a brynwyd 6> 8 mutari uelit: est enim leporum ar gost dawn gyfan; oherwydd bachgen yw efe 9 9 differtus puer ac facetiarum. sydd yn feistr ar bopeth sydd yn ffraeth a doniol. 10 quare aut hendecasyllabos trecentos Felly nawr edrychwch allan am dri chant o hendecasillables, >11 exspecta, neu mihi remitte linteum remitte, neu anfonwch fy napcyn yn ôl ataf, 12 na fydda i ddim amcangyfrif mouet, nad yw'n peri pryder i mi am yr hyn y mae'n werth, 13 uerum est mnemosynum mei sodalis. ond am ei fod yn goffadwriaeth gan fy hen gyfaill; 14 nam sudaria Saetaba ex Hiberis am Fabullus a Veranius anfonodd rai napcynnau Saetaban ataf 15 miserunt mihi muneri Fabullus yn anrheg o Hiberia. 16 et Veranius: haec amem est necesse est Sut rydw i'n helpu i fod yn hoff o'r rhain, 22>17 ut Veraniolum meum et Fabulum. 22>gan fy mod yn perthyn i'm hanwyl Veranius a Fabullus ?

Yn ôl Carmenmae'r enw Asinius yn dod o'r term asinus , sy'n golygu jackass . Os yw'r enw cywir yn cael ei wrthdroi i Marrucinus Asinius, mae'r enw yn llythrennol yn golygu mab jackass.

Roedd Catullus yn ffrindiau â brawd Asinius Marrucinus, Pollio . Ei enw priodol oedd Asinius Pollio, ac adnabyddid ef yn Rhufain Hynafol fel bardd, hanesydd, a milwr. Gwasanaethodd fel gwleidydd yn ddiweddarach yn ei fywyd. Defnyddiodd Plutarch hanes Pollio i ysgrifennu ei hanes ei hun. Mae'n gwneud synnwyr y byddai Pollio a Catullus yn ffrindiau.

Gyda Pollio yn ddinesydd parchus yn Rhufain, mae'n weddus i Catullus gosbi ei frawd am fod yn fân leidr. Mae'r enw Asinius yn well na hynny. Ond, nid yw Catullus wedi cynhyrfu’n ormodol am y lladrad oherwydd ei gosb awgrymedig yw anfon 300 o gerddi i Marrucinus. Pe buasai Catullus yn dirmygu Marrucinus mewn gwirionedd, buasai wedi traddodi geiriau llymach iddo.

Mae Catullus yn sôn am y brethyn Saetaban yn 25 , pan mae’n cyfeirio at leidr arall a ddwynodd rai o’i eiddo. Cynhyrchwyd brethyn Saetaban ar hyd arfordir Môr y Canoldir yn Sbaen. Jativa yw enw'r ardal bellach, ac mae pobl yr ardal hon yn adnabyddus am gynhyrchu llieiniau coeth yn yr hen amser.

Derbyniodd Catullus y llieiniau gan ei gyfeillion annwyl, Veranius a Fabullus . Sonia am y cyfeillion mewn ambell gerdd, ond ychydig a wyddys am y ddwy. Gan fod Catullus yn poeni am yr anrhegmaent yn rhoi iddo, mae'n amlwg yn gofalu am ei ffrindiau. Gan fod gan Asinius Marrucinus frawd sy'n ffrind agos i Catullus, mae posibilrwydd bod Catullus yn dymuno i Marrucinus fod yn ffrind hefyd. Mae yna dipyn o berthynas gyfeillgar, yn enwedig yn y modd y mae Catullus yn bygwth ei gosbi â cherddi. Cerdd ysgafn yw hi, ond mae fel petai’n dangos fod gan Catullus fymryn o rwystredigaeth oherwydd y mân lladradau. 11> 20>Cyfieithiad Saesneg Testun Lladin Cyfieithiad Saesneg 1 MARRVCINE Asini, manu sinistra Asinius Marrucinus, nid ydych yn gwneud defnydd pert >2 non belle uteris: in ioco atque uino o’ch llaw chwith pan fyddwn yn chwerthin ac yn yfed: 3 tollis lintea neglegentiorum. rydych chi'n tynnu napcynau pobl sydd oddi ar eu gwyliadwriaeth. 4 hoc salsum esse putas? fugit te, inept: Ydych chi'n meddwl bod hon yn jôc dda? Rydych chi'n camgymryd, chi'n gydweithiwr gwirion; 5 quamuis sordida res et inuenusta est. mae mor anfoesgar, ac yn y chwaeth waethaf. 6 non credis mihi? crede Pollioni Dych chi ddim yn fy nghredu i? Credwch eich brawd Pollio, 7 fratri, qui tua furta uel talento a fyddai’n falch o gael eich lladradau