهی به بازیکنان این درام باستانی بیندازیم.

همچنین ببینید: کالیپسو در ادیسه: افسونگر زیبا و فریبنده

اغلب پیشنهاد شده است که لزبیا کلودیا متلی، همسر Caecilius Metellus Celer و خواهر Publius Clodius Pulcher است. کلودیا زمانی که با متلوس همراه شد بیوه بود. جایی در امتداد خط، آنها دچار درگیری شدند. متلوس درگیر یک نابسامانی سیاسی عمده بود که در ارتباط با کمک به بطلمیوس ها بود - چیزی که اتفاق نیفتاد زیرا سنا پیشگویی را کشف کرد که علیه آن صحبت می کرد. متلوس به دلیل مشارکت در این تخلف و چندین تخلف دیگر، از جمله اتهاماتی مبنی بر اینکه او تلاش کرده است کلودیا را مسموم کند، به دادگاه کشیده شد. آخرین تخلف توسط پوبلیوس کلودیوس پولچر علیه او انجام شد.

قبل از محاکمه، کلودیوس متهم شده بود که یک زن مذهبی کاملاً زن را تصادف کرده است.گردهمایی، مبدل به عنوان یک باکره جلیقه ای. همسر ژولیوس سزار، پمپئیا مسئول ترتیب دادن این رویداد بود زیرا ژولیوس در آن زمان پونتیفکس ماکسیموس بود و او متهم به تبانی با کلودیوس بود. سزار شهادت داد که پمپئیا بی گناه است اما سپس او را طلاق داد . این احتمال وجود دارد که این طلاق انگیزه سیاسی داشته باشد، زیرا این ازدواج برای جلب نظر پومپی، که یک ژنرال با نفوذ در آن زمان بود، ترتیب داده شده بود.

مطمئن است که کاتولوس از همه این وقایع آگاه بوده است. شاید امیدوار بود که از میان اختلاط ها و آشفتگی ها، به نحوی بتواند با زنی که از دور او را می پرستیده بود، ارتباط برقرار کند. اما برخی از ابیات دیگر او نشان می‌دهد که چنین نمی‌شد.

با همه شایعات و داستان‌هایی که در اطراف گفته می‌شود، انسان را به این سوال بزرگ می‌رساند: آیا این شعر کوچک بود. ساخته شده بر روی قطعه سافو واقعاً در مورد عبادت ناامیدانه او از دور لزبیا بود، یا بیشتر در مورد جریان های مختلف سیاسی بود؟ مرد خداگونه که بود؟ آیا Caecilius Metellus Celer بود؟ متلوس یکی از ستوانهای پمپی بود که او را به یکی از طرفین طلاق مفتضحانه پمپئیا تبدیل کرد. آیا کاتولوس واقعاً می‌گفت که اشراف رم در صورتی که بتوانند از چنین شیطنت‌های گوناگونی برآیند زمان زیادی در اختیار داشتند؟

یا شاید او به سادگی خود را سرزنش می‌کرد آرزوی چیزیاو نمی توانست داشته باشد. از آنجایی که ما به بیش از 2000 سال تاریخ نگاه می کنیم، گفتن آن دشوار است. شاید کمی از همه این چیزها بود. مطمئناً، وقایع روم در سراسر اعصار بازتاب داشته است.

به همان اندازه مهم ممکن است استفاده از سافیک متر باشد. به کار بردن این سبک در نوشتن زبان انگلیسی دشوار است زیرا ریتم طبیعی زبان انگلیسی، ایامبیک است، در حالی که متر سافیک تروکائیک است. دو هجا که اولی بدون تاکید و دومی تاکید دارد. خط آغازین یک قافیه مهد کودک که می‌خواند: «من یک درخت آجیل کوچک داشتم» نمونه‌ای عالی از ساختار آیامبیک است. این ساختار شعر شروع می‌شود: «من داشتم/یک فندق/چند مهره/درخت، و…» همانطور که می‌بینید، این سطر از چهار آیمب تشکیل شده است.

Trochaic ریتم طبیعی لاتین است. زبان های مبتنی بر ، اما می توان آن را در زبان انگلیسی نیز استفاده کرد. شکسپیر هنگام نوشتن شعار سه جادوگر در مکبث از کاربرد آزاد آن استفاده کرد. در اینجا یک خط نمونه وجود دارد: "Gall of goat, and Slips of Yeh..."  همانطور که به ساختار نگاه می کنیم، "gall of/goat and/slips of/ yew" اجرا می شود. بنابراین می‌توانید ببینید که در جایی که iambic به ba-BUMP، ba-Bump، trochaic می‌رود BUMP – ba، BUMP-ba.

متاسفانه، همانطور که اغلب اوقات اتفاق می‌افتد، ساختار در ترجمه گم می‌شود. همچنین احتمالاً نمی دانیم که کاتولوس چه انگیزه هایی داردبرای وام گرفتن ساختار سافو برای این شعر بود، مگر اینکه او به این معنی باشد که لزبیا شبیه سافو است. از یک چیز می توانیم مطمئن باشیم: او دلایل خود را داشت. کاتولوس اشعار خود را با هدفی خلق کرده است و به نظر می‌رسد که معمولاً بیش از یک لایه معنا در محتوای آنها نهفته است. زبان برای رومی ها مهم بود. آن‌ها آن را یکی از مهارت‌هایی می‌شمردند که همه آقایان باید داشته باشند.

