(ტრაგედია, ბერძნული, დაახლ. ძვ. წ. 410, 1766 სტრიქონი)

შესავალიპროლოგი, რომელშიც იოკასტა (რომელსაც მითის ამ ვერსიაში ჯერ არ მოუკლავს თავი) აჯამებს ოიდიპოსის და ქალაქ თებეს ისტორიას. ის განმარტავს, რომ მას შემდეგ, რაც ქმარმა დაბრმავა, როდესაც აღმოაჩინა, რომ ის ასევე მისი შვილი იყო, მისმა ვაჟებმა ეტეოკლემ და პოლინიკესმა ის სასახლეში ჩაკეტეს იმ იმედით, რომ ხალხს დაევიწყებინათ მომხდარი. თუმცა ოიდიპოსმა დაწყევლა ისინი და გამოაცხადა, რომ არც ერთი არ იმართებოდა ძმის მოკვლის გარეშე. ამ წინასწარმეტყველების თავიდან აცილების მცდელობისას, პოლინიკესმა და ეტეოკლემ შეთანხმდნენ, რომ მეფობდნენ თითო წლის განმავლობაში, მაგრამ, პირველი წლის შემდეგ, ეტეოკლემ უარი თქვა თავის ძმას თავისი წლის განმავლობაში მეფობის უფლებაზე, რის ნაცვლად აიძულა იგი გადასახლებულიყო. გადასახლებაში ყოფნისას პოლინიკე გაემგზავრა არგოსში, სადაც ცოლად შეირთო არგოს მეფის ადასტუსის ასული და დაარწმუნა ადრასტუსი გამოეგზავნა ძალები თებეს დასაბრუნებლად.

იოკასტამ მოაწყო ცეცხლის შეწყვეტა, რათა შეეცადოს. და შუამავალი მის ორ ვაჟს შორის. იგი ეკითხება პოლინიკესს მისი ემიგრაციაში ცხოვრების შესახებ და შემდეგ უსმენს ორივე ძმის არგუმენტებს. პოლინიკე კვლავ განმარტავს, რომ ის კანონიერი მეფეა; ეტეოკლე პასუხობს იმით, რომ მას უპირველეს ყოვლისა სურს ძალაუფლება და არ დათმობს მას, თუ არ აიძულოს. იოკასტა ორივეს საყვედურობს, აფრთხილებს ეტეოკლეს, რომ მისი ამბიციები შეიძლება დასრულდეს ქალაქის განადგურებით და აკრიტიკებს პოლინიკესს, რომ ჯარი გამოიყვანა მისთვის საყვარელი ქალაქის დასარბევად. ისინი დიდხანს კამათობენ, მაგრამ არ შეუძლიათრაიმე შეთანხმების მიღწევა და ომი გარდაუვალია.

ეტეოკლე მაშინ ხვდება თავის ბიძას კრეონს მომავალი ბრძოლის დასაგეგმად. ვინაიდან არგიელები თებეს შვიდი კარიბჭის წინააღმდეგ თითო ასეულს აგზავნიან, თებაელები ასევე ირჩევენ ერთ ასეულს თითოეული კარიბჭის დასაცავად. ეტეოკლე კრეონს სთხოვს, რჩევისთვის მიმართოს ძველ მხილველ ტირესიასს და ურჩია, რომ მან უნდა მოკლას თავისი ვაჟი მენოეკეუსი (რომელიც ერთადერთი სუფთა სისხლის შთამომავალია კადმოსის მიერ ქალაქის დაარსებიდან) მსხვერპლად ომის ღმერთი არესისთვის. გადაარჩინე ქალაქი. მიუხედავად იმისა, რომ კრეონი ვერ შეასრულებს ამას და ავალებს თავის შვილს გაქცეულიყო დოდონას ორაკულში, მენოეკესი სინამდვილეში ფარულად მიდის გველის ბუნაგში, რათა თავი შესწიროს არესის დასამშვიდებლად.

მესინჯერი იუწყება პროგრესის შესახებ. ომის შესახებ იოკასტას და ეუბნება, რომ მისი ვაჟები დათანხმდნენ ტახტისთვის ერთ ბრძოლაში იბრძოლონ. ის და მისი ქალიშვილი ანტიგონე მიდიან მათ შესაჩერებლად, მაგრამ მესინჯერს მალევე მოაქვს ამბავი, რომ ძმებმა უკვე იბრძოლეს დუელში და დახოცეს ერთმანეთი. გარდა ამისა, იოკასტამ, რომელმაც გაიგო მწუხარება, თავიც მოიკლა.

