بعضی‌ها با عشق به قدرت و افتخار از بین می‌روند، اما جاه‌طلبی اغلب کسانی را که به قدرت می‌چسبند، ویران می‌کند. نمونه‌ای از آن، سیجانوس بلند مرتبه‌ای است که مجسمه‌هایش پایین کشیده شده و اکنون مورد نفرت مردم است، همه اینها به دلیل نامه‌ای از امپراتور تیبریوس است. جوونال می‌پرسد، آیا بهتر و ایمن‌تر نیست که زندگی یک یوکل روستایی ساده را اداره کنیم؟ بسیار فصاحتی که این سخنرانان خوب را کشت. اگر سیسرو فقط شعر بد می‌نوشت، ممکن بود از نوک شمشیر آنتونیوس در امان بماند، و اگر دموستنس در فورج او می‌ماند، ممکن بود از مرگ بی‌رحمانه‌ای اجتناب کند.

برخی آرزوی افتخارات و غنایم جنگی را دارند، اما در نهایت چنین افتخاراتی فقط بر دیوار مقبره ها حک می شود که خود فرو می ریزد و فرو می ریزد. سپس شاعر نمونه هایی از هانیبال، اسکندر و خشایارشا را بیان می کند و می پرسد که اکنون چه چیزی از آنها باقی مانده است؟ پیرمردها سربار خود و دوستانشان هستند، هیچ لذتی ندارند و از انواع بیماری ها و بیماری ها رنج می برند. نستور، پریام و ماریوس همگی پیرمرد بودند، اما فقط برای سوگواری برای فرزندان یا کشورشان.

مادرها اغلب برای زیبایی فرزندانشان دعا می کنند، اما عفت و زیبایی به ندرت با هم ترکیب می شوند و نمونه های زیادی وجود دارد. زیبایی در نتیجهتراژدی، مانند هیپولیتوس ، بلروفون و سیلیوس.

Juvenal نتیجه می گیرد که بهتر است تصمیم گیری در مورد چگونگی اوضاع را به خدایان بسپاریم، و اینکه ما باید فقط بدن سالم و ذهن سالم بخواهد و سعی کند زندگی آرام و پر فضیلت داشته باشد. 10> برگشت به بالای صفحه

جوونال با شانزده شعر شناخته شده است. بین پنج کتاب تقسیم شده است که همگی در ژانر طنز رومی هستند، که در ابتدایی ترین شکل خود در زمان نویسنده، شامل بحث گسترده ای از جامعه و آداب و رسوم اجتماعی بود که با هگزامتر داکتیلیک نوشته شده بود. طنز منظوم رومی (برخلاف نثر) اغلب طنز لوسیلین نامیده می شود، پس از لوسیلیوس که معمولاً به عنوان منشأ این ژانر شناخته می شود.

یوونال با لحن و شیوه ای از کنایه تا خشم ظاهری، اعمال و عقاید را مورد انتقاد قرار می دهد. از بسیاری از معاصران خود، بینشی بیشتر در مورد نظام های ارزشی و مسائل اخلاقی و کمتر در مورد واقعیت های زندگی رومی فراهم می کند. صحنه های ترسیم شده در متن او بسیار واضح و غالباً مبهم است، اگرچه یوونال کمتر از مارسیال یا کاتولوس از فحاشی آشکار استفاده می کند.

او به طور مداوم به تاریخ و اسطوره به عنوان منبعی از درس های شیء یا نمونه های خاص اشاره می کند. رذایل و فضایل این ارجاعات مماس، همراه با لاتین متراکم و بیضوی او، نشان می دهد که هدف یوونالخواننده زیرمجموعه بسیار تحصیلکرده نخبگان رومی بود، عمدتاً مردان بالغ با موضع اجتماعی محافظه کارانه تر.

موضوع اصلی «طنز 10» به موضوعات بی شماری مربوط می شود. دعاهایی که مردم نابخردانه به خدایان خطاب می‌کنند: ثروت، قدرت، زیبایی، فرزندان، عمر طولانی و غیره. مداخله نکن این شعر گاهی با عنوان تقلید دکتر ساموئل جانسون در سال 1749، "بیهودگی آرزوهای انسانی" ، یا گاهی " "بیهودگی آرزوها" شناخته می شود.

شعر (و دیگر اشعار بعدی که کتاب های 4 و 5 را تشکیل می دهند) حرکتی را از تندی و سرزندگی برخی از شعرهای پیشین او نشان می دهد و شکل نوعی تز را به خود می گیرد که جوونال به نظر می رسد با مثال یا حتی نوعی موعظه ثابت شود. این لحن نسبت به رویکرد تلخ و سوزاننده «جوان خشمگین» اشعار پیشین او طعنه آمیزتر و تندخویانه تر است، و به وضوح محصول مرد پخته تری است که دیگر مسائل را به این شکل سیاه و سفید نمی بیند.

"Satire 10" منبع عبارات معروف "mens sana in corpore sano" ("ذهن سالم در بدن سالم"، تنها خوبی است که واقعاً ارزش دعا کردن دارد) و "panem et circenses" ("نان و سیرک"، که Juvenal پیشنهاد می کند تنها مراقبت های باقی مانده از مردم رومی است کهاز حق مادرزادی خود یعنی آزادی سیاسی صرف نظر کرد. به بالای صفحه

• ترجمه انگلیسی توسط Niall Rudd (Google Books): //books.google.ca/books?id= ngJemlYfB4MC&pg=PA86
• نسخه لاتین (کتابخانه لاتین): //www.thelatinlibrary.com/juvenal/10.shtml

(طنز، لاتین/رومی، حدود 120 پس از میلاد، 366 سطر)

مقدمه