با بازگرداندن همه این‌ها به کاتولوس و اشتیاق او برای لزبیا، می‌توان مطمئن بود که هر چه قصد اصلی او بود، می‌نوشت. در بیش از یک سطح . حتی این احتمال وجود دارد که خود رم لزبیا بوده باشد و ستایش یک زن متاهل فقط یک موضوع فرعی باشد. این اولین بار نیست که از یک نماد زن برای نشان دادن یک شهر یا ملیت استفاده می شود. حتی این احتمال وجود دارد که کاتولوس در بیش از یک سطح می نوشت، در حالی که ماهیچه های خود را به عنوان یک شاعر خم می کرد. حفظ شده . شاید حتی بتوانیم بگوییم که کاتولوس کار او را تحسین می کرد. اما مانند تمام این گمانه‌زنی‌ها، تا زمانی که کسی ماشین زمان کار را اختراع نکند، نمی‌توانیم به عقب برگردیم و از او در مورد قصدش بپرسیم. از این رو، تنها نوشته ها و سوابقی برای ما باقی مانده است که سرنخ هایی از شاعر و مقصود او به ما بدهد. با توجه به مدت زمانی که بین عصر ما وجود داردو او، ما خوش شانس هستیم که به اندازه ای که هنوز در دسترس ما است، داریم.

خط متن لاتین ترجمه انگلیسی
1

ILLe mi par esse deo uidetur،

به نظر من او با یک خدا برابر است،

2

ille, si fas est, superare diuos,

اگر ممکن باشد به نظر می رسد برای پیشی گرفتن از خدایان،

3

qui sedens adueresus identidem te

که نشسته است بارها و بارها روبروی شما

4

تماشاگر و ممیزی

به شما خیره می شود و صدای شما را می شنود

5

dulce ridentem، misero quod omnis

خنده شیرین. چنین چیزی می برد

6

eripit sensus mihi: nam simul te,

همه ی حس های من، افسوس!– چون هر وقت تو را می بینم،

7

Lesbia، aspexi، nihil est super mi

لزبیا، یکباره هیچ صدایی باقی نمی ماند

8

vocis in stone;

در دهان من؛

9

lingua sed torpet, tenuis sub artus

اما زبانم می لنگد، شعله ای لطیف می دزدد

10

flamma demat, sonitu suopte

همچنین ببینید: کوالموس: هر آنچه که باید درباره این خدای منحصر به فرد بدانید

از طریق اندام هایم، گوش هایم گزگز می شوند

11

هاله های رنگی، جمینا و تگونتور

با زمزمه درونی،

John Campbell

جان کمپبل یک نویسنده و علاقه مندان به ادبیات ماهر است که به خاطر قدردانی عمیق و دانش گسترده اش از ادبیات کلاسیک معروف است. جان با اشتیاق به کلام مکتوب و شیفتگی خاصی به آثار یونان و روم باستان، سالها را به مطالعه و کاوش در تراژدی کلاسیک، شعر غزل، کمدی جدید، طنز، و شعر حماسی اختصاص داده است.با فارغ التحصیلی ممتاز در رشته ادبیات انگلیسی از یک دانشگاه معتبر، پیشینه دانشگاهی جان او را برای تحلیل انتقادی و تفسیر این خلاقیت های ادبی جاودانه فراهم می کند. توانایی او در کنکاش در ظرایف شعرهای ارسطو، عبارات غنایی سافو، شوخ طبعی آریستوفان، تفکرات طنز آمیز یوونال، و روایت های گسترده هومر و ویرژیل واقعا استثنایی است.وبلاگ جان به عنوان یک پلت فرم مهم برای او عمل می کند تا بینش ها، مشاهدات و تفسیرهای خود را از این شاهکارهای کلاسیک به اشتراک بگذارد. او از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خود از مضامین، شخصیت ها، نمادها و زمینه تاریخی، آثار غول های ادبی باستانی را زنده می کند و آنها را برای خوانندگان با هر زمینه و علاقه قابل دسترس می کند.سبک نوشتاری جذاب او هم ذهن و هم قلب خوانندگانش را درگیر می کند و آنها را به دنیای جادویی ادبیات کلاسیک می کشاند. با هر پست وبلاگ، جان به طرز ماهرانه ای درک علمی خود را با یک نکته عمیق به هم می پیونددارتباط شخصی با این متون، آنها را قابل ربط و مرتبط با دنیای معاصر می کند.جان که به عنوان یک مرجع در زمینه خود شناخته می شود، مقالات و مقالاتی را با چندین مجله و نشریه ادبی معتبر ارائه کرده است. تخصص او در ادبیات کلاسیک نیز او را به سخنران مورد علاقه در کنفرانس های دانشگاهی و رویدادهای ادبی مختلف تبدیل کرده است.جان کمپبل از طریق نثر شیوا و شور و شوق پرشور خود مصمم است زیبایی جاودانه و اهمیت عمیق ادبیات کلاسیک را احیا کند و جشن بگیرد. چه شما یک محقق متعهد باشید یا صرفاً یک خواننده کنجکاو باشید که به دنبال کشف دنیای ادیپ، اشعار عاشقانه سافو، نمایشنامه های شوخ طبع مناندر یا داستان های قهرمانانه آشیل هستید، وبلاگ جان وعده می دهد که منبع ارزشمندی باشد که آموزش، الهام بخشیدن و شعله ور شدن خواهد داشت. عشق مادام العمر به کلاسیک ها