անտառ.

90

ibi semper omne uitae spatium famula fuit.

Իր ողջ կյանքի ընթացքում նա միշտ աղախին է եղել: Cybebe, dea domina Dindymi,

Աստվածուհի, մեծ աստվածուհի, Cybele, աստվածուհի, Dindymus-ի տիկին

92

procul a mea tuos sit furor omnis, era, domo:

Իմ տնից հեռու լինի քո ողջ կատաղությունը, ով իմ թագուհի

93

alios age incitatos, alios age rabidos:

մյուսները քշում են դու խելագարության մեջ ես, մյուսները քեզ տանում են դեպի խելագարություն:

Նախորդ Կարմենկա՞ պատկեր, որը ես չունեի:

63

ego mulier, ego adulescens, ego ephebus, ego puer ,

Ես կին լինել-որ մանուկ էի, ես պատանի, ես տղա,

64

ego gymnasi fui flos, ego eram decus olei:

Ես խաղահրապարակի ծաղիկն էի, ես մի ժամանակ փառքն էի the palaestra:

65

mihi ianuae հաճախում է, mihi limina tepida,

իմը մարդաշատ դռներն էին, իմը` տաք շեմերը,

66

mihi floridis corollis redimita domus erat,

հանիր ծաղկավոր ծաղկեպսակներ իմ տունը զարդարելու համար

67

linquendum ubi esset orto mihi Sole cubiculum.

երբ ես պետք է հեռանայի իմ սենյակից արևածագին:

68

ego nunc deum ministra et Cybeles famula fear?

Ես, հիմա ինձ կոչե՞ն – ի՞նչ: աստվածների աղախին, Կիբելեի մինիստրուհի՞

69

էգո Maenas, ego mei pars, ego uir sterilis ero?

Ես Մաենադ եմ, ես իմ մասնիկն եմ, ամուլ մարդ լինեմ:

70

ego uiridis algida Idae niue amicta loca colam?

Ես բնակվե՞մ կանաչապատ Իդայի սառցե ձյունապատ շրջաններում,

71

ego uitam agam sub altis Phrygiae columinibus,

Կյանքս անցնում եմ բարձր գագաթների տակՖրիգիայի,

72

ubi cerua siluicultrix, ubi aper nemoriuagus?

հետույքի հետ, որը հետապնդում է անտառները, վարազի հետ, որը տարածում է անտառը:

73

iam iam dolet quod egi, iam iamque paenitet:'

հիմա, հիմա ես խղճում եմ իմ արարքին, հիմա, հիմա կուզենայի, որ այն չեղարկվեր»:

74

roseis ut huic labellis sonitus citus abiit

Նրա վարդագույն շուրթերից, երբ հնչեցին այս խոսքերը չորրորդ,

75

geminas deorum ad aures noua nuntia referens,

նոր հաղորդագրություն բերելով աստվածների երկու ականջներին,

76

ibi iuncta iuga resoluens Cybele leonibus

այնուհետև Կիբելեն, թուլացնելով ամրացված լուծը իր առյուծներից,

77

laeuumque pecoris hostem stimulans ita loquitur.

եւ հրահրելով երամի այդ թշնամուն, ով գծում էր ձախ կողմում, այսպես է խոսում.

78

'agedum,' inquit 'age ferox fac ut hunc furor

<0 «Հիմա արի,- ասում է նա,- արի, գնա սաստիկ, թող խելագարությունը որսի նրան, հետևաբար

79

fac uti furoris ictu reditum in nemora ferat,

առաջարկիր նրան, ուստի խելագարության հարվածով նրան նորից ուղարկիր անտառներ,

80

mea libere nimis qui fugere imperia cupit:

նա, ով չափազանց ազատ կլիներ, և վազեցհեռու իմ ինքնիշխանությունից:

81

age caede terga cauda, ​​tua uerbera patere,

Արի՛, պոչով ետ գցի՛ր, քո խարազանմանը համբերի՛ր,

82

fac cuncta mugienti fremitu loca retonent,

մռնչել շուրջբոլորը աղմկելով,

83

rutilam ferox torosa ceruice quate iubam.'

կատաղի թափահարեք թևավոր պարանոցի վրա ձեր կարմրավուն մանուշը:

Տես նաեւ: Զևսը Լեդային հայտնվեց որպես կարապ: Ցանկության հեքիաթ

84

ait haec minax Cybebe religatque iuga manu:

Այսպես է ասում բարկացած Կիբելեն և իր ձեռքով արձակում է լուծ.

