Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία του Κάτουλλου
Εισαγωγή |
Σε αυτό το ποίημα, ο Κάτουλλος γράφει για ένα γιοτ που κάποτε ήταν το καλύτερο από όλα τα πλοία. Το περιγράφει ως το πιο γρήγορο και ότι κανένα άλλο πλοίο δεν μπορούσε να φτάσει την ταχύτητά του και με τα δύο κουπιά και με τα πανιά. Στους στίχους έξι έως εννέα, ο Κάτουλλος γράφει για όλα τα μέρη που πήγε το γιοτ, από την Αδριατική και τις Κυκλάδες και τη Ρόδο. Στους στίχους 10 έως 12, θυμάται όταν το γιοτ ήταν κάποτε ένα δέντρο στοφυλλώδες δάσος που θα επικοινωνούσε με το θρόισμα των φύλλων.
Δείτε επίσης: Τα πέντε ποτάμια του Κάτω Κόσμου και οι χρήσεις τους στην ελληνική μυθολογίαΟ Κάτουλλος συνεχίζει την ωδή μοιραζόμενος το πόσο γνωστό ήταν το γιοτ, ακόμα και σαν δέντρο στην κορυφή ενός βουνού. Στη συνέχεια, μπήκε στο νερό και βούτηξε τα πτερύγιά του στις θάλασσες. Μετά από αυτό, κατευθύνθηκε από τους ανέμους του Δία που γέμιζαν και τα δύο πανιά ταυτόχρονα. Ο Κάτουλλος λέει στους αναγνώστες ότι οι ναυτικοί δεν χρειάστηκε να κάνουν όρκους στους θεούς, επειδή ήταν ένα τόσο γερό πλοίο, που δεν ανησυχούσαν ποτέότι δεν θα τα καταφέρει να γυρίσει σπίτι.
Τώρα, αυτό το πανέμορφο πλοίο έχει αποσυρθεί και ξεκουράζεται στη ζωή του ελεύθερου χρόνου, αφιερώνοντας τον εαυτό του στους θεούς, ιδίως στον Κάστορα και τον Πολυδεύκη.
Αυτή η όμορφη ωδή είναι επιφανειακά αφιερωμένη σε ένα πλοίο που παρέδιδε αυτό που υποσχόταν καθώς έπλεε από ακτή σε ακτή. Αλλά, στο ύφος του Κάτουλλου, θα μπορούσε να είναι μια ωδή στη γυναίκα του, τη Λέσβια. Ήταν μια γυναίκα που έζησε τη ζωή της στο έπακρο και παρέδιδε αυτό που υποσχόταν. Στη συνέχεια, αφού εξαντλήθηκε, έζησε τη ζωή της, αλλά μετά έπρεπε να σταματήσει και να αποσυρθεί, όπως ακριβώς και αυτό το πλοίο. Δεν θα ήτανπαρακάτω ο Κάτουλλος να δημιουργήσει μια επική μεταφορά συγκρίνοντας μια γυναίκα με ένα πλοίο. Τιμά το πλοίο όπως τιμούσε τη Λέσβια, αλλά εκείνη όντως πήγαινε από άντρα σε άντρα (από ακτή σε ακτή), παρά την αγάπη που της είχε ο Κάτουλλος.
Carmen 4 |
| Γραμμή | Λατινικό κείμενο | Αγγλική μετάφραση |
|---|---|---|
| 1 | PHASELVS ille, quem uidetis, hospites, | Το γιοτ που βλέπετε, φίλοι μου, |
| 2 | ait fuisse nauium celerrimus, | λέει ότι κάποτε ήταν το πιο γρήγορο πλοίο, |
| 3 | neque ullius natantis impetum trabis | και ότι ποτέ δεν υπήρξε ξυλεία εν πλω που η ταχύτητά της |
| 4 | nequisse praeterire, siue palmulis | δεν ήταν σε θέση να περάσει, αν θα πετούσε |
| 5 | opus foret uolare siue linteo. | με κουπιά ή με καμβά. |
| 6 | et hoc negat minacis Hadriatici | Και αυτή (λέει) η ακτή της φουρτουνιασμένης Αδριατικής |
| 7 | negare litus insulasue Cycladas | δεν αρνείται, ούτε τα νησιά των Κυκλάδων |
| 8 | Rhodumque nobilem horridamque Thraciam | και την περίφημη Ρόδο και την άγρια Θράκη |
| 9 | Propontida trucemue Ponticum sinum, | Προποντίδα, ούτε ο ζοφερός κόλπος του Πόντου, |
| 10 | ubi iste post phaselus antea fuit | όπου αυτή που ήταν στη συνέχεια ένα γιοτ ήταν παλαιότερα |
| 11 | comata silua; nam Cytorio in iugo | ένα φυλλώδες δάσος: γιατί στο ύψος του Κύτορα |
| 12 | loquente saepe sibilum edidit coma. | συχνά θρόιζε με φύλλα που μιλούσαν. |
| 13 | Amastri Pontica et Cytore buxifer, | Ποντιακό Amastris και Cytorus greeen με κουτί, |
| 14 | tibi haec fuisse et esse cognitissima | η γαλέρα μου λέει ότι όλα αυτά ήταν και είναι γνωστά σε σένα, |
| 15 | ait phaselus: ultima ex origine | λέει ότι από την πρώτη στιγμή της γέννησής της |
| 16 | tuo stetisse dicit in cacumine, | στάθηκε στην κορυφή σου, |
| 17 | tuo imbuisse palmulas in aequore, | στα νερά σου βύθισε για πρώτη φορά τις λεπίδες της, |
| 18 | et inde tot per impotentia freta | και από εκεί πάνω από τόσες πολλές ταραχώδεις θάλασσες |
| 19 | erum tulisse, laeua siue dextera | έφερε τον ιδιοκτήτη της, είτε το αεράκι από αριστερά είτε από δεξιά |
| 20 | uocaret aura, siue utrumque Iuppiter | προσκλήθηκε, ή ο Δίας κατέβηκε από πίσω |
| 21 | simul secundus incidisset in pedem, | και στα δύο φύλλα ταυτόχρονα, |
| 22 | neque ulla uota litoralibus deis | και ότι κανένας όρκος στους θεούς της ακτής |
| 23 | sibi esse facta, cum ueniret a mari | έγιναν από αυτήν όλη την ώρα που ταξίδευε από την πιο μακρινή θάλασσα |
| 24 | nouissimo hunc ad usque limpidum lacum. | ακόμη και σε αυτή τη λιμνούλα. |
| 25 | sed haec prius fuere: nunc recondita | Αλλά αυτά τα πράγματα έχουν περάσει και έχουν φύγει- τώρα ξεκουράζεται |
| 26 | senet quiete seque dedicat tibi, | στα γηρατειά και στον ελεύθερο χρόνο της, και σου αφιερώνεται, |
| 27 | gemelle Castor et gemelle Castoris. | δίδυμο Κάστορα, και σε σένα, δίδυμο του Κάστορα. |
Προηγούμενη Carmen
ΠόροιΔείτε επίσης: Η Αινειάδα - Έπος του Βεργιλίου |
Έργο VRoma: //www.vroma.org/~hwalker/VRomaCatullus/004.html