(โศกนาฏกรรม กรีก 438 ก่อนคริสตศักราช 1,163 บรรทัด)

บทนำThessaly สิทธิพิเศษในการมีชีวิตอยู่เลยเวลากำหนดที่เขาเสียชีวิต (ชีวิตของเขาจะต้องสั้นลงหลังจากที่เขาทำให้น้องสาวของอพอลโล, อาร์เทมิสไม่พอใจ) เพื่อตอบแทนการต้อนรับที่กษัตริย์แสดงให้อพอลโลในช่วงเวลาที่เขาถูกเนรเทศจากภูเขาโอลิมปัส

อย่างไรก็ตาม ของขวัญมาพร้อมกับราคา: Admetus ต้องหาใครสักคนมาแทนที่เขาเมื่อความตายมาถึงเพื่อแย่งชิงเขาไป พ่อแม่ที่แก่เฒ่าของ Admetus ไม่เต็มใจที่จะช่วยเหลือเขา และเมื่อถึงเวลาที่ Admetus เสียชีวิต เขาก็ยังไม่พบใครมาแทนที่ด้วยความเต็มใจ ในที่สุด Alcestis ภรรยาผู้อุทิศตนของเขาตกลงที่จะรับตำแหน่งแทนเขา เพราะเธอไม่ต้องการทิ้งลูก ๆ ของเธอให้เป็นกำพร้าหรือถูกทอดทิ้งจากสามีสุดที่รักของเธอ

เมื่อเริ่มละคร เธออยู่ใกล้ สู่ความตายและทานาทอส (ความตาย) มาถึงวังในชุดสีดำและถือดาบพร้อมที่จะนำ Alcestis ไปสู่ยมโลก เขากล่าวหาว่าอพอลโลใช้กลอุบายเมื่อเขาช่วยแอดเมทัสโกงความตายในตอนแรก และอพอลโลพยายามปกป้องและแก้ตัวด้วยการแลกเปลี่ยนสตีโคมิเธียอย่างเผ็ดร้อน ในที่สุดอพอลโลก็ผลุนผลันออกไป โดยทำนายว่าชายผู้หนึ่งจะมาแย่งชิงอัลเซสทิสจากความตาย ธนาทอสเดินเข้าไปในพระราชวังเพื่อเรียกร้องสิทธิของอัลเซสทิสโดยไม่รู้สึกประทับใจ

นักร้องชายชราสิบห้าคนแห่งฟีแรคร่ำครวญถึงการจากไปของอัลเซสทิส แต่บ่นว่าพวกเขายังไม่แน่ใจว่าพวกเขาควรจะทำพิธีไว้อาลัยแด่ราชินีผู้แสนดีเสียที สาวใช้คนหนึ่งแจ้งข่าวที่น่าสับสนแก่พวกเขาว่าเธอยังมีชีวิตอยู่และตายแล้ว ยืนอยู่บนขอบแห่งความเป็นและความตาย และเข้าร่วมคณะนักร้องประสานเสียงเพื่อยกย่องคุณธรรมของ Alcestis เธออธิบายว่า Alcestis ได้เตรียมการสำหรับความตายและอำลาลูกและสามีที่สะอื้นไห้ของเธออย่างไร หัวหน้าคณะนักร้องประสานเสียงเข้าไปในวังพร้อมกับสาวใช้เพื่อเป็นสักขีพยานในพัฒนาการต่อไป

ภายในวัง Alcestis บนเตียงมรณะของเธอขอร้องให้ Admetus อย่าแต่งงานใหม่อีก หลังจากการตายของเธอและปล่อยให้แม่เลี้ยงที่ชั่วร้ายและขุ่นเคืองดูแลลูก ๆ ของพวกเขาและจะไม่มีวันลืมเธอ แอดเมทัสตกลงอย่างง่ายดายเพื่อแลกกับการเสียสละของภรรยาของเขา และสัญญาว่าจะดำเนินชีวิตอย่างเคร่งขรึมเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอ ละเว้นจากการรื่นเริงตามปกติในครอบครัวของเขา พอใจกับคำสาบานของเขาและสงบสุขกับโลก จากนั้น Alcestis ก็สิ้นใจ

