(โศกนาฏกรรม, กรีก, ประมาณ 413 ก่อนคริสตศักราช, 1,622 บรรทัด)

บทนำของอพอลโลที่เดลฟี เธออยู่ที่นั่นเพื่อแสวงหาสัญญาณจากคำทำนายว่าเหตุใดในขณะที่เธอใกล้จะสิ้นสุดวัยเจริญพันธุ์ เธอจึงไม่สามารถมีลูกกับ Xuthus (Xouthos) สามีของเธอได้

เธอ พบเด็กกำพร้าซึ่งตอนนี้เป็นชายหนุ่มชั่วครู่นอกวิหาร ทั้งสองพูดคุยกันเกี่ยวกับภูมิหลังของพวกเขาและวิธีที่พวกเขามาอยู่ที่นั่น แม้ว่า Creusa จะปกปิดความจริงที่ว่าเธอกำลังพูดถึงตัวเองในเรื่องราวของเธอก็ตาม

Xuthus มาถึงวัดและได้รับคำทำนายว่าชายคนแรกที่เขาพบเมื่อออกจากวัดคือลูกชายของเขา ชายคนแรกที่เขาพบคือเด็กกำพร้าคนเดียวกัน และ Xuthus สันนิษฐานว่าคำทำนายนั้นเป็นเท็จ แต่หลังจากที่ทั้งสองคุยกันสักพัก ในที่สุดพวกเขาก็โน้มน้าวใจตัวเองว่าคำทำนายจะต้องเป็นจริงในที่สุด และ Xuthus ก็ตั้งชื่อเด็กกำพร้าว่า Ion แม้ว่าพวกเขาจะตัดสินใจเก็บความสัมพันธ์เป็นความลับชั่วขณะหนึ่งก็ตาม

The Chorus อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถเก็บความลับนี้ไว้ได้ และหลังจากได้รับคำแนะนำที่ไม่ดีจากคนรับใช้เก่าของเธอ Creusa ที่ขี้โมโหและขี้หึงก็ตัดสินใจที่จะสังหาร Ion ซึ่งเธอเห็นว่าเป็นหลักฐานของการนอกใจของสามี เธอใช้เลือดของกอร์กอนหยดหนึ่งที่เธอได้รับมา เธอให้คนรับใช้พยายามวางยาพิษเขา แต่ความพยายามล้มเหลวและเธอถูกค้นพบ Creusa ขอความคุ้มครองในวิหาร แต่ Ion เข้าไปหลังจากเธอต้องการแก้แค้นที่เธอพยายามฆ่าเขา

ในวิหาร Apollo'sนักบวชหญิงให้เบาะแสเกี่ยวกับต้นกำเนิดที่แท้จริงของ Ion (เช่น เสื้อผ้าที่เขาพบ และสัญลักษณ์แห่งการปกป้องที่เหลืออยู่กับเขา) และในที่สุด Creusa ก็ตระหนักว่า Ion แท้จริงแล้วคือลูกชายที่หายไปของเธอ ซึ่งตั้งครรภ์ร่วมกับ Apollo และ ปล่อยให้ตายไปหลายปีแล้ว แม้จะมีสถานการณ์ที่โชคร้ายจากการกลับมาพบกันอีกครั้ง (การพยายามฆ่ากัน) พวกเขาก็มีความสุขมากกับการค้นพบความสัมพันธ์ที่แท้จริงและได้คืนดีกัน

ในตอนท้ายของบทละคร Athena ปรากฏตัวและตั้งข้อสงสัยใดๆ ต่อ ส่วนที่เหลือและอธิบายว่าคำทำนายเท็จก่อนหน้านี้ของ Ion ที่เป็นลูกชายของ Xuthus นั้นตั้งใจเพียงเพื่อให้ Ion มีตำแหน่งสูงส่งแทนที่จะถูกมองว่าเป็นลูกนอกสมรส เธอบอกล่วงหน้าว่าอิออนจะปกครองในวันหนึ่ง และชื่อของเขาจะถูกตั้งให้เป็นเกียรติแก่ดินแดนนี้ (พื้นที่ชายฝั่งของอนาโตเลียที่รู้จักกันในนามไอโอเนีย)