85

ferus ipse sese adhortans rapidum incitat animo,

Հրեշը գրգռում է նրա քաջությունը և զայրացնում նրան սրտի կատաղության մեջ; , refringit uirgulta pede uago.

նա արագությամբ հեռանում է, մռնչում է, հեռանալով ոտքով կոտրում է խոզանակը:

87

at ubi umida albicantis loca litoris adiit,

Բայց երբ նա եկավ ճերմակափայլ ափի ջրային հատվածները,

88

teneramque uidit Attin prope marmora pelagi,

եւ տեսավ քնքուշ Ատիսին ծովի հարթ տարածությունների մոտ,

89

facit impetum. illa demens fugit in nemora fera;

նա շտապում է նրա վրա – խելագարորեն Ատիսին թռչում է վայրի բնությունմի կին, նա մտածում է, թե ինչ կլինի: Ատիսը խոսում է այն մասին, թե ինչպես է ինքը ժամանակին եղել դպրոցի գիմնազիայի հպարտ անդամ ՝ Պալեստրայում: Երբ Ատիսը մտածում է, թե ով է եղել և է, Կատուլլոսը հետ ու առաջ է փոխվում իգական և արական դերանուններից: Ցավոք, Ատիսը զղջում է իր արածի համար, այնուհետև նա վերածվում է Կիբելի, որը դաժան բառերով խոսում է այն մասին, թե ինչպես է խելագարությունը կհասնի Ատիսին: Նա վկայակոչում է առյուծին, ով Ատիսին կխելագարացնի և կստիպի անտառ մտնել:

I Հռոմեական դիցաբանության մեջ Կիբելեն ասոցացվում էր վայրի բնության հետ: Նրա ուղեկիցը առյուծն էր: Նա տարբերվում է վայրի բնության հունական աստվածուհի Արտեմիսից, որն իր ուղեկից և խորհրդանիշ ուներ եղնիկ: Հռոմեական դիցաբանության մեջ Ատիսը` բուսականության աստվածը, Կիբելեի ամուսինն էր: Գալաները ներքինիներ էին։ Ատիսը կապված էր Phyrgia-ի և Dindymon-ի պաշտամունքի հետ : Ատիսը պետք է ամուսնանար, բայց մինչ հարսանեկան երգը հնչում էր, Կիբելն իրեն ցույց տվեց Ատիսին, և նա խելագարության մեջ ամորձատվեց: Հետագայում աստվածները որոշեցին, որ Ատիսն անմահ է լինելու: Կատուլլոսը ուսումնասիրում է հռոմեական պանթեոնում այս երկու կարևոր աստվածների փոխհարաբերությունները: Ըստ երևույթին, նա հիացած է այն մարդկանցով, ովքեր պաշտում էին Կիբելեին, և թե ինչպես էր նա նախընտրում, որ նրանք ամորձանային։ Սա կարող էր կապված լինել Արտեմիսի հետ, որը կույս աստվածուհի էր և սպանում էր տղամարդկանց, ովքեր տեսնում էին նրան մերկ։

Այս բանաստեղծությունը կտրուկ տարբերվում է Կատուլլոսի բնորոշ բանաստեղծություններից : Սեքսի մասին խոսելու փոխարենԼեսբիայի հետ կամ ծաղրելով իր ընկերներին, Կատուլլոսը դառնում է երաժշտական ​​և կասկածի տակ է դնում տղամարդկանց և կանանց դերը: Այս բանաստեղծությունը գրվել է մ.թ.ա. ժամանակներում, բայց այն շատ տեղին է այսօր, քանի որ սեռերի դերերը անընդհատ փոխվում են:

Կարմեն 63

ուրախացրե՛ք ձեր տիկնոջ սիրտը արագ թափառումներով: mente cedat: simul ite, sequimini