วีรบุรุษ Heracles เพื่อนเก่าของ Admetus มาถึงพระราชวังโดยไม่สนใจความเศร้าโศกที่เกิดขึ้นในสถานที่นี้ เพื่อผลประโยชน์ของการต้อนรับ กษัตริย์ตัดสินใจที่จะไม่เป็นภาระแก่เฮอร์คิวลีสด้วยข่าวเศร้า โดยรับรองกับเพื่อนของเขาว่าการตายเมื่อเร็วๆ นี้เป็นเพียงเรื่องของคนนอกที่ไม่มีบัญชี และสั่งให้คนรับใช้แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ดังนั้น Admetus จึงต้อนรับ Heracles ด้วยการต้อนรับอย่างฟุ่มเฟือยตามปกติสัญญาของเขากับ Alcestis ที่จะงดเว้นจากการรื่นเริง เมื่อเฮราคลีสเมามากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็กวนประสาทคนรับใช้ (ซึ่งรู้สึกขมขื่นที่ไม่ได้รับอนุญาตให้ไว้ทุกข์ให้พระราชินีอันเป็นที่รักอย่างถูกต้อง) มากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด คนหนึ่งตะคอกใส่แขกและบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ

เฮราคลีสเสียใจกับความผิดพลาดและพฤติกรรมแย่ๆ ของเขา (รวมถึงโกรธที่แอดเมทัสหลอกเพื่อนด้วยวิธีที่น่าอายและโหดร้าย) และเขาตัดสินใจซุ่มโจมตีอย่างลับๆ และเผชิญหน้ากับความตายเมื่อมีการเซ่นสังเวยศพที่หลุมฝังศพของ Alcestis โดยตั้งใจที่จะต่อสู้กับความตายและบังคับให้เขามอบ Alcestis ให้กับ

ต่อมา เมื่อ Heracles กลับมาที่วัง เขาได้นำหญิงสาวที่คลุมหน้ามาด้วยซึ่งเขา มอบให้กับ Admetus ในฐานะภรรยาใหม่ เป็นที่เข้าใจกันว่า Admetus ไม่เต็มใจ โดยประกาศว่าเขาไม่สามารถละเมิดความทรงจำของเขาเกี่ยวกับ Alcestis โดยการยอมรับหญิงสาว แต่ในที่สุดเขาก็ยอมทำตามความปรารถนาของเพื่อน เพียงเพื่อจะพบว่าแท้จริงแล้ว Alcestis คือตัวเธอเองที่กลับมาจากความตาย เธอไม่สามารถพูดได้เป็นเวลาสามวันหลังจากนั้นเธอจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์และฟื้นคืนชีวิตอย่างสมบูรณ์ บทละครจบลงด้วยการที่นักร้องประสานเสียงขอบคุณเฮอร์คิวลีสที่หาทางออกที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

ยูริพิดิส นำเสนอ "Alcestis" เป็นส่วนสุดท้ายของ tetralogy ของโศกนาฏกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกัน (ซึ่งรวมบทละครที่หายไป “The Cretan Woman” , “Alcmaeon in Psophis” และ “Telephus” ) ในการแข่งขันโศกนาฏกรรมที่เมืองประจำปี การแข่งขันไดโอนีเซีย การจัดการพิเศษโดยการเล่นครั้งที่สี่ที่แสดงในเทศกาลละครมักจะเป็นละครเทพารักษ์ (รูปแบบโศกนาฏกรรมของกรีกโบราณ ซึ่งไม่แตกต่างจากรูปแบบล้อเลียนสมัยใหม่)