The เนื้อเรื่องของ “Ion” ผสมผสานเข้าด้วยกันและผสมผสานตำนานและประเพณีหลายอย่างเกี่ยวกับบรรพบุรุษของ Creusa, Xuthus และ Ion (ซึ่งแม้ใน Euripides ' ก็ยังห่างไกลจากความชัดเจน) ตำนานการก่อตั้งกรุงเอเธนส์หลายเรื่อง และประเพณีอันเก่าแก่ของพระราชกุมารผู้ถูกทอดทิ้งตั้งแต่แรกเกิด เติบโตในต่างประเทศ แต่ในที่สุดก็ได้รับการยอมรับและทวงบัลลังก์อันชอบธรรมกลับคืนมา

ยูริพิดิส ดังนั้นจึงทำงานจากตำนานที่หลวมประเพณีที่เขาปรับให้เข้ากับสถานการณ์ร่วมสมัยของเอเธนส์ นอกจากนี้การเชื่อมต่อกับอพอลโลเกือบจะแน่นอนว่าเป็นการประดิษฐ์ของเขาเอง เพื่อผลที่น่าทึ่งเท่านั้น (แม้ว่าจะเป็นประเพณีที่มีเกียรติก็ตาม) การเล่นเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของ Euripides ' การสำรวจนิทานบางเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก ซึ่งเขาอาจมองว่าเป็นการให้อิสระแก่เขาในการประดิษฐ์รายละเอียดเพิ่มเติม

บางคนแย้งว่า ยูริพิดิส ' แรงจูงใจหลักในการเขียนบทละครอาจเป็นการโจมตีอพอลโลและเดลฟิกออราเคิล (อพอลโลถูกพรรณนาว่าเป็นผู้ข่มเหงทางศีลธรรม คนโกหก และขี้โกง) แม้ว่าจะเป็นที่น่าสังเกตว่า ความศักดิ์สิทธิ์ของคำพยากรณ์นั้นได้รับการพิสูจน์อย่างงดงามในตอนปิด แน่นอนว่ามีเครื่องหมายการค้า Euripidean เทพเจ้าที่ผิดพลาดได้ ซึ่งแตกต่างจากผลงานที่เคร่งศาสนาอื่นๆ ของ Aeschylus และ Sophocles

แม้จะมีการใช้ “deus ex machina ที่ค่อนข้างง่าย ” ในรูปลักษณ์ของ Athena ในตอนท้าย ความสนใจส่วนใหญ่ของบทละครมาจากความซับซ้อนที่เชี่ยวชาญของโครงเรื่อง เช่นเดียวกับใน Euripides ' บทละครตอนกลางและตอนหลัง (เช่น “Electra” , “Iphigenia in Tauris” และ “Helen” ) เรื่องราวของ “Ion” สร้างขึ้นจากแรงจูงใจหลักสองประการ: การจดจำสมาชิกในครอบครัวที่สูญเสียไปนานและการวางอุบายที่ชาญฉลาด หรือแบบแผน เช่นเดียวกับในละครเรื่องอื่นๆ ของเขาในภายหลัง"โศกนาฏกรรม" เกิดขึ้นในละคร และทาสชรามีบทบาทโดดเด่น ซึ่งถูกมองว่า ยูริพิดิส คาดเดาล่วงหน้าและมุ่งไปสู่สิ่งที่ต่อมากลายเป็นที่รู้จักในชื่อ "ละครตลกเรื่องใหม่" ประเพณีอันน่าทึ่ง

อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากโครงเรื่องแล้ว “Ion” มักถูกพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในบทละครของ Euripides ที่เขียนขึ้นอย่างสวยงามที่สุด แม้ว่าจะได้รับการตอบรับที่ไม่ดีนักในสมัยโบราณ ความคิดที่ดีของตัวละครนำและความอ่อนโยนและความน่าสมเพชของบางฉากทำให้องค์ประกอบทั้งหมดมีเสน่ห์อย่างประหลาด ผ่านเรื่องราวของการข่มขืนจากสวรรค์และผลที่ตามมา เรื่องราวนี้ตั้งคำถามเกี่ยวกับความยุติธรรมของเทพเจ้าและธรรมชาติของการเป็นพ่อแม่ และค่อนข้างร่วมสมัยในประเด็นนี้

• แปลภาษาอังกฤษโดย Robert Potter (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Euripides/ion.html
• ฉบับภาษากรีกพร้อมการแปลแบบคำต่อคำ (Perseus Project): //www .perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0109