იოკასტას ქალიშვილი ანტიგონე შემოდის, რომელიც თავისი ძმების ბედს წუხს, რასაც მოჰყვება ბრმა მოხუცი ოიდიპოსი, რომელსაც ასევე მოუყვება ტრაგიკული მოვლენები. . კრეონი, რომელმაც აიღო კონტროლი ქალაქზე ძალაუფლების შედეგად წარმოქმნილი ვაკუუმის შედეგად, განდევნა ოიდიპოსი თებედან და ბრძანებსრომ ეტეოკლეს (მაგრამ არა პოლინიკეს) ქალაქში პატივით დაკრძალეს. ანტიგონე ებრძვის მას ამ ბრძანების გამო და წყვეტს ნიშნობას შვილთან ჰემონთან ამის გამო. იგი გადაწყვეტს მამამისს გადასახლებაში წაიყვანოს და სპექტაკლი მთავრდება ათენისკენ წასვლით.

„ფინიკიელი ქალები“ ალბათ პირველი იყო წარდგენილი ორ დაკარგულ ტრაგედიასთან ერთად "Oenomaus" და "Chrysippus" , იმავე წელს, დიონისიის დრამატულ შეჯიბრზე ათენში ძვ. წ. 411 წ. რომლის დროსაც ოთხასის ოლიგარქიული მთავრობა დაეცა და დევნილი გენერალი ალკიბიადესი გაიხსენა ათენმა მტერთან, სპარტაში გადასვლის შემდეგ. იოკასტასა და პოლინიკეს შორის დიალოგი სპექტაკლში, რომელიც გარკვეული ხაზგასმით ასახავს განდევნის მწუხარებას, შეიძლება იყოს ენით გამოთქმული მინიშნება ცნობილი ათენელი გადასახლების შეწყალებაზე.

მიუხედავად იმისა, რომ შეიცავს ბევრ ბრწყინვალე პასაჟს, ევრიპიდეს ' ლეგენდის გადმოცემა ხშირად უფრო დაბალია, ვიდრე ესქილე ' "შვიდი თებეს წინააღმდეგ" და დღეს იშვიათად იწარმოება. ზოგიერთი კომენტატორი ჩიოდა, რომ ბრმა მოხუცი ოიდიპოსის პიესის ბოლოს შესავალი არასაჭირო და უსასყიდლოა და რომ კრეონის შვილის თვითდაწვის შემთხვევა.მენოეკეუსი შესაძლოა გარკვეულწილად გაბრწყინებულია. თუმცა, ის ძალიან პოპულარული იყო გვიანდელ ბერძნულ სკოლებში თავისი მრავალფეროვანი მოქმედებითა და გრაფიკული აღწერით (განსაკუთრებით ორი მესინჯერის ნარატივები, პირველი საერთო ბრძოლის შესახებ მოწინააღმდეგე ჯარებს შორის და მეორეც ძმებს შორის დუელისა და თვითმკვლელობის შესახებ. იოკასტას), რომლებიც მუდმივ ინტერესს ანიჭებენ ნაწარმოებს, რომელიც თითქმის ორჯერ აღემატება ესქილეს დრამას.

თებაელი უხუცესთა გუნდისგან განსხვავებით ესქილე ' პიესაში, ევრიპიდეს ' გუნდი შედგება ახალგაზრდა ფინიკიელი ქალებისაგან, რომლებიც მიდიან თავიანთი სახლიდან სირიიდან დელფოში, ომის გამო თებაში ჩარჩენილი, რომლებიც აღმოაჩენენ თავიანთ უძველეს ნათესაობას თებაელებთან (კადმოსის, თებეს დამაარსებლის მეშვეობით, რომელიც წარმოშობით იყო ფინიკია). ეს შეესაბამება ევრიპიდეს ტენდენციას, მიუახლოვდეს ნაცნობ ისტორიებს უფრო მეტად ქალებისა და დედების პერსპექტივიდან, და ასევე მის ხაზგასმას მონების თვალსაზრისზე (ქალები აპოლონის მონები გახდნენ. ტაძარი დელფში).

• ინგლისური თარგმანი E. P Coleridge-ის (Internet Classics Archive): //classics.mit.edu/Euripides/phoenissae.html
• ბერძნული ვერსია სიტყვა-სიტყვით თარგმანით (Perseus Project): //www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0117