ค่อนข้างจะ น้ำเสียงที่คลุมเครือและน่าเศร้าทำให้ละครเรื่องนี้ได้รับฉายาว่า "การเล่นปัญหา" ยูริพิดีสขยายตำนานของ Admetus และ Alcestis อย่างแน่นอน โดยเพิ่มองค์ประกอบการ์ตูนและนิทานพื้นบ้านบางส่วนเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของเขา แต่นักวิจารณ์ไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับวิธีการจัดหมวดหมู่บทละคร บางคนแย้งว่า เนื่องจากการผสมผสานระหว่างโศกนาฏกรรมและการ์ตูน จึงถือได้ว่าเป็นละครเทพารักษ์มากกว่าโศกนาฏกรรม (แม้ว่าจะเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ละครเทพารักษ์ตามปกติ ซึ่งมักจะเป็นละครสั้น , ท่อนหวัวที่โดดเด่นด้วยเสียงร้องของเทพารักษ์ - ครึ่งคนครึ่งสัตว์ - ทำหน้าที่เป็นฉากหลังตลกขบขันให้กับวีรบุรุษในตำนานดั้งเดิมของโศกนาฏกรรม) เฮอร์คิวลีสเองก็เป็นเทพารักษ์ของบทละคร

ยังมีวิธีอื่นๆ ที่บทละครอาจถูกมองว่าเป็นปัญหา เป็นเรื่องผิดปกติสำหรับโศกนาฏกรรมกรีก มันไม่ชัดเจนว่าใครเป็นตัวละครหลักและตัวเอกที่น่าเศร้าของบทละครคือ Alcestis หรือ Admetus นอกจากนี้ การตัดสินใจบางอย่างของตัวละครบางตัวในบทละครดูค่อนข้างน่าสงสัย อย่างน้อยก็สำหรับผู้อ่านสมัยใหม่ ตัวอย่างเช่น แม้ว่าการต้อนรับถือเป็นคุณธรรมที่ยิ่งใหญ่ในหมู่ชาวกรีก (ซึ่งเป็นสาเหตุที่ Admetus ไม่รู้สึกว่าเขาสามารถส่ง Heracles ออกจากบ้านของเขาได้) การปกปิดการตายของภรรยาของเขาจาก Heracles เพียงเพื่อผลประโยชน์ของการต้อนรับก็ดูจะมากเกินไป

ในทำนองเดียวกัน แม้ว่ากรีกโบราณจะเป็นสังคมที่คลั่งไคล้และผู้ชายเป็นใหญ่ แต่แอดเมตุสอาจเกินขอบเขตของความสมเหตุสมผลเมื่อเขายอมให้ภรรยาของเขาเข้ามาแทนที่ฮาเดส การเสียสละชีวิตของตนเองอย่างไม่เห็นแก่ประโยชน์เพื่อไว้ชีวิตสามีของเธอทำให้หลักศีลธรรมของชาวกรีกในยุคนั้นกระจ่าง (ซึ่งแตกต่างอย่างมากจากยุคปัจจุบัน) และบทบาทของสตรีในสังคมกรีก ไม่ชัดเจนว่า Euripides แสดงให้เห็นว่าการต้อนรับขับสู้และกฎของโลกของผู้ชายอยู่เหนือความปรารถนา (และแม้กระทั่งความปรารถนาที่กำลังจะตาย) ของผู้หญิงนั้นเป็นเพียงการรายงานจารีตประเพณีของสังคมร่วมสมัยของเขาหรือไม่ หรือว่า เขาเรียกพวกเขาเป็นคำถาม “Alcestis” กลายเป็นข้อความยอดนิยมสำหรับการศึกษาของผู้หญิง

เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมกันของชายกับหญิงเป็นประเด็นหลักของละครเรื่องนี้ แต่ก็มีการสำรวจประเด็นอื่น ๆ อีกหลายประการ เช่น ครอบครัว vs. ไมตรีจิต, เครือญาติ vs. มิตรภาพ, การเสียสละ vs. ผลประโยชน์ส่วนตน และวัตถุ vs. เรื่อง

• แปลภาษาอังกฤษโดย Richard Aldington (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Euripides/alcestis.html
• ฉบับภาษากรีกพร้อมการแปลคำต่อคำ (โครงการ Perseus): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0087