dioddefaint.

nunc audax caue sis, precesque nostras,

Nawr peidiwch rhy falch, a pheidiwch, atolwg,

afal fy llygad, paid â gwrthod fy ngweddïau,

rhag i Nemesis fynnu cosbau gennych chi yn eu tro.

est uehemens dea: laedere hanc caueto.

Mae hi'n dduwies imperialaidd – gochel rhag ei ​​throseddu.

Carmen Blaenorolmae anhapusrwydd yn gyferbyniad amlwg o ddechrau'r gerdd ac yn amlygu'r parch sydd gan Catullus i gyfeillgarwch. T rhennir ail adran y gerdd yn ddwy adran lai, a'r gyntaf y mae Catullus yn disgrifio'r rheswm dros ei ddioddefaint ( A gadewais oddi yno wedi fy swyno gan dy swyn a'th ffraethineb, 50 , 7-8). Mae’r term “piqued” (incensws) yn Lladin yn aml yn cael ei ddilyn gan “gariad” (amore) sy’n awgrymu naws erotig yn ogystal â lefel uchel o hoffter o allu barddonol a rhinweddau personol ei ffrind. Mae'r ail isadran yn disgrifio ei ddioddefaint seicolegol (pryder, hiraeth, iselder).

Mae'r gerdd yn gysylltiedig â Catullus 51 gan ei thema hamdden ( Ddoe, Licinius, wrth hamddena, 50.1) sydd â llawer o ystyron ond i Catullus ac unigolion blaenllaw eraill a fyddai wedi golygu ymneilltuo’n bwrpasol o fywyd cyhoeddus i ddilyn ymdrechion artistig pwysig. Mae'n ymddangos bod Catullus 50 a Catullus 51 i fod i gael eu darllen gyda'i gilydd . Mae’r ddau yn disgrifio trallod Catullus (“ me miserum”, 50.9). Mae ei anhapusrwydd yn ganolog i bob cerdd, er mai Lesbia, a chariad, yw gwrthrychau hiraeth yn Catullus 51 sydd felly yn fwy difrifol. Yn Catullus 50 mae yn ymgymeryd ag effaith fwy ysgafn i ddangos cyffelyb hiraeth am gyfeillgarwch Calvus. Yn y ddau, mae'n rhestru eisymptomau fel ffordd o amlygu ei hoffter o'r cyfeiriadau. Mae erotigiaeth chwareus yn cydio yn llinellau 7-8. Mae Catullus wedi ei swyno cymaint gan swyn a ffraethineb Calfus, a phleser eu hamser yn cyd-wneud celfyddyd, nes y mae gweddill bywyd yn colli ei llewyrch.

Yn llinellau 18-21 o'r gerdd , eto mae newid tôn yn y cyfeiriad at Nemesis, duwdod pwerus iawn a symbol cosb am ormodedd. Mae galw Nemesis, sy’n ymddangos yn amhriodol, yn amlygu teimlad coeglyd Catullus 50, er y gellir ei ddarllen hefyd fel rhybudd i Catullus ei hun i beidio â dibynnu ar gyfeillgarwch a rhamantiaeth i raddau afiach, rhag iddo gael ei gosbi ag emosiynol. trallod.

| 19> <23

ludebat numero modo hoc modo illoc,

6 6> 23>ut nec me miserum cibus iuuaret 23>

ni wnaeth y bwyd hwnnw leddfu fy mhoen,

11 23>

y gallech ddysgu ohono

Llinell	Testun Lladin	Cyfieithiad Saesneg
1	HESTERNO, Licini, die otiosi	Ddoe, Licinius, gwnaethom wyliau Gweld hefyd: Y Siconau yn Yr Odyssey: Enghraifft Homer o Ddial Carmig
2	multum lusimus yn meis tabellis,	a chwarae llawer o gem gyda fy nhabledi,
3	ut conuenerat esse delicatos:	gan ein bod wedi cytuno i gymryd ein pleser.
4	scribens uersiculos uterque notrum	Roedd pob un ohonom yn plesio ei ffansi wrth ysgrifennu adnodau,
5	nawr mewn un metr, nawr mewnun arall,
6	redens mutua per iocum atque uinum.	yn ateb ei gilydd, wrth i ni chwerthin ac yfed ein gwin.
7	atque illinc abii tuo lepore	Deuthum i ffwrdd o hyn mor danio Gweld hefyd: Dychan III – Iau – Rhufain Hynafol – Llenyddiaeth Glasurol
8	incensus, Licini, facetiisque,	gan eich ffraethineb a'ch hwyl, Licinius,
9	10	nec somnus tegeret quiete ocellos,	0>na chwsg yn gwasgaru gorffwys dros fy llygaid,	sed toto indomitus furore lecto	ond aflonydd a thwymyn a deflais o gwmpas fy ngwely i gyd,
12	uersarer, cupiens uidere lucem, <12	hiraeth gweld y wawr,
13	ut tecum loquerer, simulque ut essem.	er mwyn i mi siarad â chi a bod gyda chi.
14	at defessa laboure membra postquam	Ond pan oedd fy aelodau wedi blino’n lân
15	lledmortua lectulo iacebant,	a gorwedd yn hanner marw ar fy soffa,
16	hoc, iucunde, tibi poema feci,	Gwnes i'r gerdd hon i ti, fy ffrind melys,
17	ex quo perspiceres meum dolorem.