Տող	Լատինական տեքստ	Անգլերեն թարգմանություն
1	SVPER alta uectus Attis celeri rate maria,	Ծնվել է իր արագ կեղեւում խոր ծովերի վրա,
2	Phrygium ut nemus citato cupide pede tetigit,	Ատտիս, երբ անհամբեր ոտքով նա հասավ փռյուգիական անտառ,
3	adiitque opaca siluis redimita loca deae,	եւ մտավ աստվածուհու կացարաններ, ստվերային, անտառապատ;
4	stimulatus ibi furenti rabie, uagus animis,	այնտեղ, մոլեգնած խելագարությունից մղված, մտքով շփոթված,
5	deuolsit ili acuto sibi pondera silice,	նա նրանից ցած նետեց սուր կայծքարով իր անդամի բեռը:
6	itaque ut relicta sensit sibi membra sine uiro,	Այսպիսով, երբ նա զգաց, որ իր վերջույթները կորցրել են իրենց manbood,
7	etiam laste terrae sola sanguine maculans,	դեռ թարմ արյունով, որը շաղ տալիս է դեմքըաղացած,
8	niueis citata cepit manibus leue typanum,	արագ ձնառատ նվագախմբերով նա բռնեց թեթև թմբուկը,
9	typanum tuum, Cybebe, tua, mater initia,	քո թմբուկը, Cybele, քո խորհուրդները, մայրիկ,
10	quatiensque terga tauri teneris caua digitis	եւ փափուկ մատներով թափահարելով սնամեջ արտաքնոցը
11	canere haec suis adorta est tremebunda comitibus:	այդպիսով նա սկսեց դողալով երգել իր ուղեկիցների համար.
12	'agite ite ad alta, Gallae, Cybeles nemora simul,	«Արի հեռու, այ Գալլաե, միասին գնացեք Կիբելեի լեռնային անտառները,
13	simul ite, Dindymenae dominae uaga pecora,	միասին գնացեք, Դինդիմուսի տիկնոջ թափառական երամակ,
14	aliena quae petentes uelut exules loca	ովքեր արագորեն փնտրում են այլմոլորակայինների տներ որպես աքսորյալներ,
15	sectam meam exsecutae duce me mihi comites	հետեւեցին իմ կանոնին, մինչ ես առաջնորդում էի քեզ իմ գնացքով,
16	rapidum salum tulistis truculentaque pelagi	դիմացավ արագ հոսող աղաջրերին և վայրենի ծովեր,
17	et corpus euirastis Veneris nimio odio;	ևանօդաչու դարձրե՛ք ձեր մարմինները սիրո լիակատար զզվանքից,
18	hilarate erae citatis erroribus animum: 12>		Թող ձանձրալի հետաձգումը հեռանա ձեր մտքից; գնացեք միասին, հետևեք

20

Phrygiam ad domum Cybebes, Phrygia ad nemora deae,

փռյուգիական Կիբելե տան, աստվածուհու փռյուգիական անտառներին,

21

ubi cymbalum sonat uox, ubi tympana reboant,

ուր հնչում է ծնծղաների աղմուկը, որտեղ թմբուկները նորից արձագանքում են,

22

tibicen ubi canit Phryx curuo graue calamo,

որտեղ ֆրյուգիացի ֆլեյտահարը խորը նոտա է փչում իր վրա։ կոր եղեգ,

23

ubi capita Maenades ui iaciunt hederigerae,

ուր Մաենադների բաղեղ պսակները դաժանորեն գցում են իրենց գլուխները,

24

ubi sacra sancta acutis ululatibus գրգռիչ,

ուր զրնգուն բղավոցներով թափահարում են սուրբ խորհրդանիշները,

25

ubi sueuit illa diuae uolitare uaga cohors,

ուր դիցուհու այդ թափառական ընկերությունը սովոր է շրջել,

26

quo nos decet citatis celerare tripudiis.'

որտեղ մեզ համար 'tis meet'արագ պարերով շտապել»:

27

simul haec comitibus Attis cecinit notha mulier,

Այնքան շուտ, երբ Ատիսը, կին, բայց ոչ ճշմարիտ, այսպես երգեց իր ուղեկիցներին,

28

thiasus repente linguis trepidantibus ululat,

հաճախողները հանկարծ դողացող լեզուներով բարձրաձայն բղավում են,

29

leue tympanum remugit, caua cymbala recrepant:

թեթեւ թմբուկը նորից զնգում է, նորից բախվում են խոռոչ ծնծղաները,

12>

30

uiridem citus adit Idam properente pede երգչախումբ:

արագ դեպի կանաչ Իդան շտապում է ոտքով:

31

furibunda simul anhelans uaga uadit animam agens

12>

Այնուհետև չափազանց կատաղած, շնչակտուր, անորոշ, թափառող, շնչակտուր,

32

comitata tympano Attis per opaca nemora dux,

որին հաճախում էր թմբուկը, Ատիսը, մութ անտառների միջով նրանց առաջնորդը,

33

ueluti iuuenca uitans onus indomita iugi;

որպես անկոտրում երինջ՝ սկսած լծի բեռից մի կողմ։

34

rapidae ducem sequuntur Gallae properipedem.

Արագ հետևեք Gallae-ին նրանց սրընթաց ոտքով առաջնորդին:

35

itaque, ut domum Cybebes tetigere lassulae,

Ուրեմն երբնրանք ձեռք բերեցին Կիբելեի տունը՝ ուշագնաց ու հոգնած,

36

nimio e labore somnum capiunt sine Cerere:

շատ տանջվելուց հետո հանգստանում են առանց հացի;

37

piger his labante languore oculos sopor operit;

ծանր քունը ծածկում է նրանց աչքերը ընկած հոգնածությամբ,

38

բնակվում են հանգիստ molli rabidus furor animi:

նրանց մտքի զառանցական խելագարությունը հեռանում է փափուկ քնի մեջ:

39

sed ubi oris aurei Sol radiantibus oculis

Բայց երբ արևը նրա ոսկե դեմքի փայլատակող աչքերը

40

lustrauit aethera ալբոմ, sola dura, mare ferum,

լուսավորեց պարզ երկինքը, ամուր հողերը, վայրի ծովը,

41

pepulitque noctis umbras uegetis sonipedibus,

և հալածեց գիշերվա ստվերները թարմացած տենչացող նժույգների հետ,

42

ibi Somnus excitam Attin fugiens citus abiit;

այնուհետև Քունը փախավ արթնացած Ատտիսից և արագ ընկավ. գնացել;

43

trepidante eum recepit dea Pasithea sinu.

նրան աստվածուհի Պասիթեան ընդունեց իր ծածանվող գրկում:

44

ita de quiete molli rapida sine rabie

Այսպիսով, փափուկ քնից հետո, ազատվածբռնի խելագարություն,

45

simul ipsa pectore Attis sua facta recoluit,

հենց որ Ատիսն ինքն իր սրտում վերանայեց իր արարքը,

46

liquidaque mente uidit sine quis ubique foret,

և պարզ մտքով տեսավ, թե ինչ է կորցրել սուտը և որտեղ է նա,

47

animo aestuante rusum reditum ad uada tetulit:

նոր մտքով նա նորից ետ գնաց դեպի ալիքները:

48

ibi maria uasta uisens lacrimantibus oculis,

Այնտեղ, նայում է դեպի թափոնների ծովերը հոսող աչքերով,

49

patriam allocuta maestast ita uoce miseriter.

այսպես նա խղճահարությամբ դիմում էր իր երկրին արցունքոտ ձայնով. o mei creatrix, patria o mea genetrix,

» Ով իմ երկիր, որն ինձ կյանք է տվել: Ո՜վ իմ երկիր, որը ծնեց ինձ:

51

ego quam miser relinquens, dominos ut erifugae

ում թողնելով, ամենայն թշվառ։ քանի որ փախած ծառաները թողնում են իրենց տերերին,

52

famuli solent, ad Idae tetuli nemora pedem,

Ես ոտքս տարել եմ Իդայի անտառները,

53

ut aput niuem et ferarum gelida stabula forem,

ապրել ձյան ու վայրի սառած որջերի մեջգազաններ,

54

et earum omnia adirem furibunda latibula,

և իմ կատաղության մեջ այցելիր նրանց բոլոր թաքնված որջերը,

55

ubinam aut quibus locis te positam , patria, reor?

— որտե՞ղ կամ ո՞ր տարածաշրջանում եմ կարծում, որ քո տեղը լինի, ով իմ երկիր:

56

cupit ipsa pupula ad te sibi derigere aciem,

Իմ ակնախնձորները երկար ժամանակ չհրամայված էին իրենց հայացքը դեպի քեզ դարձնելու համար

57

rabie fera carens dum breue tempus animus est.

մինչդեռ կարճ տարածության համար միտքս զերծ է վայրի կատաղությունից: in nemora domo?

Ես իմ տնից հեռու կտեղափոխվե՞մ այս անտառները:

59

patria, bonis, amicis, genitoribus abero?

իմ երկրից, իմ ունեցվածքից, իմ ընկերներից, իմ ծնողներից, արդյոք ես լինեմ: ?

60

abero foro, palaestra, stadio et gyminasiis?

բացակայում եք շուկայից, ըմբշամարտի վայրից, ձիարշավարանից, խաղահրապարակից:

61

miser a miser, querendum est etiam atque etiam, anime.

դժբախտ, բոլոր դժբախտ սիրտ, էլի, էլի պիտի բողոքես։

62

Տես նաեւ: Ipotane: The Lookalikes of Centaurs and Sileni հունական դիցաբանության մեջ

quod enim genus figurast, ego non quod obierim?

Մարդու ո՞ր ձեւի համար: